lectum filium Paulum a Laurino fratrem expresse professum dicti Ordinis, ac Custodem et Guardianum dicti Sancti Sepulchri, specialibus favoribus et gratiis prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis, a iure vel ab homine, quavis occasione vel causâ latis, si quibus quomodolibet innodatus. existit, ad effectum praesentium tantum consequendum, harum serie absolventes et absolutum fore censentes, auditis votis vePontifex, cum nerabilium fratrum nostrorum S. R. E. Carillius voto, facultatem con- dinalium in tota republica christiana adcedit cum con- versus haereticam pravitatem generalium ditionibus op- inquisitorum auctoritate apostolica deputa

troversam con

portunis.

torum, eidem Paulo custodi et guardiano eiusdem Sancti Sepulchri, durante eius officio et pro locis Terrae Sanctae huiusmodi, ubi non erunt Episcopi Ritus Latini in propria Dioecesi residentes, potestatem et facultatem conferendi Sacramentum confirmationis huiusmodi Oleo et Chrismate etiam antiquis, si nova haberi non possint, per catholicum antistitem gratiam et communionem Sedis Apostolicae habentem benedictis, dicta auctoritae, tenore praesentium, concedimus et delegamus; salvà tamen semper in praemissis auctoritate meNon obstan- moratae congregationis Cardinalium. Non tibus quibus obstantibus praemissis, ac apostolicis et in universalibus conciliis editis generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus, caeterisque contrariis quibuscumque.

cumque.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die Ix. ianuarii MDCCXLI., pontificatus nostri anno 1.

VI.

Necessitatibus Terrae Sanctae iuxta praedecessorum statuta providet (1).

BENEDICTUS PP. XIV.

ad futuram rei memoriam.

Salvatoris, et Domini Nostri Iesu Christi, qui pro humani generis redemptione se ipsum exinanivit, factus obediens usque ad mortem, vices licet immeriti gerentes in terris, inter multiplices gravissimasque apostolicae servitutis curas, in eam praecipue pastoralis sollicitudinis vigilantia in

(1) Ex Archiv. Secret. Brev.

cumbimus, ut tanti et tam salubris mysterii monumenta, quae in civitate Hierusalem, et locis circumvicinis sunt, conserventur, et omni, qua fieri poterit, maiori honorificentia recolantur. Cum itaque alias fel. rec. Urbano PP. praedecessori nostro exposito, quod ecclesiae et alia loca in civitate Hierusalem, et aliis locis Terrae Sanctae existentia fere diruta erant, et quae adhuc ibi existebant monasteria aere alieno, ob impiam Turcarum Haereticorum et Schismaticorum tyrannidem, et pro sanctae fidei catholicae in eisdem locis conservatione contracto admodum gravata reperiebantur, idem Urbanus praedecessor Patriarchis, Archiepiscopis, Episcopis et aliis locorum Ordinariis, necnon omnibus et singulis quorumvis ordinum, congregationum, et institutorum regularium Generalibus commiserit et mandaverit, ut ad minus duabus vicibus quolibet anno adventus et quadragesimae temporibus, tam per verbi Domini praedicatores, in suis sacris concionibus, quam in actionibus et functionibus publicis, necessitates eorumdem sanctorum monumentorum populo proponi, et commendari curarent et facerent, et alias prout in ipsius Urbani praedecessoris literis desuper in simili forma Brevis die III. februarii MDCCXXXIV. expeditis, quarum tenorem praesentibus pro expresso haberi volumus, uberius continetur. Et sic pro parte dilecti filii moderni commissarii generalis Terrae Sanctae nobis nuper expositum fuit, ipse, quo praefatae Urbani praedecessoris literae, quae a rec. mem. Innocentio X., Clemente X., Innocentio XI., Alexandro VIII., Innocentio XII., Clemente XI., Innocentio XIII., Benedicto XIII. et Clemente XII. Romanis Pontificibus, pariter praedecessoribus nostris confirmatae fuerunt, exactius observentur, illas per nos etiam confirmari et innovari desiderent; nos eorumdem sacrorum monumentorum conservationi et manutentioni consulere volentes, praedictas Urbani praedecessoris literas auctoritate apostolica tenore praesentium confirmamus pariter et approbamus, illasque innovamus et observari mandamus. Volumus autem ut Patriarchae, Archiepiscopi et Episcopi praedicti in relatione status ecclesiarum suarum, quando visitabunt limina Apostolorum, facienda, referant se praedictis Urbani praedecessoris literis paruisse, contrariis non obstantibus

quibuscumque: volumus insuper, ut earumdem praesentium transumptis, etiam impressis, manu alicuius notarii publici subscriptis, et sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides in iudicio et extra adhibeatur, quae praesentibus ipsis adhiberetur, si forent exhibitae vel ostensae.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die x. ianuarii MDCCXLI., pontif. nostri anno 1.

