CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQUE ACTIS IN HOC VOLUMINE CONTENTIS ADNOTATAE SUNT, QUARUM MATERIA IN SINGULIS ACTIS
AMPLE EXPOSITA VEL DECLARATA REPERITUR.
Conceditur oris aperitio adver- versus pontificium rescriptum, quo- ties aliquid necessarium non est expressum, vel quid falsum allega- tum fuerit in eius impetratione; idque eo fortius si ius tertii quae- situm, sublatum fuerit. pag. 186.
Ad obtinendum arbitrium ape- ritionis oris necesse est, ut aliquae prodeant suspiciones in discrimen revocantes Pontificis voluntatem, ne iniustae atque futiles moveantur lites. ibid.
Proinde oris aperitio est dene- ganda quoties exulent obreptio et subreptio: quia Pontificum decreta semper reverenda sunt, etiamsi (ex
motu proprio) iuri tertii derogatum fuerit per rescriptum clausulâ non obstantibus munitum. ibid.
Pontificia rescripta veritatis ha- bent praesumptionem pro se, ideo- que nonnisi per oris aperitionem, a Papa ipso concessam, licet de Pontificio rescripto quaestionem in- stituere. pag. 317.
Oris aperitio eo tantum in ca- su adhiberi potest, quo vel falsum narrando vel verum reticendo, id- est obreptitie aut subreptitie, re- scriptum postulatum fuisse osten- datur pag. 318.
Nulla ex iure conceditur facultas appellandi contra decreta Episco-
porum; quatenus ipsi sunt exe- cutores s. Concilii Tridentini, ne executio huius s. Synodi suspenda- tur aut impediatur. pag. 32.
Etiam Benedictus XIV suâ Con- stit. Ad militantis Ecclesiae su- stulit ecclesiasticis Tribunalibus fa- cultatem recipiendi appellationem a denegatione ss. Ordinum vel a- scensus ad alios maiores. ibid.
Attamen ne omnis praeclude- retur via repulso a ss. Ordinibus, concessum est Apostolicam adire Sedem et suas exponere querelas, ut colligi possit an Episcopus le- gitimae innixus fuerit causae pro eiusmodi recusatione. ibid.
Benedictio in articulo mortis
Tam a charitate erga fideles mo- ribundos, quam a reverentia erga memoratam benedictionem motus, cupivit Bened. XIV ne ullus re- maneret angulus in orbe terrarum, in quo causa salutis Christifidelium in discrimen adduceretur, ob defe- ctum huius benedictionis cum ple- naria indulgentia, luctantibus in ex- tremo agone impertiendae.pag.411.
Proinde dilatavit limitum an- gustiam, quibus olim cohibebatur delegatio facultatis huiusmodi, tum quoad tempus, tum quoad personas, quibus indulta fuit. ibid.
Constituit quoque ut huiusmodi concessiones haud expirarent per concedentis decessum; cum iuri- sdictio delegata in iis quae non iu- stitiam sed gratiam concernunt,
etiam post obitum delegantis manere debeat. pag. 412.
Episcopi vero subdelegare pos- sunt iuxta Constit. Pia Mater ad hanc impertiendam benedictionem quotquot Sacerdotes saeculares aut regulares, pro numero animarum, expedire prudenter iudicaverint, absque ulla limitatione. ibid.
Neque stricte requiritur ut hu- iusmodi delegatio fiat singulis spe- ciatim et in scriptis; verumtamen cum agatur de re magni ponderis, in qua dubii periculum prorsus ab- esse debet, ideo consultius esse, si per scriptum et personae spe- ciatim tribuatur facultas impertien- dae benedictionis in articulo mor- tis. ibid.
Episcopus dum subdelegat Paro- chum ruri degentem, cum facultate eligendi alium confessarium, pro impertienda huiusmodi benedictio- ne, non obstringitur casuum nume- rum exprimere, quo Parochus sub- delegatus alium eligere possit; id enim esset in animarum detrimen- tum, et praelaudatae Constitutionis spiritum adversaretur. ibid.
Ipso iure vacat primum bene- ficium ob alterius beneficii incom- patibilis assecutionem, dum etiam Tridentina Synodus beneficiorum pluralitatem improbet. pag. 28.
