Nostri muneris debito nullo modo possimus diutius ferre ac tolerare tot mala et corruptelas, ac permittere, ut Siculae Monarchiae privilegiorum obtentu ecclesiastici ordinis dignitas labefactata collabatur et concidat, peculiari VV. FF. NN. S. R. E. cardinalium congregatione in consilium adhibita, ac nonnullis dilectis filiis Romanae Curiae adhibitis antistitibus, motu proprio, certa scientia, matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, hisce litteris non solum suppressionem et abolitionem praetensae Apostolicae Siculae Legationis ac ita appellatae Monarchiae, a Clemente XI decessore Nostro factam, confirmamus, verum etiam eandem Apostolicam Legationem et Monarchiam, quatenus opus fuerit, suprema Nostra auctoritate iterum supprimimus, extinguimus et abolemus; insuper saepe memoratam constitutionem „Fideli", a Benedicto XIII. praedecessore item Nostro editam, quoad iudicem delegatum in Sicilia, quem Monarchiae iudicem vocant, eiusque tribunal, una cum omnibus indultis, privilegiis et facultatibus, etiam in apostolicis litteris in forma Brevis expeditis, tum rec. me. Gregorii XVI. praedecessori Nostri, incipientibus „Iamdiu“, die 3 Martii Anno 1846 datis, tum Nostris die 21 Ianuarii Anno 1856 editis, quarum initium „Peculiaribus", et in quibuscumque aliis quovis titulo et causa a Nobis et a praedecessoribus Nostris quorumcumque meritorum intuitu et ratione praedicto iudici delegato eiusque tribunali concessis et confirmatis, praesentium litterarum tenore prorsus revocamus, et officium eiusdem iudicis ac caeterorum officialium et ministrorum dictumque tribunal, una morato tribunali Messanae erecto, perpetuum in modum de medio tollimus, et in omnibus omnino extinguimus, cassamus et delemus. Volumus propterea et mandamus, ut illa omnia veluti plane extincta, suppressa et abolita, nec non respective rescissa, cassata, deleta, revocata ac penitus abrogata ab omnibus haberi ac reputari debeant.

comme

Caeterum ad praemissa devenimus, ut pro Pontificia Nostra sollicitudine ecclesiae libertatem, ac Nostram et huius S. Sedis et episcoporum ac regularium superiorum auctoritatem vindicaremus, et ecclesiasticam restitueremus disciplinam, ac periclitantium animarum saluti prospiceremus. Cum autem praecipua prorsus charitate fideles Siciliae populos merito prosequamur, qui avita religione ac pietate spectati, immobili fide et observantia Nobis et huic Apostolicae Sedi constantissime adhaerere vehementer gloriantur, haud omittemus aliis Nostris apostolicis litteris eorumdem fidelium incommodis ac dispendiis occurrere, concedendo oppor

tunas facultates venerabilibus fratribus sacrorum in Sicilia antistiSentis, Monarchie in Sicilien.

