--

νουσιν ὄντες ἐπίσκοποι, διαβαίνῃ, εἰ μή | fratribus suis invitati, ne videamur ianuam τοι παρὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἑαυτοῦ κλη- claudere caritatis. - Quod si in aliqua proθείη, διὰ τὸ μὴ δοκεῖν ἡμᾶς τὰς τῆς ἀγά- vincia aliquis episcopus contra fratrem suum πης ἀποκλείειν πύλας. καὶ τοῦτο δὲ episcopum litem habuerit, ne unus e duobus ὡσαύτως προνοητέον, ὥστε ἐὰν ἔν τινι ex alia provincia advocet episcopum cogni- 5 ἐπαρχίᾳ ἐπισκόπων τις ἄντικρυς ἀδελφοῦ torem. - Quod si aliquis episcoporum iudiἑαυτοῦ καὶ συνεπισκόπου πρᾶγμα σχοίη, catus fuerit in aliqua causa et putat se bonam μηδέτερον ἐκ τούτων ἀπὸ ἑτέρας ἐπαρ- causam habere, ut iterum concilium renoχίας ἐπισκόπους ἐπιγνώμονας ἐπικαλεῖ- vetur: si vobis placet, sancti Petri σθαι. — εἰ δὲ ἄρα τις ἐπισκόπων ἔν τινι apostoli memoriam honore-10 πράγματι δόξῃ κατακρίνεσθαι καὶ ὑπο- mus, ut scribatur ab his, qui λαμβάνει ἑαυτὸν μὴ σαθρὸν ἀλλὰ καλὸν causam examinarunt, Julio ἔχειν τὸ πρᾶγμα, ἵνα καὶ αὖθις ἡ κρί- Romano episcopo, et si iudiσις ἀνανεωθῇ· εἰ δοκεῖ ὑμῶν τῇ ἀγάπῃ, caverit renovandum esse iudi Πέτρου τοῦ ἀποστόλου τήν cium, renovetur et det iudi- 15 μνήμην τιμήσωμεν, κα ces; si autem probaverit, talem causam γραφῆναι παρὰ τούτων τῶν esse ut non refricentur ea quae acta sunt, κρινάντων Ιουλίῳ τῷ ἐπι- quae decreverit confirmata erunt. Si hoc σκόπῳ ̔Ρώμης, ὥστε διὰ omnibus placet? Synodus respondit: Placet. τῶν γειτνιώντων τῇ ἐπαρ χίᾳ ἐπισκόπων, εἰ δέοι, ἀνανεωθῆναι τὸ δικαστή ριον καὶ ἐπιγνώμονας αὐ τὸς παράσχοι· εἰ δὲ μὴ συστή ναι δύναται τοιοῦτον αὐτοῦ εἶναι τὸ πρᾶγμα, ὡς παλινδικίας χρήζειν, τὰ ἅπαξ κεκριμένα μὴ ἀναλύεσθαι, τὰ δὲ ὄντα βέβαια τυγχάνειν.

4. Gaudentius episcopus dixit: Adden

20

25

25

4. Γαυδέντιος 1 ἐπίσκοπος εἶπεν· εἰ δοκεῖ, ἀναγκαῖον προστεθῆναι ταύτῃ τῇ dum si placet huic sententiae, quam plenam 30 ἀποφάσει, ἥντινα ἀγάπης εἰλικρινούς sanctitate protulisti, ut cum aliquis epiπλήρη ἐξενήνοχας, ὥστε ἐάν τις ἐπίσκο- scopus depositus fuerit eorum episcoporum πος καθαιρεθῇ τῇ κρίσει τούτων τῶν iudicio, qui in vicinis locis commorantur, et ἐπισκόπων τῶν ἐν γειτνίᾳ τυγχανόντων, proclamaverit agendum sibi negotium in καὶ φάσκῃ πάλιν ἑαυτῷ ἀπολογίας πραγ- urbe Roma: alter episcopus in 35 μα ἐπιβάλλειν, μή πρότερον εἰς eius cathedra post appellatioτὴν καθέδραν αὐτοῦ ἔτε- nem eius, qui videtur esse depositus, ρον ὑποκαταστῆναι, ἐὰν omnino non ordinetur, nisi μὴ ὁ τῆς ̔Ρωμαίων ἐπίσκο- causa fuerit in iudicio epiπος ἐπιγνούς περί τούτου scopi Romani determinata. 40 ὅρον ἐξενέγκῃ.