Attamen requiritur plena et pacifica possessio beneficii secundi cum effectu: idest cum perceptione
fructuum, ut ipso iure inducatur vacatio prioris beneficii ob assecu- tionem alterius incompatibilis; eo quod sola collatio non inducit va- cationem, sed opus est possessionis assecutione. pag. 29.
Quinimo concedunt ss. Canones bimestre, a capta secundi beneficii possessione, ad hoc, ut provisus, primum dimittat beneficium, et ex- periatur an superveniant molestiae sive de iure sive de facto; nam molestiis extantibus, primum non vacasse censetur, ne provisus utro- que careat. ibid.
Quapropter nulla est impetratio secundi beneficii infra bimestre fa- cta, elsi vacatio primi postea con- tigerit, quia beneficium alteri con- ferri nequit, nisi post secutam vacationem primi beneficii. ibid.
Non solum beneficia personalem residentiam exposcentia habentur uti incompatibilia, sed etiam bene- ficia simplicia dici debent incom- patibilia, quorum unum sufficiens sit pro honesta vitae substentatio- ne. ibid.
Beneficiatus nedum expresse sed etiam tacite renuntiare potest suo beneficio, ex. gr. aliud acceptando beneficium incompatibile, quo casu antea possessum ipso iure vacare intelligitur. pag. 38.
Beneficium ipso iure pariter va- cat si beneficiatus matrimonium contrahat ob incompatibilitatem sta-
tus coniugalis et clericalis. Hoc tamen intelligendum de beneficiatis qui nondum ss.Ordines susceperunt.ibid.
Sacerdotes vel clerici in ss. Or- dinibus constituti matrimonium at- tentantes nulliter contrahunt, tur- pemque inchoant concubinatum, atque ob huiusmodi culpam possunt, servatis canonicis formis, removeri a beneficio. ibid.
Bullae pontificiae, ut authenti- cae dici possint quatuor praesertim notas ab extrinseco praeferre de- bent: nempe 1°. Ut charta perga- mena sint conscriptae; (1) 2o. ut charactere exantlatae sint theutoni- co; 3°. ut plumbeo sigillo, filo ru- bro et croceo a pergamena pen- dente munitae reperiantur; 4°. ut subscriptionem habeant tum Cardi- nalis Pro-Datarii, tum aliorum Datariae officialium, qui ad hoc sunt deputati. pag. 508.
Ab extrinseco vero suspectus ingeritur eas esse apocriphas, si con- cessio adeo late pateat, ut limites a s. Sede apponi solitos undequo- que excedat. ibid..
In iudicialibus sententiis 'trinae requiruntur monitiones, aut saltem una, quae loco trium stet, quate-
(1) Charta pergamena haud abolita fuit in Bullis pontificiis; ideo corrigenda est nota 1. pag. 508; sed sublatus fuit usus characteris theutonici, et usus numi- smatis plumbei limitatus fuit ad beneficia maiora et ad acta s. Sedis solemniora.
nus censura pro crimine irroganda sit; nulla vero requiritur monitio, quum simplex censura medicinalis alicui infligitur, non ad ulciscendum crimen, sed ad contumacis emen- dationem. pag. 151.
Commutatio voluntatis
Defunctorum voluntates sancte servandas esse utrumque ius cla- mat; hinc ecclesiastica potestas, etiam remediis a iure concessis, semper ad earum executionem ac- curate invigilat. pag. 493.
Proinde nec Supremus Pontifex solet conditionibus adiectis in fun- datione, utendo sua potestate su- premâ contraire, nisi legitime adsint ac necessariae causae, praesertim si agatur de iure tertii. ibid.
Quapropter alia iuris remedia sunt exaurienda, antequam iura ter- tii destruantur, et fundatorum vo- luntates infringantur; quod facere non solet Pontifex sine utilitate, quae necessitati aequivaleat. ibid.
Consuetudines seu statuta Dioe- cesum, quae accidentaliter formam concursus modificent et substantiam non afficiant, sustineri possunt et nullitatem non inducunt. pag. 89.
Tempus utile inscriptioni con- cursui concessum expirat media no- cte ultimi diei assignati; quinimo non desunt qui doceant, paucis etiam momentis antequam inchoe- tur concursus, ob utilitatem Eccle- siae, admitti posse concurrentes, dummodo res sit integra. ibid.