VII.

Nuntiis apostolicis committit inquirere et referre statum collegiorum pontificiorum, intra limites propriae legationis existentium (1).

Venerabilibus fratribus Camillo Iconiensi,

Fabricio Patracensi, Ignatio Michaeli Caesareensi, et Lucae Melchiori Nicomediensi Archiepiscopis et Ordinariis Nostris atque huius S. Sedis Viennae, Poloniae, ad Tractum Rheni, et Belgii respective Nuntiis,

BENEDICTUS PP. XIV.

Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem.

Quanti ad catholicam Religionem, rem ecclesiasticam, animarumque salutem intersit, ut clerici ad Sanctuarii ministerium vineaeque dominicae cultum rite pieque ab ineunte aetate instituantur et informentur, satis superque intelligentes praedecessores nostri Romani Pontifices, nihil, in quo apostolicae solicitudinis officium alacrius collocare gestirent, unquam, maxime post Tridentinae Synodi statutum, habuerunt antiquius, quam ut saluberrimum seminariorum ubique sive erigendorum sive novis legibus confirmandorum sive pontificiae auctoritatis pecuniarumque subsidiis provehendorum opus studiosius susciperent et accuratissime urgerent.

§ 1. Itaque non solum traditam praescriptamque ab ipsà Tridentinà Synodo normam approbarunt, et ut cathedralium, metropolitanarum et his maiorum ecclesiarum Antistitibus, dum iisdem singuli praeficiuntur ecclesiis, aut seminariorum, ubi

(1) Ex App. Bull. P. de Prop. Fide vol. II., pag. 85.

erecta non fuissent, erectioni, oneratâ eorumdem praesulum conscientiâ, inter caetera praestanda pro viribus incumbendum iniungatur, decreverunt; verum etiam seminaria huiusmodi sive collegia, tam in hac alma Urbe quam alibi ac praesertim in istis legationum vestrarum partibus pontificiis sumptibus, unde pontificia dicta sunt, tum excitanda, tum instauranda, tum substentanda curaverunt, praecipue inter alios fel. record. Gregorius XIII. et Urbanus VIII.

§ 2. Nos sane, etsi propter gravissimas notasque universis angustias pontificii aerarii, cui effuso, mutuisque acceptis ingentibus pecuniarum summis iamdudum obnoxio, ut aliquo pacto opitularemur, ex detractis prius, quantum fieri potuit, sumptibus in commodum nostrum nostrique palatii ministrorum emolumenta impendendis, compendia facere incepimus, nobis haud fore pollicemur, ut praeclara eorumdem praedecessorum nostrorum hac in re exempla persequamur; tamen minime patimur, inter ipsa sacrosancti Apostolatus auspicia quascumque nostrae apostolicae vigilantiae partes iisdem seminariis collegiisque deesse. In hac enim Urbe omnium nationum domicilio a primis annis commorati, in collegio instituti, muneribus etiam amplissimis fere semper occupati, probe novimus, quaecumque quamvis optima instituta, nisi saepe saepius advigiletur, a primaevâ disciplinâ sensim desciscere. Quin ipsa seminaria et collegia hic, sive sub unius sive plurium, aut ex venn. fratribus nostris S. R. E. Cardinalibus, aut Romanae Curiae praelatis protectorum, sive sub alicuius Congregationis eorumdem Cardinalium et praelatorum ductu auspicioque posita pro adolescentium non modo Italiae sed etiam exterarum nationum, ad missiones potissimum in haereticorum et infidelium partibus peragendas aliquando mittendorum, educatione, scimus interdum per alios quoque inspecta atque recognita fuisse, ut si quid tum in doctrinis, tum in moribus, tum in sumptibus paulatim declinari constitisset, id ad pristinum statum opportune revocaretur; quemadmodum id saepe accidisse exploratum habentes, non sine gravi cordis nostri moerore commemoramus pluries repertum esse, per negligentiam ministrorum studia, mores, reditus ac proventus recta. ferri in exitium. Quamobrem amotis ministris non curantibus novi suffecti, et an

tiquis regulis legibusque, sive obliteratis sive immutatis, novae additae et praescriptae.