5. ̔́Οσιος ἐπίσκοπος εἶπεν· ἤρεσεν,

7. Osius episcopus dixit: Placuit autem, ἵν ̓ εἴ τις ἐπίσκοπος καταγγελ- ut si episcopus accusatus fuerit et θείη, καὶ συναθροισθέντες οἱ ἐπίσκοποι iudicaverint congregati episcopi regionis τῆς ἐνορίας τῆς αὐτῆς τοῦ βαθμοῦ αὐτὸν ipsius et de gradu suo eum deiecerint, si 45 ἀποκινήσωσι, καὶ ὥσπερ ἐ κ καλεσά- appellaverit qui deiectus est et con

1 Gaudentius, Β. v. Naissus (Nisch) in Dacien. Mirbt, Quellen. 4. Aufage.

4

μενος καταφύγῃ ἐπὶ τὸν μακαριώ- fugerit ad episcopum Romanae τατον τῆς ̔Ρωμαίων ἐκκλη- ecclesiae et voluerit se audiri: si iuσίας ἐπίσκοπον, καὶ βουλη- stum putaverit, ut renovetur θείη αὐτοῦ διακοῦσαι, δίκαιόν τε iudiciu m vel discussionis examen, s cri5 εἶναι νομίσῃ ἀνανεώσασ bere his episcopis dignetur, θαι αὐτοῦ τὴν ἐξέτασιν qui in finitima et propinqua τοῦ πράγματος, γράφειν provincia sunt, ut ipsi diligenter τούτοις τοῖς συνεπισκόποις omnia requirant et iuxta fidem veritatis deκαταξιώσῃ τοῖς ἀγχιστεύουσι finiant. Quod si is, qui rogat causam suam 10τῇ ἐπαρχίᾳ, ἵνα αὐτοὶ ἐπιμελῶς iterum audiri, deprecatione sua moverit, καὶ μετὰ ἀκριβείας ἕκαστα διερευνή- episcopum Romanum, ut de laσωσι καὶ κατὰ τὴν τῆς ἀληθείας πίστιν tere suo presbyterum mittat, ψῆφον περὶ τοῦ πράγματος ἐξενέγκω- erit in potestate episcopi, quid velit et σιν. εἰ δέ τις ἀξιῶν καὶ πάλιν αὐτοῦ | quid aestimet; et si decreverit mittendos 15 τὸ πρᾶγμα ἀκουσθῆναι, καὶ τῇ δεή- esse, qui praesentes cum episcopis iudicent σει τῇ ἑαυτοῦ τὸν ̔Ρωμαίων habentes eius auctoritatem a quo destinati ἐπίσκοπον δόξειεν 1 ἀπὸ τοῦ sunt, erit in suo arbitrio. Si vero crediderit ἰδίου πλευροῦ πρεσβυτέ- episcopos sufficere, ut negotio terminum imρους ἀποστείλοι, εἶναι ἐν τῇ ponant, faciet quod sapientissimo consilio 20 ἐξουσίᾳ αὐτοῦ τοῦ ἐπισκόπου, ὅπερ ἂν suo iudicaverit. καλῶς ἔχειν δοκιμάσῃ καὶ ὁρίσῃ δεῖν, ἀποσταλῆναι τοὺς μετὰ τῶν ἐπισκόπων κρινοῦντας, ἔχοντάς τε τὴν αὐθεντίαν τούτου παρ ̓ οὗ ἀπεστάλησαν· καὶ 25 τοῦτο θετέον. εἰ δὲ ἐξαρκεῖν νομίσῃ πρὸς τὴν τοῦ πράγματος ἐπίγνωσιν καὶ ἀπόφασιν τοῦ ἐπισκόπου, ποιήσει ὅπερ ἂν τῇ ἐμφρονεστάτῃ αὐτοῦ βουλῇ καλῶς ἔχειν δόξῃ. ἀπεκρίναντο οἱ ἐπίσκοποι 30 τα λεχθέντα ἤρεσεν.