Episcopus ex approbatis eligere potest quem magis idoneum in Do- mino iudicaverit, quamvis ceteri concurrentes doctiores sint et me- lioribus polleant requisitis. ibid.
Cum electio devolvitur ad s. Se- dem haec non tenetur concursum iterare, sed potest sibi benevisum eligere; quamvis hac facultate fere nusquam utatur. ibid.
In beneficiis per concursum con- ferendis, non obstante appellatione alicuius ex concurrentibus, Episco- pus non tenetur ad suspendendam collationem, sed potest interim con- ferre praebendam ei, quem dignio- rem iudicaverit. pag. 131.
Iuxta Conc. Trid. Sess. 24, c.18 de ref. ac iuxta cit. Constit. Bene- dicti XIV Examinatores considerare debent tum doctrinam, tum ceteras qualitates seu requisita concurren- tium, atque omnibus coniunctis, iu- dicium ferre de eorum idoneitate vel inidoneitate. ibid.
Hoc coniunctivum et cumulati- vum iudicium pertinet ad substan- tialem formam concursus, ita ut huius formae spretus nullitatem con- cursus inducat. ibid.
Neque sustinetur consuetudo non expendendi concurrentium qualita- tes et requisita, nisi prius appro- bationem quoad scientiam et doctri- nam retulerint. ibid.
Posita paritate scientiae in con- currentibus, vel si parva habeatur differenția, ille est praeferendus qui morum honestate et gravitate prae- fulgeat; atque indignus iudicandus
qui scandalo populo futurus esset. pag. 132.
Posita appellatione, a tribunali a quo appellatur transmitti debent vel acta ipsa originalia concursus clausa et obsignata, vel exemplum authenticum a Cancellario concursus et altero notario collatum et auscul- tatum coram Vicario vel alio in ec- clesiastica dignitate constituto, quem eligat Ordinarius, nec non ab Exa- minatoribus qui concursui interfue- rant, subscriptum. pag. 133.
Iuxta Instructionem s. Congr. Concilii unumquodque responsum et unusquisque sermo, cum ab uno- quoque concurrentium exhibetur, non solum ab eo qui scripsit, atque a Cancellario concursus, verum etiam ab Examinatoribus et ab Ordinario vel eius Vicario, qui concursui in- terfuerint, est subscribendum. ibid.
Iuxta Reclusium de Concursibus p. 2, quaest. 1, tit. 2 de devoluta collatione haec omnia inducta fue- runt pro forma substantiali, adeo ut non sustineatur concursus si ea fuerint praetermissa. ibid.
Consuetudo longissimi temporis aut immemorabilis vim legis scriptae secumfert, ceu titulus melior de mundo censetur, et praesefert in- dulti pontificii praesumptionem, quin necesse sit illud probari: eo- quod immemorabilis locum proba- tionis teneat. pag. 187
Immemorabilis videtur, modo
indirecto, exerere vim suam etiam in Tridentinum, si ipsa non alle- getur ceu purum beneficium tem- poris seu praescriptio; sed quatenus adducatur tamquam praesumptiva probatio alicuius concessionis apo- stolicae: quia tunc decretum Triden- tini irritans non feritur directe, sed potius agi videtur de eius non com- prehensione. ibid.
Conventiones verbis tantum i- nitae iure ecclesiastico sunt ser- vandae. pag. 329
Conventio verbis inita haud est revocanda, si coram Ordinario ad compositionem curandam delegato, ipso testante Ordinario, locum ha- buerit. pag. 330.
Eo fortius huiusmodi conven- tione tenentur contrahentes, si aliun- de constet.quod conventum est, iuxtum et aequum esse. ibid.
Ut vis et efficacia conventio- num intimius pertingatur haud a- spernenda est conventionum earum- dem causa finalis; quae uti iuris- prudentia docet, unicuique contra- ctui lucem praebere solet. pag. 454.
Conventiones amplissimis et ef- frenis conceptae verbis, ex ipsa iu- ris dispositione, taliter accipiendae sunt, ut nullo coarctentur limite; quia verba generalia generaliter in- telligenda sunt: et quod generaliter exprimitur de specie et de indi- viduo dictum intelligi debet. ibid.
Ex lege 6 Digestorum de con-
« ÖncekiDevam » |