19

tibus, quos iidem fideles facilius et commodius adire poterunt. Haec volumus, statuimus, praecipimus atque mandamus, decernentes, has praesentes litteras et in eis contenta quaecumque etiam ex eo, quod praedicti et alii quilibet in praemissis interesse habentes seu habere quomodolibet praetendentes, cuiusque status, gradus, ordinis, praeeminentiae et dignitatis etiam regiae et imperialis existant, illis non consenserint, nec ad ea vocati, citati et auditi, causaeque, propter quas praesentes emanarunt, sufficienter adductae, verificatae et iustificatae non fuerint, aut ex alia qualibet etiam quantumvis iuridica et privilegiata causa, colore, praetextu et capite, etiam in corpore iuris clauso, etiam enormis, enormissimae et totalis laesionis, nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel interesse habentium consensus, alioque quolibet, etiam quantumvis magno, et substantiali ac inexcogitato et inexcogitabili, individuamque expressionem requirente defectu notari, impugnari, infringi, invalidari, retractari, in controversiam vocari, aut ad terminos iuris reduci, seu adversus illas aperitionis oris, restitutionis in integrum, aliudve quodcumque iuris, facti vel gratiae remedium intentari, vel impetrari, aut impetrato, seu etiam motu, scientia et potestatis plenitudine paribus concesso vel emanato, quempiam in iudicio, vel extra illud, uti, seu se iuvare ullo modo posse; sed ipsas praesentes litteras semper firmas, validas et efficaces existere et fore, ac quibuscumque iuris seu facti defectibus, qui adversus illas a saeculari potissimum potestate, seu praedicta abolita et extincta Legatione, Sicula Monarchia, tribunali, iudice delegato, illorumve ministris quibuslibet, ad effectum impediendi seu retardandi earum executionem quovis modo, seu ex quavis causa opponi seu obiici possent, minime refragantibus, suos plenarios et integros effectus sortiri et obtinere: easque propterea omnibus et singulis per eamdem saecularem potestatem, sive per eamdem abolitam et extinctam Legationem ac tribunal eorumque ministros quoscumque quomodolibet allatis seu afferendis impedimentis penitus et omnino reiectis, ac nequaquam attentis ab illis, ad quos spectat et pro tempore quandocumque spectabit, inviolabiliter et inconcusse observari: sicque et non aliter in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum Palatii apostolici auditores, et eiusdem Sanctae Romanae Ecclesiae cardinales, etiam de latere legatos, et praefatae Sedis nuncios, aliosque quoslibet quacumque praeeminentia et potestate fungentes et functuros, sublata eis et eorum cuilibet quavis aliter iudicandi et interpretandi facultate et auctoritate, iudicari et definiri debere, ac irritum

et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari.

Non obstantibus praemissis, et quatenus opus sit, Nostra et Cancellariae apostolicae regula de iure quaesito non tollendo, aliisque apostolicis, ac in universalibus, provincialibusque, et synodalibus conciliis editis generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus, nec non quibusvis, etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus ac praescriptionibus, quantumvis longissimis et immemorabilibus; privilegiis quoque, indultis et litteris apostolicis, quibuscumque regnis, provinciis ac personis etiam imperiali, regia aliaque qualibet mundana, seu etiam ecclesiastica dignitate fulgentibus, seu alia specifica et individua mentione dignis a Sede praedicta ex quacumque causa, etiam per viam contractus et remunerationis, sub quibuscumque verborum tenoribus et formis, ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, et insolitis clausulis, irritantibusque, et aliis decretis, etiam motu, scientia et potestatis plenitudine paribus, ac consistorialiter, seu alias quomodolibet in genere vel in, specie in contrarium praemissorum concessis, editis, factis, ac pluries iteratis, et quantiscumque vicibus approbatis, confirmatis et innovatis, etiam continentibus quod excommunicari non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam, ac de verbo ad verbum de privilegiis et indultis huiusmodi mentionem. Quibus omnibus et singulis, etiamsi pro illorum sufficienti derogatione de illis, eorumque totis tenoribus specialis, specifica, expressa, et individua, ac de verbo ad verbum, non autem per clausulas generales idem importantes mentio, seu quaevis alia expressio habenda, aut aliqua alia exquisita forma ad hoc servanda foret, tenores huiusmodi, ac si de verbo ad verbum, nihil penitus omisso, et forma in illis tradita, observata, exprimerentur, et insererentur: praesentibus pro plene et sufficienter expressis et insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum hac vice dumtaxat specialiter et expresse derogamus et derogatum esse volumus, ceterisque contrariis quibuscumque.

Cum autem eaedem praesentes litterae in Sicilia nequeant hisce praesertim temporibus tuto publicari, ut hactenus experientia compertum est, ac Nobis per legitimas probationes satis superque constat, prout harum serie declaramus, et verendum sit, ne praetextu reprobatae legis de regio placito earumdem litterarum exequutio impediatur: volumus, illas seu earum exempla, ut ad omnium notitiam deveniant, ad valvas Ecclesiae Lateranensis, ac Basilicae

Principis Apostolorum, nec non Cancellariae apostolicae, Curiaeque Generalis in monte Citatorio, ac in Acie Campi Florae de Urbe, ut moris est, affigi et publicari, sicque publicatas et affixas post duos menses, a die earum publicationis et affixionis computandos, plenarium habere effectum, omnesque, et singulos, quos illae concernunt, perinde arctare et afficere, ac si unicuique eorum nominatim et personaliter intimatae fuissent; atque ipsarum litterarum transumptis seu exemplis, etiam impressis, manu alicuius notarii publici subscriptis et sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides tam in iudicio, quam extra illud ubique adhibeatur, quae eisdem praesentibus adhiberetur, si forent exhibitae vel ostensae.

Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam Nostrarum extinctionis, suppressionis, abolitionis, rescissionis, cassationis, deletionis, revocationis, abrogationis, mandati, interdictionis, declarationis et voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei ac Beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit in

cursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Incarnationis Dominicae millesimo octingentesimo sexagesimo quarto, V. Kalendas Februarii. Pontificatus Nostri anno decimo octavo.

M. Card. Mattei Pro-Datarius.
N. Card. Paracciani Clarelli.

Visa de Curia D. Bruti.

Loco † Plumbi.

I. Cugnonius.

Iubemus has Nostras Apostolicas Litteras publicari die X octobris an. MDCCCLXVII.

Pius PP. IX.

De mandato SSmi in Christo Patris et Dni Nostri Dni divina providentia Pii PP. IX, anno a Nativitate Domini MDCCCLXVII, Indict. X., die vero X. octobris, Pontificatus eiusdem SSmi Dni Nostri ann. XXII praesentes Litterae Apostolicae affixae et publicatae fuerunt ad valvas Basilicarum S. Ioannis Lateranensis, et Principis Apostolorum, Cancellariae Apostolicae, ac magnae Curiae Innocentianae, atque in acie Campi Florae, et in aliis locis et consuetis Urbis per me Aloisium Serafini apost. Curs.

Philippus Ossani magist. Curs.

XIV.

Sanctissimi Domini Nostri Pii divina providentia Papae IX. ad archiepiscopos et episcopos ac utrumque clerum tam saecularem quam regularem et ad reliquos omnes Christifideles Siciliae, quibus praescribitur modus, quo causae ad forum ecclesiasticum pertinentes abolito iudice delegato eiusque tribunali iudicari possint ac debeant.

Venerabilibus fratribus Archiepiscopis Episcopis
aliisque locorum Ordinariis

ac dilectis filiis ecclesiasticis et religiosis viris cunctisque
Christifidelibus Siciliae.

Pius PP. IX.

Venerabiles Fratres ac dilecti Filii, Salutem et Apostolicam Benedictionem. Multis gravissimis aeque ac iustissimis causis permoti, vel potius impulsi, per apostolicas Nostras litteras hodierno die sub plumbo datas, ac perpetuo valituras, suprema Nostra apostolica auctoritate praetensam apostolicam Siciliae Legationem ac ita appellatam Monarchiam, iudicem delegatum eiusque tribunal, atque etiam alterum tribunal Messanae a civili potestate superiori fere exeunte saeculo perperam institutum, notarios, scribas, ministros et alios quoslibet officiales quovis nomine nuncupatos, dignitates, officia, ministeria, omnesque illorum titulos, denominationem, omnino extinximus, suppressimus, delevimus, atque etiam omnia et singula, si quae essent, illis et cuicumque illorum a Nobis et a quibuscumque Romanis Pontificibus praedecessoribus Nostris quomodolibet concessa ac pluries confirmata privilegia, facultates, indulta penitus et omnino revocavimus et abrogavimus, et illa veluti plane revocata, abrogata et extincta ab omnibus Christifidelibus haberi et aestimari debere voluimus et mandavimus. Verum eodem tempore de vestra utilitate et bono summopere solliciti, et idcirco vestris incommodis paterna Nostra sollicitudine occurrere exoptantes, cognovimus alium a Nobis modum esse statuendum, quo ex sacrorum canonum norma causae ad ecclesiasticum forum pertinentes, extincto et abolito munere et officio iudicis delegati eiusque tribunali, possint rite cognosci, iudicari et ad debitum finem