§ 3. Atque haec quidem de seminariis collegiisque, de quibus cura est tot insignibus viris, sub ipsis Summi Pontificis oculis: quae vero coniicienda sunt de seminariis collegiisque hinc tam longe dissitis, unusquisque sapienter expendat. Quod nostrum est, quamvis ne dubitamus quidem, quidquam vel minimum in iis a primâ institutione decessisse, tamen, ut muneri nostro satisfacientes in earum de quibus certiores fieri optamus, rerum notitiam veniremus, pecuniarum summam quotannis ex pontificio aerario in eorumdem seminariorum collegiorumque commodum corrogandam ab initio inhibitam voluimus. Postquam igitur omnia inferius significanda apertissime constiterint, unicuique persuasum esse cupimus, nos, ut seminaria et collegia huiusmodi non modo in eodem permaneant, sed in meliorem quoque statum adaugeantur, omni ope atque impendio fore adlaboraturos, dummodo in praecipuum sacrosanctae Religionis catholicae, pro qua pecuniam omnem, sacram etiam supellectilem et vitam ipsam profundere parati sumus, incrementum cessura prospexerimus. Porro huius inhibitae pecuniarum erogationis occasione rescivimus, non aliter sese gessisse fel. rec. Innocentium Papam X. itidem praedecessorem nostrum; qui pecuniarum eiusmodi contributionem, neque penitus auferendi causâ, sed ulterius etiam seminariorum collegiorumque rationes quomodo sese haberent inquirendi studio, in aliud tempus protraxit, donec ex legitimis documentis, per peculiarem trium Cardinalium ab ipso deputatam Congregationem expensis, doctus, omnia pro votis bene procedere, integram summam restitui mandavit. Hinc neminem esse existimamus qui non intelligat, quaenam fuerit animi nostri sententia, nimirum vera ne an falsa essent quaecumque de pontificiis seminariis collegiisque ad nos relata fuissent.

§ 4. Plurimam igitur de vestrà spectatâ fide, pietate, prudentià, religionis zelo et in rebus Apostolicae huius S. Sedis agendis dexteritate fiduciam in Domino babentes, vos, venn. fratres, hortamur, ut omnia et singula, quae pontificium animum nostrum. solicitum tenent super Seminariorum collegiorumque pontificiorum in legationibus vestris existentium negotiis res tam spiri

tuales quam temporales respicientibus sciscitando accuratissime investigetis.

1. Primum quidem omnium, quam diligentissime inspicite fundationem institutionemque uniuscuiusque seminarii aut collegii, et an leges eodem, quo praescriptae principio fuerunt, modo serventur?

II. An per temporum vices quae alias salutaria visa ac propterea statuta fuerunt abrogari contigerit, aut in praesentia iure ac merito abrogari oporteat?

III. An ad maiorem utilitatem novae condendae sint leges?

ív. Quot sint alumni qui in unoquoque seminario et collegio educantur?

v. Numerus alumnorum praescriptus ne, an ad superiorum, et quorum, arbitrium imminuatur et augeatur?

VI. Praeter alumnos in idem seminarium et collegium recipiantur ne convictores qui suo sumptu alantur; et sumptus ipse. sumptum pro alumnis impendendum adaequet?

VII. Sit ne distinctio ulla alumnos inter convictoresque quoad omnia?

VIII. An in admittendis recipiendisque alumnis periculum et probatio tum indolis ingeniique, tum indigentiae locorum oppidorumque, et plurium candidatorum, ut meliores seligantur, concursus, ut dicitur, habeatur ?

IX. An, cum pontificii alumni recipiendi sunt, quilibet vestrum, quemadmodum et debita huic S. Sedi observantia et instituti iurisque ratio exigit, certior fiat?

x. An gratiam familiarum sibi promerendi studio earumdem commodis potius, quam orthodoxae Religionis utilitati ac necessitati providere adnituntur seminariorum collegiorumque superiores, cum alumnorum huiusmodi receptio fieri debet?

XI. Quae leges serventur cum alumni propter ingenium pravum malumque eiiciendi sunt?

XII. Superioribus magistrisque ad praesidendum docendumque necessariis alii ne in speciem sub titulo eiusmodi in iisdem seminariis collegiisque inutiles additi convictitent?

XIII. Quibus in studiis erudiantur et informentur alumni; ac sint ne illa, quae ad haereticos et infideles ad catholicam Religionem potius adducendos, quam ad inutiles et sine disciplinà quaestiones conferant?

XIV. Quis ad hanc usque diem, quis in praesentia ex seminariis collegiisque reipsa

XV. Quanti aestimetur fundus sive bonorum census, unde reditus proveniunt; et an reditibus proventibusque respondeat alumnorum numerus?