can. 8 verbietet den Bischöfen, als Bittsteller an den kaiserlichen Hof selbst zu reisen; can. 9 aber gestattet in bestimmten Fällen einen Diakon zu schicken und empfiehlt, sich dabei der Vermittlung des Metropoliten zu bedienen.

can. 9. Οἱ δὲ εἰς ̔Ρώμην πα- 10. Qui vero Romam vene35 ραγινόμενοι τῷ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ rint,sanctissimo fratri etco ëpiscopo ἡμῶν καὶ συνεπισκόπῳ Ἰουλίῳ τὰς nostro Romanae ecclesiae preδεήσεις, ἃς ἔχοιεν διδόναι, ὀ φεί- ces quas habent tradant, ut et λουσι παρέχειν, ἵνα πρότερος ipse prius examinet, si honestae et iustae αὐτὸς δοκιμάζῃ, εἰ μή τινες ἐξ αὐτῶν sunt, et praestet diligentiam atque sollici40 ἀναισχυντοῖεν, καὶ οὕτως τὴν ἑαυτοῦ tudinem, ut ad comitatum perferantur. προστασίαν καὶ φροντίδα παρέχων εἰς

τὸ στρατόπεδον αὐτοὺς ἀποστέλλοι.

1 Mansi III 7 am Rand: κινεῖν δόξῃ, ἵν ̓ ἀπό.

123.

Die Synode zu Antiochien in encaeniis 341.

Mansi 11 1307 ff.

LAUCHERT 43 ff.; HEFELE I 513 ff.; MAASSEN I 65 ff.; JGHERBST, Syn. zu Ant. 341, Th Q 1824, 42 ff.; SEEBERG II 90.

can. 2 (Kein Verkehr mit Gebannten). Πάντας τοὺς εἰσιόντας εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ἱερῶν γραφῶν ἀκούοντας, μὴ κοινωνοῦντας δὲ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ 5 ἢ ἀποστρεφομένους τὴν μετάληψιν τῆς εὐχαριστίας κατά τινα ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς ἐκκλησίας, ἕως ἂν ἐξομολογησάμενοι καὶ δείξαντες καρποὺς μετανοίας καὶ παρακαλέσαντες τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης· μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδὲ κατ' οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μὴ τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις, μηδὲ ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τοὺς ἐν 10 ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ μὴ συναγομένους· εἰ δὲ φανείη τις τῶν ἐπισκόπων ἢ πρεσβυτέρων ἢ διακόνων ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώ νητον εἶναι ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας.

c. 4. (Folgen der Absetzung eines Geistlichen). Εἴτε ἐπίσκοπος ὑπὸ συνόδου και θαιρεθεὶς ἢ πρεσβύτερος ἢ διάκονος ὑπὸ τοῦ ἰδίου ἐπισκόπου τολμήσειέ τι πρᾶξαι 15 τῆς λειτουργίας, εἴτε ὁ ἐπίσκοπος κατὰ τὴν προάγουσαν συνήθειαν εἴτε ὁ διάκονος, μηκέτι ἐξὸν εἶναι αὐτῷ, μηδ' ἐν ἑτέρᾳ συνόδῳ ἐλπίδα ἀποκαταστάσεως μήτε ἀπολογίας χώραν ἔχειν· ἀλλὰ δὲ τοὺς κοινωνοῦντας αὐτῷ πάντας ἀποβάλλεσθαι τῆς ἐκκλησίας καὶ μάλιστα εἰ μαθόντες τὴν ἀπόφασιν τὴν κατὰ τῶν προειρημένων ἐξενεχθεῖσαν τολμήσειαν αὐτοῖς κοινωνεῖν.

c. 6. (Geltung einer Exkommunikation für die ganze Kirche)1.

124. Liberius, Bischof v. Rom (352-366) in dem Urteil von Zeitgenossen. GGRÜTZMACHER, Hieronymus I, L1901, 141; GKRÜGER, RE 11, 1902, 450 ff.; 24, 1913, 16; BARDENHEWER, LG III 585 ff.; KIDD, History II 155 ff., 231 ff.

a) Athanasius, Historia Arianorum c. 41: MSG 25, 741.

