S. Priscae S. R. E. presbyter Cardinalis Millini nuncupatus, in commendam ad sui vitam ex concessione apostolica tunc obtinebat, prout ex simili concessione et dispensatione apostolicis adhuc obtinet de praesenti, quodque in similem commendam ex pari concessione apostolica ad vitam obtineri consuevit, ex tunc videlicet et cum primum monasterium praedictum, illius commenda huiusmodi ex persona dicti Marii nunc Cardinalis quovis modo cessante, vacare contigisset, cum annexis quibuscumque ac omnibus et singulis dicti monasterii bonis, rebus, proprietatibus, iuribus et pertinentiis, nec non quibusvis illius fructibus, redditibus, proventibus, obventionibus et emolumentis universis, donec tamen et quousque praefatum collegium in eadem civitate neapolitana extitisset, cum hoc tamen quod ipsum collegium et pro eo quondam tunc in humanis agens Matthaeus Ripa, tunc et dum viveret eiusdem collegii rector, reservationi, constitutioni et assignationi infrascriptae pensionis annuae tunc per nos reservandae consentire omnino teneretur, apostolica auctoritate univimus, anneximus et incorporavimus; ipsumque collegium ab annatarum, quindenniorum, communium minutorum, aliorumque iurium Camerae Nostrae Apostolicae, ac etiam venerabilibus fratribus nostris S. R. E. Cardinalibus, et dilectis etiam filiis Romanae Curiae et Cancellariae Nostrae Apostolicae officialibus, de annatis, quindenniis, communibus minutis et aliis iuribus huiusmodi quomodolibet participantibus, eorumque respective collegiis ratione unionis huiusmodi debitorum solutione et praestatione, dicta apostolica auctoritate exemimus et liberavimus, prout in nostris desuper confectis literis plenius continetur.

Postmodum vero volentes dictam pensionem constituere, ut collegium praedictum illius onus tamdiu perferret, quamdiu memoratae unionis commodum sensisset el utilitatem, motu proprio et ex certa scientia, meraque deliberatione nostris, deque apostolicae potestatis plenitudine super omnibus et singulis dicti monasterii fructibus, redditibus, proventibus, iuribus, obventionibus et emolumentis universis, certis et incertis, ex tunc videlicet et cum primum unio praedicta suum sortita fuis

infra Clem. XIII. Docendi omnes gentes, Quanta Ecclesia Dei, et Pium VI. Prae caeteris etc.

set effectum, pensionem annuam quingentorum ducatorum monetae regni neapolitani pro persona seu personis per nos, seu romanum pontificem pro tempore existentem, quandocumque nominanda seu nominandis, eadem apostolica auctoritate reservavimus, constituimus et assignavimus, volentes et intendentes quod in eventum in quem pensio huiusmodi in toto vel in parte. cessasset, vel alias quomodolibet extincta fuisset, ac quoties, durante unione praedicta, cessationis seu extinctionis huiusmodi casus evenisset, toties alii personae ecclesiasticae, seu aliis personis ecclesiasticis, alia pensio seu aliae pensiones cessatae vel extinctae similes, usque ad ratam cessatam vel extinctam huiusmodi a nobis, seu romano pontifice pro tempore existente, quousque unio praedicta perdurasset, de novo reservaretur aut reservarentur, prout in schedula motus proprii nostri desuper manu nostra signata etiam plenius continetur.

Nunc vero unione praedicta effectum suum nondum, ut accepimus, sortita, praedictum collegium a quo uberiores in dies fructus promanaturos fore confidimus, praesertim si alumnorum numerus in eo adaugeatur, iique ex aliis etiam admittantur nationibus, ex illis praecipue quae missionariorum opera magis indigere videntur, amplioris gratiae favore prosequi volentes, ipsiusque rectorem, singulosque alios ministros et alumnos a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis, a iure vel ab homine quavis occasione vel causa latis, si quibus quomodolibet innodati existunt, ad effectum praesentium dumtaxat consequendum, harum serie absolventes et absolutos fore censentes, necnon gratiarum et schedulae nostrarum praedictarum respective tenores ac datas praesentibus pro expressis habentes, motu, scientia et potestatis plenitudine similibus, pensionem praedictam, illiusque reservationem, constitutionem et assignationem huiusmodi, dicta apostolica auctoritate, earumdem tenore praesentium, in perpetuum penitusque et omnino cassamus, extinguimus et annullamus, ac cassatam, extinctam et annullatam esse et fore, ac una cum dicti monasterii fructibus, redditibus et proventibus praedictis consolidatam remanere volumus et decernimus, eximentes pari modo et perpetuo liberantes praedictum collegium a solutio