XVI. Exceptis pontificiis subsidiis, quodlibet seminarium vel collegium habeat-ne alios reditus, quibus solis substentari valeat? Qui reditus hi, unde, quando, a quibus constituti, et quanta eorumdem summa?

XVII. An codex accepti et expensi singulis annis vel mensibus conficiatur, ut omnium rerum ratio reddatur; et an reddatur; a quibus, cui, quo pacto, integra-ne et legitimis documentis munita, an exhibeatur parva schedula, in qua dumtaxat exaratum est: hoc anno, videlicet, reditus ad tria, vel quatuor, vel quinque millia scuta; impendia ad totidem, sive plura sive minora; unde reditus impendia, vel impendia reditus plus minusve superant; et, denique, an Antistites seminaria sua seu collegia in propriâ quisque dioecesi ad iniunctam ipsis seminarii erigendi legem etiam inibi ubi pontificia seminaria et collegia sunt, erecta habeant; et qui nunquam erexerint, an quidquam et quantum pecuniae pro singulis suis subditis adolescentibus in pontificio seminario collegioque in suà dioecesi sito alendis impendant?

§ 5. Etsi haec tantummodo nos inter pontificiarum curarum aestus significanda habemus, tamen plura vobis suggeret ipsa rerum praesentia locorumque facies. Quamobrem, ut apertam omnium singularumque rerum notitiam cognitionemque ad nos maximopere sollicitos eà, qua par est, celeritate transmittendam curetis, quisque sive per se ipsum sive, quolibet vestrum legitime impedito, per alios ecclesiastici ordinis viros probos, prudentes, solertes et nullarum partium studiis affectos a vobis eligendos vobisque adiungendos, id praestare potest. Omnem enim hac in re necessariam et opportunam facultatem ad effectum, ut votorum nostrorum compotes reddamur, vobis tribuimus et impertimur. Par nobis gratum quoque erit, ut ad omnia saluberrime perficienda venn. itidem fratrum Archiepiscoporum, Episcoporum et Abbatum. cuiusque loci Ordinariorum consilia et suffragia exquiratis, eorumque operâ et industria utamini.

§ 6. Ne vero quispiam ex superioribus,

fectis, exactoribus, aliisque ministris quocumque nomine nuncupatis, qui seminariorum collegiorumque huiusmodi curam administrationemque gerunt, ad id, de quo requisiti fuerint a quolibet vestrum sive a quocumque per unumquemque vestrum deputato, minime praestandum, docendum exhibendumque fortasse quemcumque titulum, praetextum, colorem, consuetudinem, indultum, privilegium, immunitatem exemptionemque obtendere et causari valeat, hisce omnibus pro hac vice derogamus, et tenore praesentium apostolicâ auctoritate derogatum esse declaramus; atque in virtute sanctae obedientiae et sub poenis nostro arbitrio imponendis mandamus iisdem, ut unicuique vestrum sive aliis per vos ad antedicta constituendis obediant et pareant, adsistant et faveant.

§ 7. Ceterum, ut haec pontificii animi nostri sensa et apostolica procurationis officia universis nota sint, apostolicas hasce nostras in formâ Brevis literas, quas ad vos damus, typis etiam publici iuris fieri volumus. Fore enim confidimus, ut vos, venn. fratres, solertem diligentemque operam studiumque vestrum nostris consiliis curisque coniungentes adnitamini, ut omnia ad maiorem divini cultus gloriam, orthodoxae Religionis augmentum et aeternam animarum salutem cedant. Interim ad prosperi successus auspicium vobis, venn. fratres, apostolicam benedictionem peramanter impertimur.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris, die XIV. mensis ianuarii MDCCXLI., pontificatus nostri anno 1.

VIII.

Particularem Congregationem dudum institutam ex Cardinalibus S. Cong. de P. F. instaurat, eique perpetuo committit vigilantiam et auctoritatem in collegia apostolica tum intra tum extra Italiam existentia (1).

BENEDICTUS PP. XIV.
MOTU PROPRIO.