20

25

Οὕτω μὲν οὖν καὶ τὴν ̔Ρωμαίων ἐκκλησίαν καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐπεχείρησαν διαφθείραι, θελήσαντες ἐγκαταμίξαι καὶ ἐν αὐτῇ τὴν ἀσέβειαν· ὁ δὲ Λιβέριος ἐξορισθεὶς ὕστερον μετὰ διετῆ χρόνον ὤ κλασε καὶ φοβηθεὶς τὸν ἀπειλούμενον θάνατον ὑπέγραψεν. ̓Αλλὰ καὶ τοῦτο δείκνυσιν ἐκείνων μὲν τὴν βίαν, Λιβερίου δὲ τὸ κατὰ τῆς αἱρέσεως μῖσος καὶ τὴν ὑπὲρ ̓Αθανασίου ψῆφον, ὅτε 30 τὴν προαίρεσιν εἶχεν ἐλευθέραν. Τὰ γὰρ ἐκ βασάνων παρὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς γνώμην γιγνόμενα, ταῦτα οὐ τῶν φοβηθέντων, ἀλλὰ τῶν βασανιζόντων ἐστὶ βουλήματα.

b) Hieronymus, Chronik a. 354: MSL 27, 502.

Romanae ecclesiae tricesimus quartus ordinatur episcopus Liberius Quo in exsilium ob fidem truso, omnes clerici iuraverunt quod nullum alium susciperent. Verum 35 cum Felix ab Arianis fuisset in sacerdotium substitutus, plurimi peieraverunt et post annum cum Felice eiecti sunt, quia Liberius taedio victus exsilii et in haeretica pravitate subscribens Romam quasi victor intraverat.

c) Hieronymus, De viris illustribus c. 97: MSL 23, 735.

Fortunatianus 2, natione Afer, Aquileiensis episcopus, imperante Constantio, in Evan- 40 gelia titulis ordinatis, brevi et rustico sermone scripsit commentarios; et in hoc habetur detestabilis, quod Liberium, Romanae urbis episcopum, pro fide ad exsilium pergentem primus sollicitavit ac fregit et ad subscriptionem haereseos compulit.

1 Vgl. Nicaenum c. 5 oben Nr. 110. Aquileja, BARDENHEWER, LG III 486.

2 Fortunatianus 337-361 Bischof von

5

125. Catalogus Liberianus (354): Liste der römischen Bischöfe.

ed. THMOмMSEN MG Auctores antiquissimi IX, 1892, 73 ff. Die mit dem Jahre 354 schließende und deshalb Catalogus Liberianus genannte Liste ist ein Teil des Chronographus a. 354, eines römischen Staatskalenders; BRACKMANN, RE 11, 1902, 441; LIETZMANN, Petrus u. Paulus 3 ff.; HARNACK, Chronologie 144 ff.

Imperante Tiberio Caesare passus est dominus noster Iesus Christus duobus geminis cons. VIII Kal. Apr. et post ascensum eius beatissimus Petrus episcopatum suscepit. Ex quo tempore per successionem dispositum, quis episcopus quot annis prefuit vel quo imperante.

Petrus ann. XXV mens. uno d. VIIII. fuit temporibus Tiberii Caesaris et Gai et Tiberi 10 Claudi et Neronis, a consul. Minuci et Longini [p. Chr. 30] usque Nerine et Vero [55]. Passus autem cum Paulo die III kal. Julias consul. ss imperante Nerone.

Linus ann. XII m. IIII d. XII. fuit temporibus Neronis, a consulatu Saturnini et Scipionis [56] usque Capitone et Rufo [67].

Clemens ann. VIIII m. XI d. XII. fuit temporibus Galbe et Vespasiani, a cons. Tracali

15 et Italici [68] usque Vespasiano VI et Tito [76].

Cletus ann. VI m. duo dies X. fuit temporibus Vespasiani et Titi et initia Domitiani,

a cons. Vespasiano VIII et Domitiano V [77] usque Domitiano VIIII et Rufo [83].