ne et praestatione annatarum, et quindenniorum communium, et aliorum iurium praedictorum, etiam quoad pensionem cassatam et extinctam praedictam, quatenus ratione cassationis et extinctionis huiusmodi ipsum collegium ad solutionem et praestationem praedictas teneri et obligatum existere ullo unquam tempore dici vel censeri posset.

rum.

Volentes autem ut huiusmodi cassatio, Impositio oneextinctio et annullatio pensionis praedictae sacrarum missionum bono, immo orthodoxae religionis incremento et profectui cedat, collegio praedicto et congregationi similiter filiorum modernorum et pro tempore existentium superioris et presbytercrum saecularium eiusdem Sacrae Iesu Familiae, sub cuius congregationis gubernio, regimine, directione et administratione praedictum collegium reperitur, sequentia onera infrascriptasque leges et obligationes eis a Congregatione eorumdem venerabilium fratrum nostrorum S. R. E. Cardinalium negotiis de Propaganda Fide praepositorum proposita et propositasque, ac quae et quas praedicti moderni superior et presbyteri saeculares praedictae Congregationis eiusdem Sacrae Iesu Familiae capitulariter congregati, sub spe atque intuitu cassationis et extinctionis supradictae pensionis, eorum congregationis praedictae dictique collegii respective nomine, sicut similiter accepimus, iam sollemni actu acceptarunt, ac supportare et respective adimplere parati existunt, eadem apostolica auctoritate in perpetuum imponimus, praescribimus et iniungimus, nimi

rum:

Primo, quod dictum collegium ex nunc deinceps ex unione praedicta effectum suum minime sortita ad ipsius Congregationis de Propaganda Fide beneplacitum recipere et admittere debeat quatuor alumnos ex Valachia et Bulgaria ac Servia et Epyro, qui ad dictum collegium propriis expensis accedere teneantur. Secundo, quod si ad dictum collegium advocentur alii alumni Sinenses et Indiani antequam unio praedicta suum effectum sortiatur, idem collegium expensas pro eorum accessu necessarias subire debeat. Tertio, quod ubi primum unio praedicta effectum suum sortita fuerit, idem collegium augere debeat numerum alumnorum ex praedictis quatuor nationibus, vel ex aliis similibus Turcarum tyrannidi subiectis, usque ad octo, comprehensis quatuor praedictis ad nomi

Onerum specificatio.

nationem dictae Congregationis de Propaganda Fide ex nunc recipiendis. - Quarto, quod alumni Sinenses et Indiani ad octo dumtaxat reducantur, ut ita integer numerus alumnorum, tam sinensium et indianorum quam aliarum praedictarum nationum turcicae tyrannidi subiectarum, ad sexdecim ascendat, qui omnes sumptibus dicti collegii alantur, sub gubernio, regimine et directione congregationis Sacrae Iesu Familiae praedictae. Si vero ullo unquam tempore contingat ex quacumque causa ut praedictus numerus alumnorum sinensium et indianorum in toto vel parte haberi nequeat, congruo tempore elapso, datisque commissionibus per ipsam Congregationem de Propaganda Fide suis procuratoribus, seu aliis ministris in illis partibus commorantibus, praestandi operam, auxilium et favorem pro expeditione alumnorum huiusmodi, quae quidem commissiones dari debeant ad requisitionem superiorum ipsius congregationis Sacrae Iesu Familiae praedictae, tunc et eo casu, eisdem deficientibus alumnis in toto vel in parte, substitui debeant totidem alumni ex conterminis provinciis, regnis et regionibus orientalibus asiaticis, ut supra, assumendi. Quinto demum, quod expensae necessariae pro accessu et recessu praedictorum octo alumnorum sinensium et indianorum, aut ex aliis nationibus orientalibus asiaticis, ut praedicitur, assumendorum, fieri debeant a praedicto collegio. Item per dictum collegium fieri debeant expensae pro recessu dumtaxat, non autem pro accessu aliorum octo alumnorum dictarum quatuor nationum, aut aliarum Turcarum tyrannidi subiectarum, qui propriis expensis accedere teneantur.