È pervenuto a nostra notizia, che quaranta e più anni indietro si trovasse in essere una Congregazione composta d'alcuni

3

Rmi Cardinali della nostra Congregazione di Propaganda Fide, sopra il governo dei collegii e seminarii pontificii, e dipendenti da detta Congregazione, eretti si dentro l'Italia che fuori, e questa sia stata tralasciata forse con notabile pregiudizio di essi Collegii o Seminarii si nello spirituale che nell' economico, essendo potuto mancare quel frutto, che per il maggior servizio di Dio e delle missioni poteva nascere dalle provvisioni che poteansi dare dalla stessa Congregazione e da' sommi Pontefici col voto della medesima. Desiderando noi pertanto, che le opere concernenti la maggior gloria di Dio non solo non si tralascino, ma piglino ogni possibile aumento perchè rendano un degno frutto, abbiamo determinato ristabilire la medesima Congregazione colle facoltà, modi e forme, che in appresso esprimeremo. Avendo perciò nella presente nostra cedola di Moto proprio per espresso e di parola in parola registrato l'intero tenore delle lettere apostoliche sopra la deputazione altre volte fatta di detta Congregazione particolare, delle facoltà ad essa concedute e tutto altro quanto si voglia necessario ad espimersi, conformando ed approvando le medesime in quelle parti che non fossero contrarie alla presente nostra cedola, di nostro moto proprio, certa scienza e pienezza della nostra suprema potestà ed autorità apostolica rinnoviamo e, quando faccia di bisogno, costituiamo, erigiamo e deputiamo una Congregazione particolare, che sia e debba essere perpetuamente composta di cinque Rmi Cardinali di quelli hanno voto in detta Congregazione di Propaganda Fide, da destinarsi ed eleggersi dal sommo Pontefice pro tempore, conforme noi presentemente destiniamo ed eleggiamo li Rmi Cardinali S. Clemente, Petra prefetto della suddetta Congregazione di Propaganda, Carafa, Gentili, e Rezzonico; Segretario poi della medesima deputiamo e vogliamo che sia il Segretario pro tempore della sunnominata Congregazione di Propaganda Fide, il quale dovrà riferire a noi ed alli sommi Pontefici nostri successori le risoluzioni si prenderanno nella predetta Congregazione particolare, con dover ritener un libro particolare presso di sè, in cui si dovranno registrare le medesime risoluzioni e conservarlo in Archivio separatamente dalle altre scritture, ed alla stessa Congregazione particolare, come sopra, deputata diamo e concediamo in perpetuo ampla e libera so

praintendenza e superiorità sopra tutti e singoli Collegii o Seminarii Pontificii dentro e fuori d'Italia, dipendenti da detta Congregazione di Propaganda Fide, e per quelli di questa nostra città di Roma, compresi per ora gl'infrascritti Collegii, cioè quello di S. Pietro in Montorio de' PP. Riformati di S. Francesco, di S. Bartolommeo all'Isola de' PP. Osservanti di S. Francesco, di S. Pancrazio fuori le mura de' PP. Carmelitani Scalzi di S. Teresa, e della Madonna delle Fornaci de' PP. Trinitarii Riformati Scalzi, con ogni autorità e facoltà necessaria per il buon governo e regolamento di detti Collegii, tanto rispetto allo spirituale quanto rispetto all'economico, di rivedere li conti delle amministrazioni, delegar visitatori, introdurre e rimuovere alunni, e d'avere ogni superiorità sopra di loro e qualunque altra persona ecclesiastica, secolare o regolare di qualunque Ordine, anche della Compagnia di Gesù, che avessero cura di detti Collegii o Seminarii per quello che riguarda solamente il governo de' medesimi Collegii, prendere qualsivoglia provvisione, con ordinare e fare tutto altro che in qualsivoglia modo da detta Congregazione si stimerà necessario, spediente ed utile per il buon regolamento e governo si spirituale che temporale de' medesimi Collegii o Seminarsi senza veruna limitazione o restrittiva: ordiniamo ancora, che la prenomata Congregazione particolare debba indispensabilmente adunarsi nel Collegio di Propaganda Fide tre volte ogni | anno in perpetuo, cioè una volta in ogni quatrimestre, coll'intervento di essi cinque Rmi Cardinali che la compongono, ed essendo uno o due di essi impediti, basti l'intervento di quattro o tre de' medesimi, e nella prima prossima Congregazione vogliamo si legga il presente nostro Moto proprio per doversi puntualmente eseguire, come anche si debbano leggere li Brevi da noi spediti alli nostri Nunzii con ordini e provvisioni necessarie per renderci informati dello stato di detti Collegii o Seminarii pontifici esistenti respettivamente sotto le nunziature, ed a fine, la stessa Congregazione particolare deputi un ministro a far diligenze nell'archivio di detta Congregazione per rinvenire le notizie corrispondenti a quanto in detti nostri brevi si richiede dai Nunzii, dei quali se ne ritroveranno moltissime, stante che detti Collegii, anche d'Italia e di Roma, sono stati diretti dalla stessa Congregazione di