Sayfadaki görseller
PDF
ePub

1854 Fevereiro

17

Sedi Apostolicae submissionem atque observantiam testaretur; denique ut ad ulteriores dissensiones praevertendas in novo postmodum Antistite in Goana Ecclesia constituendo, atque adeo in Diplomatibus Apostolicis delati ei Archiepiscopalis muneris testibus mentio haberetur finium intra quos auctoritatem suam exercere posset. Cognovimus una simul Lusitanum Gubernium jussu Reginae Fidelissimae suas jam Goam misisse Litteras, ut Archiepiscopus Josephus de his omnibus certior fieret, et Olissiponem reverti non cunctaretur. Eodem tempore Regius apud Sanctam hanc Sedem Legatus, qui Nos Cajetam sequutus fuerat, a Nobis Regio nomine suppliciter postulavit, ut Praesuli Josepho in Lusitaniam prope diem redituro nedum munus tribueremus Commissarii Bullae Cruciatae, quo fungi interim deberet donec Bracharensis Ecclesia non vacaverit, sed etiam ut in Consistorio, quod illis diebus habituri eramus, illum constituere dignaremur Coadjutorem futurumque Successorem Archiepiscopi memoratae Ecclesiae; siquidem dubitari minime posse dicebat, quin ille statim ad Nos eas, quæ superius indicatae sunt, submissionis Litteras scriberet.

Haec sane postulatio, et supradictae Pontificii Internuntii Litterae, imprimis autem quae ab eo conventa fuerant de futura Ecclesiae Bracharensis procuratione Praesuli Josepho destinanda, Nos, tot jam tantisque aliis per eos dies angustiis circumdatos, non parum sollicitos habuerunt. Obversabantur enim ante oculos quae Praesul ipse in Goano Archiepiscopatu fungendo perperam gesserat. Contra vero si Nos ea, in quae Noster Internuntius hanc circa rem consenserat, praes-. tare abnuissemus; metuendum profecto erat nedum ut spes evanesceret, quam de removendo ab Indiis memorato Antistite conceperamus, sed etiam ut ab ipso, ejusque asseclis ex Nostra illa recusatione nova atque ad fucum faciendum apta arriperetur occasio majoribus illic dissidiis cum gra

-

succession de l'Archevèque de Braga; — toutefois, il avait été stipulé également que le susmentionné Joseph nous adresserait des lettres attestant sa soumission et son obéissance envers le Siége Apostolique; et que, pour prévenir des dissensions ultérieures, en mettant à l'avenir un nouveau Prélat á la tête de l'Église de Goa, les limites en dedans desquelles il pourrait exercer son autorité seraient tracées dans les actes apostoliques qui lui conféreraient ses fonctions archiepiscopales. Nous apprimes en même temps que, conformément aux ordres de la Reine Très-Fidèle, le Gouvernement Portugais avait déjà envoyé des dépéches à Goa, pour informer l'Archevêque Joséph de tout ce qui avait été convenu, et afin qu'il ne tardât pas à revenir à Lisbonne. En même temps, l'Evoyé royal auprès du Saint-Siége qui nous avait suivi à Gaëte, nous supplia, au nom de la Reine, non-seulement de confier les fonctions de Commissaire Bullae cruciatae au Prélat Joseph, lequel étant au moment de revenir en Portugal,— afin qu'il les exerçât tant que l'Église de Braga ne viendrait pas à vaquer;-mais encore de daigner le constituer Coadjuteur el futur Successeur de l'Archevêque de ladite Église, dans le Consistoire que nous devions tenir en ces jours; en admettant, ce qui, disait-on, ne pouvait faire l'objet d'un doute, qu'il nous écrirait immédiatement les lettres de soumission dont il a été parlé ci-dessus.

Cette requête, les lettres déjà mentionnées de l'Internonce pontifical, et surtout ce qui avait été convenu par lui, touchant la charge future de l'Église de Braga qui devait être donnée au Prélat Joseph, nous remplirent de sollicitude, nous que tant d'autres angoisses entouraient déjà en ces jours. Nous avions devant les yeux tout ce que ce même Prélat avait fait de mal tandis qu'il se trouvait, à l'Archevéché de Goa. Mais, par contre, si nous refusions de faire ce à quoi notre Internonce avait consenti, en cette affaire, il était à craindre qu'il ne fallût renoncer à jamais à l'espérance que nous avions conçue d'éloigner des Indes cet Archevêque, et que, de plus, il ne saisît, aussi bien que ses partisans, le prétexte de notre refus pour en imposer au public et pour exciter de nouvel

1851 Fevereiro

17

1851 Fevereiro

17

viore Religionis detrimento excitandis. Interim sperare alia ex parte licebat, memoratum Antistitem, sacra ceteroquin doctrinae, bonorumque morum laude non destitutum, ubi ab occasionibus removeretur quae illum Goae in transversum egerant, rediturum per Dei gratiam ad consilia meliora, et in novae Ecclesiae procuratione ita se porro gesturum, ut suae pariter, atque ovium saluti consuleret. Hinc considerata ut par erat, tota rei causa, et aliquibus ex Vestro amplissimo ordine in consilium adhibitis, ac memoria repetentes oeconomiam a Decessoribus Nostris in simili rerum gravitate et difficultate non semel adhibitam, induximus animum ut meliori, quam res ferret, cautione accepta, in expetitam destinaționem assentiremur.