Quocirca easdem praesentes nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio seu intentionis nostrae, aut alio quovis defectu notari vel impugnari, aut alias quomodolibet infringi vel invalidari, aut ad viam et terminos iuris reduci, seu in ius vel controversiam vocari, aut adversus illas quodcumque iuris vel facti, aut gratiae vel iustitiae remedium intentari, impetrari, vel concedi nullatenus unquam posse, sed illas a collegio et congregatione Sacrae Iesu Familiae praedictis, ac ab omnibus et singulis aliis, quos illae concernunt et concernent, quomodolibet in futurum firmiter et inviolabiliter observari et adimpleri debere. Sicque ab omnibus censeri, et ita per quos

cumque iudices ordinarios vel delegatos, quavis auctoritate fungentes, etiam causarum palatii apostolici praedicti auditores, ac eiusdem S. R. E. Cardinales, etiam de latere legatos, vicelegatos et Sedis Apostolicae Nuncios, sublata eis et eorum cuilibet quavis aliter iudicandi et interpretandi facultate et auctoritate, iudicari et definiri debere; et, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum et inane decernimus.

Non obstantibus dicti collegii, quatenus Clausulae dein aliquo obstent, fundatione et erectione, rogatoriae. necnon etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus, ultimisque testantium aut alias pie disponentium voluntatibus, privilegiis quoque, indultis et literis apostolicis eidem congregationi Sacrae lesu Familiae praedictae, illiusque ac aliis quibuslibet superioribus et personis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, approbatis, confirmatis et innovatis, omnibusque et singulis aliis quae in praedictis nostris literis voluimus non obstare, ceterisque contrariis quibuscumque. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae absolutionis, cassationis, extinctionis, annullationis, consolidationis, exemptionis, liberationis onerum, et legum impositionis, praescriptionis, iniunctionis decreti, derogationis et voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, anno Incarnationis dominicae millesimo septingentesimo quadragesimo septimo, pridie nonas octobris, pontificatus nostri an

no VIII.

XCVI.

S. Franciscum Xaverium constituit principaliorem Patronum Indiarum, quae numerantur a Capite Bonae Spei usque ad regna Sinarum et laponiae cum adiunctis provinciis et adiacentibus insulis, eiusque officium celebrandum prae

(1) Sequenti litera, ex Reg. Ep. anni VIII. deprompta, nunciat S. P. regi Lusitaniae suam satisfecisse petitionem de tali patrono, et Sinarum missiones commendat, exorta in Sinis persecutione, contra christifideles.

Carissimo in Christo filio nostro Ioanni
Portugalliae et Algarbiorum regi illustri,
BENEDICTUS PAPA XIV.
Carissime in Christo fili noster,
salutem et apostolicam benedictionem.

Inspecta ecEtsi eximiis Maiestatis Tuae votis, quoad nobis clesiae persecu- integrum fuit, semper, et pro paterna, qua te protione in Sinis, sequimur, caritate, et suprema, qua fungimur, apoPontifex preces Regis ad illam stolica auctoritate obsecundare studuimus, preces sedandam lae- tamen, quas nuper dilectus filius Emmanuel Petanter excepit. reira de Sampajo, militiae Domini Nostri Iesu Chri

sti commendator, regiis Portugalliae negotiis apud nos et Apostolicam hanc Sanctam Sedem praepositus, Maiestatis Tuae nomine nobis obtulit, non solum pontificia benignitate excepimus, sed ingenti etiam cum animi nostri voluptate ac laetitia ratas facere gestivimus. Tunc enim temporis nobis porrectae fuerunt, cum dolentes rescivimus, dilectos filios verbi Dei praecones et operarios in excolenda vinea Domini Sabaoth apud Sinas laborantes, oborta saevissimae persecutionis tempestate, ita dispersos fuisse, ut partim quidem Amacaum in exilium acti, partim vero vinculis fuerint mancipati, partim latibulis sese abdiderint, partim in alias provincias demum aufugerint.