Anaclitus ann. XII m. X d. III. fuit temporibus Domitiani, a cons. Domitiano X et

Sabino [84] usque Domitiano XVII et Clemente [95].

20 Aristus annos XIII m. VII d. duos. fuit temporibus novissimis Domitiani et Nervae et Traiani, a cons. Valentis et Veri [96] usque Gallo et Bradua [108].

Alexander ann. VII m. II d. uno. fuit temporibus Traiani a cons. Palmae et Tulli [109] usque Veliano et Vetere [116].

Sixtus ann. X m. III d. XXI. fuit temporibus Adriani a cons. Nigri et Aproniani [117] 25 usque Vero III et Ambibulo [126].

Telesforus annos XI m. III d. III. fuit temporibus Antonini Macrini a cons. Titiani et Gallicani [127] usque Caesare et Balbino [137].

Higinus ann. XII m. III d. VI... fuit temporibus Veri

30 usque Presente et Rufino [153].

$5

40.

a cons. Gallicani et Veteris [150]

Pius ann. XX m. IIII d. XXI. fuit temporibus Antonini Pii, a cons. Clari et Severi [146] usque duobus Augustis [161]. Sub huius episcopatu frater eius Ermes librum scripsit, in quo mandatum continetur, quae ei precepit angelus, cum venit ad illum in habitu pastoris.

Galli [198] usque Presente et Extricato [217].

Antonini, a cons. Saturnini et

Calixtus ann. V m. II d. X. fuit temporibus Macrini et Eliogabali, a cons. Antonini et Adventi [218] usque Antonino III et Alexandro [222].

Urbanus ann. VIII mens. XI d. XII. fuit temporibus Alexandri, a cons. Maximi et Eliani

45 [223] usque Agricola et Clementino [230].

50

Pontianus ann. V m. II d. VII. fuit temporibus Alexandri, a cons. Pompeiani et Peligniani [231]. Eo tempore Pontianus episcopus et Yppolitus presbiter exoles sunt deportati in Sardinia in insula uocina Severo et Quintiano cons. [235] in eadem insula discinctus est IIII kal. Octobr. et loco eius ordinatus est Antheros XI kal. Dec. cons. ss [235].

Antheros m. uno dies X. Dormit III non. Ian. Maximo et Africano cons. [236]. Fabius ann. XIIII m. I d. X. fuit temporibus Maximini et Cordiani et Filippi, a cons. Maximini et Africani [236] usque Decio II et Grato [250]. Passus XII kal. Feb. hic regiones divisit diaconibus et multas fabricas per cimiteria fieri iussit. Post passionem eius Moyses et Maximus presbyteri et Nicostratus diaconus comprehensi sunt et in carcerem sunt missi. Eo tempore super55 venit Novatus ex Africa et separavit de ecclesia Novatianum et quosdam confessores, postquam Moises in carcere defunctus est, qui fuit ibi m. XI d. XI.

1 Evaristus.

Cornelius ann. II m. III d. X. a cons. Decio IIII et Decio II [251] usque Gallo et Volusiano [252]. Sub episcopatu eius Novatus extra ecclesiam ordinavit Novatianum in urbe Roma et Nicostratum in Africa. Hoc facto confessores, qui se separaverunt a Cornelio, cum Maximo presbytero, qui cum Moyse fuit, ad ecclesiam sunt reversi. Post hoc Centumcellis expulsi. Ibi cum gloria dormitionem accepit.

Lucius ann. III m. VIII d. X. fuit temporibus Galli et Volusiani usque Valeriano III et Gallieno II [255]. Hic exul fuit et postea nutu dei incolumis ad ecclesiam reversus est.... III non. Mar. cons. ss.

Steffanus ann. IIII m. II d. XXI. fuit temporibus Valeriani et Gallieni, a cons. Volusiani et Maximi [253] usque Valeriano III et Gallieno II [255].

Xystus ann. II m. XI d. VI. coepit a cons. Maximi et Glabrionis [256] usque Tusco et Basso [256] et passus est VIII id. Aug. . . . . a cons. Tusci et Bassi [258] usque in diem XII kal. Aug. Aemiliano et Basso cons. [259].

