Allahın AskerleriYapı Kredi Yayınları, 25 Nis 2014 - 232 sayfa Yaşar Kemal İstanbul'un çeşitli semtlerindeki çocuklar arasında dolaşarak onların hikâyelerini anlatır. Küçük yaştaki bu çocuklar, sokaklarda yatıp kalkıyor olmalarına, kimsesizliklerine, hor görülmelerine, açlığa rağmen hala hayatta, hala insan kalmışlardır. Allahın Askerleriyle yapılan röportaj zengin bir dille hüzünlü bir hikâyeye dönüşür. |
Sık kullanılan terimler ve kelime öbekleri
ablam adamın adını ağın akşam aldı aldım Allah Aman anası anımsıyor annem arkadaş artık azıcık babam Babası bakalım bakıyor bakıyordu baktı balon başına beş biliyor bilmiyorum bilye bilyeler bilyeleri birden birşey Boksör ceylanlar çay Çingene çocuğa çocuğun çocuk çocuklar dedim deen değilmi demir demiş denizin diyor diyordu dövdü durmadan Dursun ekmek Eminönü Eminönünde Ertuğrul Ferzende fır Florya Floryada gece geldi geliyor gene gitti gördüm görünce gözleri gözlerini güzel Hamdi hepsini herkes hırsız hırsızlık İstanbulda işte iyice Kadir kaldı Kaya kere kırmızı kısmetini kocaman korkuyor koskocaman kuş kuşçu kuşlar küçücük küçük lira Mahzun mendebur Metin Metinin Mevlanakapı misket Muhterem Yoğuntaş Muhteremin musun Neden Niye Oğuz Oğuza Oğuzun olacak oraya ödü örsün öteki öyle paraları pırıl polis sabah Sait Selim Selimin senin Sirkeci Sirkecide şeyi Şimdi tane tekmil Usta Ustanın üvey vardı varmış varya Vehbi Koç Yaaaa yaşında yemek yüzü Zilo Zilonun Ziloyu zürafa zürafayı