S. Franciscum Eapropter postulata tua tamquam felix futurae Xaverium Sina- tranquillitatis auspicium complexi, Sanctum Franrum patronum, ciscum Xaverium Societatis Iesu novum Indiarum

iurta Regis vo

ta. declarat.

Apostolum, novum praecipuumque illarum gentium patronum ac protectorem deinceps colendum invocandumque statim per alias nostras in simili forma brevis literas declaravimus, fore in Domino confidentes, ut ille quemadmodum in terris degens praedicatione et miraculis easdem gentes catholicae ecclesiae aggregare tamdiu nullis parcens laboribus, nulla refugiens vitae discrimina adnixus fuit, ita regnans in coelis potentissimo suo apud misericordiarum patrem et totius consolationis Deum patrocinio illas tueretur, atque in catholica fide confirmaret.

Fusis Deo prePostquam autem supremum pastorum principem cibus, Regem ro- Iesum Christum, cuius vices plane immerentes gegat, ut religio- rimus, et in quo omnem nostrae apostolicae procunem christia- rationis fiduciam repositam habemus, demississime perio per suum obsecravimus, atque exoravimus, ut vineam suam ministrumtuea in dispersionem gentium datam visitaret, opemque ferret salutarem, qua evangelicae praedicationis ministri in illam missi, in unum pariter congregati

nam in illo im

tur.

intermissum ministerium suum cum uberiori speratorum fructuum copia adimplere pergerent, paternos etiam gemitus et voces ad Maiestatem Tuam deferimus. Rex regum et Dominus dominantium non alia ratione Maiestati Tuae, praeter tot regna, decora, commoda ac bona tibi collata, tantam, maxime apud exteras nationes nostroque orbe dissitas, auctoritatem venerationemque conciliavit, quam ut, quemadmodum magna cum regii nominis, pietatis ac potentiae tuae laude hactenus reipsa praestitisti, ad afflictas catholicae religionis nationes in iisdem partibus opportune saluberrimeque sublevandas, provehendas, confirmandasque incumberes et adnitereris.

Transmittit

rarum ad Imperatorem Tartariae missarum.

Porro laudatissimis Romanorum Pontificum praedecessorum nostrorum vestigiis insistentes, ad illu- exemplum litestrem potentissimum utriusque Tartariae et Sinarum imperatorem alias nostras in simili forma brevis literas damus, ut Apostolicam hanc Sanctam Sedem inter atque eumdem imperatorem iamdiu initam et muneribus utrinque missis saepe renovatam amicitiam, in mentem revocemus, si quo modo ad sacris operariis favendum allicere valeamus. Easdem sane nostras literas una cum ipsarum manuscripto exemplo his nostris alligamus, a Maiestate Tua vehementer exposcentes, ut illas ad regium Maiestatis Tuae in Sinis ministrum perferendis mandes, atque ipsi secundum incomparabilem tuam prudentiam iniungas, quo ille modo, ut res optatum successum habeat, sese gerere debeat; tua ne officia dumtaxat apud memoratum Sinarum imperatorem efficacissime interponenda, an ipsas insimul literas nostras eidem reddendas existimet.