Dionisius ann. VIII m. II d. IIII. fuit temporibus Gallieni, ex die XI Kal. Aug. Aemiliano et Basso cons. [259] usque in diem VII kal. Ian. cons. Claudi et Paterni [269].

Felix ann. V m. XI d. XXV. fuit temporibus Claudi et Aureliani, a cons. Claudi et Paterni

[269] usque in consulatum Aureliano II et Capitolino [274].

Eutycianus ann. VIII m. XI d. III. fuit temporibus Aureliani, a cons. Aureliano III

et Marcellino [275] usque in diem VII idus Dec. Caro II et Carino cons. [283].

5

10

15

Gaius ann. XII m. IIII d. VII. fuit temporibus Cari et Carini, ex die XVI Kal. Jan. cons. 20 Carino II et Carino [283] usque in X kal. Mai. Diocletiano VI et Constantio II [296].

Marcellinus ann. VIII m. III d. XXV. fuit temporibus Diocletiani et Maximiani ex die prid. kal. Iulias a cons. Diocletiano VI et Constantio II [296] usque in consul. Diocletiano VIIII et Maximiano VIII [304]. Quo tempore fuit persecutio et cessavit episcopatum ann. VII m. VI d. XXV.

Marcellus annum unum m. VI d. XX. fuit temporibus Maxenti, a cons. X et Maximiano [308] usque post consulatum X et septimum [309].

25

Eusebius m. IIII d. XVI, a XIIII Kal. Maias usque in diem XVI kal. Sept. Miltiades ann. III m. VI d. VIII, ex die VI nonas Julias a consulatu Maximiano VIII solo, quod fuit mense Sep. Volusiano et Rufino [311], usque in III idus Ianuarias Volusiano et 30 Anniano coss. [314].

Silvester ann. XXI m. XI. fuit temporibus Constantini, a consulatu Volusiani et Anniani [314] ex die prid. Kal. Feb. usque in diem kal. Ian. Constancio et Albino coss. [335].

Marcus mens. VIII dies XX. et hic fuit temporibus Constantini, Nepotiano et Facundo coss. [336] ex die XV. Kal. Feb. usque in diem non. Octob. coss. ss.

35

Iulius ann. XV m. I d. XI. fuit temporibus Constantini, a consulatu Feliciani et Titiani [337] ex die VIII id. Feb. in diem pridie idus Apr. Constancio V et Constancio Caes. [352]. Hic multas fabricas fecit: basilicam in via Portese miliario III; basilicam in via Flaminia mil. II quae appellatur Valentini; basilicam Iuliam, quae est regione VII iuxta forum divi Traiani; basilicam trans Tiberim regione XIIII iuxta Callistum; basilicam in via Aurelia mil. III ad Callistum. 40 Liberius... . . fuit temporibus Constanti et Constanti ex die XI kal. Iun. in diem a consulatu Constantio V et Constantio Caes. coss. [352].

Mansi 11 563.

Synode zu Laodicea in Phrygien (c. 360).

LAUCHERT XXIII 72 ff.; HEFELE I 746 ff.; THZAHN, G. des Neutest. Kanons II 1, Erl 1890, 193 ff.; AJÜLICHER, Einl. i. NT5, Tü 1906, 495; EHENNECKE, RE 45 11, 1902, 281.

126. Synode zu Laodicea: Aufnahme von Haeretikern in die Kirche. can. 7. Περὶ τοῦ τοὺς ἐκ τῶν αἱρέσεων, τοῦτ ̓ ἔστι Νουατιανῶν, ἤτοι Φωτεινιανῶν, ἢ Τεσσαρεςκαιδεκατιτῶν, ἐπιστρεφομένους [εἴτε κατηχουμένους] εἴτε πιστοὺς τοὺς παρ ̓ ἐκείνοις μὴ προσδέχεσθαι, πρὶν το ἀναθεματίσωσι πᾶσαν αἵρεσιν, ἐξαιρέτως δὲ ἐν ᾗ κατείχοντο· καὶ τότε λοιπὸν

1 Novatianer cf. oben Nr. 74; Anhänger des Photinus v. Sirmium, vgl. Loors, RE 15, 1904, 372 ff.