Mandavimus igitur Cardinali Nostro Pro-Secretario Status, ut Regio Legato respondens, clare illi aperteque nostro nomine declararet, Nos quidem in proximo, si id optaret, Consistorio soluturos Josephum Antistitem a vinculo Goanae Ecclesiae, eumdem quoque translaturos ad Metropolitanam aliam Ecclesiam in partibus infidelium existentem, ac subinde eidem munus collaturos Commissarii Bullae Cruciatae: ceterum Sanctam hanc Sedem, quod Regius ipse Legatus probe noverat, graves habuisse reclamandi causas contra Archiepiscopi gesta in regimine Ecclesiae Goanae, atque idcirco Nos non posse omnino tuta conscientia destinare illi futuram procurationem Bracharensis Ecclesiae, nisi antea congruum documentum sive tales ab eo Litteras acciperemus, ex quibus constaret illum et dolere quae perperam gesserat, et statutum fixumque in animo habere, ut nunquam in posterum ab officio declinet.

Acquievit nostrae huic declarationi Regius Legatus, et de ratione Litterarum, quae expectabantur, minime dubitans, postulare institit, ut ea quae jam tunc perfici poterant, decerneremus. Quare ad diem 22 Decembris supradicti anni

les et plus graves dissensions au grand détriment de la Religion. D'ailleurs on pouvait espérer, d'une autre part, que ledit Archevêque, qui, assurément, ne manque pas de doctrine, et dont la réputation est bonne quant aux mœurs,étant éloigné des occasions qui l'avaient fait dévier à Goa, reviendrait, par la grâce de Dieu, à de meilleurs conseils, et que, dans l'administration de la nouvelle Église, il se conduirait de façon à pourvoir à son salut et à celui de son troupeau. Après avoir considéré toutes ces choses comme nous le devions, et consulté quelques uns des membres de votre très-illustre ordre, et rappelant aussi à notre mémoire les mesures adoptées par nos prédécesseurs en plusieurs occasions, dans des circonstances également graves et difficiles, nous nous décidâmes à consentir à ce qui nous était demandé, non toutefois sans avoir pris auparavant toutes les précautions possibles.

Nous ordonnâmes, en conséquence, à notre Cardinal Prosecrétaire d'État de répondre à l'Envoyé royal et de lui déclarer clairement et en notre nom:-Que, s'il le désirait, nous délierions, au prochain Consistoire, le Prélat Joseph du lien qui l'attachait à l'Église de Goa et que nous le transférerions ensuite à une autre Église métropolitaine, in partibus infidelium; que de plus, nous lui accorderions les fonctions de Commissaire Bullae cruciatae,-mais que d'ailleurs le SaintSiége, ainsi que l'Envoyé royal le savait parfaitement, avait eu de graves motifs de réclamer contre les actes de l'Archevêque tandis qu'il gouvernait l'Église de Goa, et que, pour cette raison, ne nous pouvions, en bonne conscience, lui destiner le Gouvernement à venir de l'Église de Braga, si, d'abord, nous ne recevions de lui un document convenable ou des lettres prouvant qu'il regrette ce qu'il a fait de mal, et qu'il est décidé et résolu en son cœur à ne plus jamais manquer à son devoir à l'avenir.

L'Envoyé royal acquiesça à notre déclaration, et, n'ayant aucun doute au sujet des lettres qui étaient attendues, il demanda avec instance que nous arrêtassions définitivement tout ce qui pouvait déjà l'être alors. C'est pourquoi, au Con

4851 Fevereiro

17

1851 Fevereiro

47

1848 in Consistorio Cajetae coacto transtulimus Antistitem Josephum a Goana Ecclesia ad Archiepiscopatum Palmyrensem in partibus infidelium, atque insequenti mense officium Commissarii Bullae Cruciatae novo eidem Palmyrensi Archiepiscopo demandavimus.

Hinc post aliquot menses Antistes ille in Lusitaniam reversus est. Nos itaque eidem Olissipone jam commoranti significandum rursus mandavimus, quantam Nobis sollicitudinem attulissent quae ipse in Indiis extra limites auctoritatis suae, et contra Sanctae hujus Sedis mandata gerere non dubitaverat, et nonnulla etiam quae paulo ante suum inde discessum in quibusdam suis Litteris seu scriptis indicaverat. Jam vero gratum cordi nostro est annuntiare Vobis, Venerabiles Fratres, Palmyrensem Archiepiscopum ita Nobis fecisse satis, ut existimare debeamus, ipsum per Dei gratiam ad meliora consilia toto animo fuisse reversum: Ab eo enim Litteras accepimus datas die 18 Novembris superioris anni, atque iis conceptas verbis, quae hominem decent errata sua detestantem, et de meliori in posterum ratione tenenda, suaque Nobis adhaesione et obedientia factis ipsis constanter comprobanda sollicitum. Subjicientur haec ipsae Litterae ante oculos vestros, atque una legetis Nostrum ad illas responsum, in quo nostros illi sensus omni ex parte declarare non omisimus.

Juxta haec, ut initio diximus, Palmyrensem ipsum Archiepiscopum Venerabilem Fratrem Josephum a Sylva Torres promovere hodie consilium est ad munus Coadjutoris dilecti filii nostri Cardinalis Archiepiscopi Bracharensis, cum adjunclo jure ut eidem in Ecclesia ipsa succedat. Et quoniam in hoc suscipiendo consilio nihil certe, nisi majorem Religionis utilitatem, et apostolicarum in Indiis missionum tranquilliorem, felicioremque cursum spectavimus; firmam plane in spem erigimur fore, ut illud Deo benedicente in eundem finem, atque in Bracharensis quoque Ecclesiae emolumentum proficiat. Id quidem ab ipso misericordiarum Patre per Je

« ÖncekiDevam »