Vides igitur, carissime in Christo fili noster, pro De auxilio Retua sapientia, quam se largus aperit campus, et gis certus, pluquam magna se tibi offert occasio non tam compa- citare omittit. ribus illum exrandae uberiorum apud omnes laudum segetis, quam promerendae apud bonorum omnium largitorem, iustumque remuneratorem amplioris in terris prosperitatis, et aeternae in coelis retributionis. Nos vero, qui praeclara de filiali tua erga nos observantia et singulari pro catholicae fidei propagatione et stabilitate zelo habemus testimonia hac in re luculentiora, quam nobis augurari possimus, regii animi zelique tui documenta nobis certo pollicentes, Maiestatem Tuam ad gravissimum huiusmodi negotium, in divini cultus incrementum ecclesiaeque utilitatem redundaturum, suaviter fortiterque conficiendum sponte tua propensissimam pluribus rogare et excitare omittimus, sed coelestis praesidii auspicium, nostraeque studiosae obstrictaeque voluntatis pignus apostolicam benedictionem Maiestati Tuae amantissime impertimur.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die XXIV. februarii MDCCXLVIII., pontificatus nostri anno VIII.

Eo titulo colendus edici

su Christi commendatorem, eiusdem Ioannis Regis negotiis apud nos et apostolicam supplicavit, ut tanti Indiarum apostoli cultum et venerationem in terris, quantum nobis ex alto conceditur, adaugere satagamus; ipsa tamen in Sinarum maxime regno in christifideles ibi degenles mota, atque in evangelicae praesertim praedicationis operarios saeviens persecutio, et piis laudati Iohannis Regis votis act precibus paterna benignitate obsecundantes, id praestemus alacrius, vehementer urget et exstimulat.

§ 2. Itaque, ad maiorem Dei laudem, tur, cum officio divinique cultus augmentum, auctoritate dupliciclas apostolica, tenore praesentium, Sanctum

De literarum perpetuo vigo

re.

te.

De exemplo.

Franciscum Xaverium patronum principaliorem ac protectorem Indiarum, quae numerantur a capite Bonae Spei dicto, usque ad regna Sinarum et laponiae, eisque adiunctarum provinciarum, et adiacentium insularum, cum omnibus et singulis praerogativis, quae, iuxta breviarii et missalis rubricas, sanctis patronis principalioribus et protectoribus competunt, habendum, invocandum et colendum esse statui.nus, declaramus atque iubemus. Praeterea, ut imposterum solemnis tanti patroni memorial maiori, quam antea celebrabatur, pietate, ac debitis laudum praeconiis quotannis recolatur; volumus, et omnibus utriusque sexus christifidelibus, qui ad horas canonicas tenentur, auctoritate et tenore paribus indulgemus, atque mandamus, ut annua ipsius Sancti Francisci Xaverii dies sub ritu duplici primae classis cum octava peragatur.

§ 3. Decernentes easdem praesentes literas semper firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, et illis, ad quos spectat et pro tempore quandocumque spectabit in omnibus et per omnia plenissime suffragari, sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari. Non obstantibus praemissis, ac constitutionibus et ordinationibus apostolicis, caeterisque contrariis quibuscumque.

§ 4. Volumus autem, ut earumdem praerum auctorita sentium transumptis, seu exemplis, etiam impressis, manu notarii publici subscriptis, et sigillo personae in dignitate ecclesiastica

Nullus ritus pro hac benedi

Nullus umquam ritus ad hanc rem peragendam praescriptus fuit; quae quidem ctione est praeextra Urbem solum contingit, cum Ponti- scriptus. fex ipse Romae benedictionem populo elargiatur: etenim is ritus, qui Urbani VIII. praedecessoris nostri auctoritate probatus asseritur, atque post editos nonnullos Romanos Rituales typis impressus fuit, ad eam benedictionem, de qua verba facimus, minime pertinet; sed illam complectitur, quae, non pluries, non semel quolibet anno, sed aliqua urgente legitima causa, populis et agris tribui consuevit et pro qua certus Delegatus Apostolicus semper constituitur, qui Brevi Apostolico munitus, Quamquam potestatem obtinet non solum benedicendi pro alia benepopulo, sed illum quoque dissolvendi ab signatus. omni vinculo excommunicationis, suspensionis, interdicti, et a caeteris ecclesiasticis censuris ac poenis, si quas forte populus imprudens atque ignarus contraxerit,

dictione sit de