talitatis ordine superstites, præteriti fuerint vel ex-regul. juris, & si usus nostros consideres, a ceteris haredati a suis liberis prædefunctis, querele mo- meretricibus fornicantibus concubina non solet divendæ facultas iis data est: nam etsi parentibus non stingui, Grotius manuduct. ad jurisprud. Holl. lib. debetur filiorum hæreditas, propter votum paren- 1. cap. 12. n. 4. 5. non dubium, quin turpitudinis tum, & naturalem erga liberos charitatem, turbato aut levis saltem nota macula notata sit, aig. d. l. tamen mortalitatis ordine, non minus parentibus, probrum 41. pr. ff. de ritu nupt. 1. idem 4. §. sed quam liberis, pie relinqui debet, ita exigente mi- quod 3. ff. de condict. ob. turp, caus. Gomezius var. serationis ratione, 1. pater filium 14. l. 15. ff. b. t. resol. tom. 1. cap. 11. num. 33. in med. Barry de 1. scripto 7. §. ult. ff. si tabul. testam. nulla ext. success. lib. 10. tit. 7. n. 4. Respons. JCtor. Holl grave enim est (ut ait Seneca consolat. ad Mar-part. 5. vol. 1. consil. 56. & part. 3. vol. 2. consil. ciam cap. 17.) quem educaveris juvenem, jam ma- 73. pag. 224. & seqq. Aliud dicendum, si non legitri, jam patri præsidium ac decus, amittere: ac nui- timo progenitus matrimonio institutus esset, veluti lum non acerbum funus est, quod parens sequitur. ex concubina natus, vel vulgo quesitus, vel inceNec indigni querela censendi parentes a prioris ma- stuosus aut adulterinus. Cum enim non hi, sed trimonii liberis præteriti, ob id, quod ad vota se- magis eorum parentes peccaverint, nulla existente cunda transiverint, cum inter plures secundarum culpa turpive facto, non potest infamia in hisce nuptiarum pœnas nuspiam hæc querela denegatio in- concipi, sive juris, sive facti. Nunquam (inquit veniatur proposita, idque ratione bonorum, in qua Chrysostomus can. nunquam 3. distinct. 56.) de viparens binubus aut binuba non prohibetur ab inte- tiis erubescamus parentum. Quod si fornicatorem stato succedere. Vide Abrah. a Wesel. ad novellas ipsum ad meliora conversum nequaquam prior vita constit. Ultraject. art. 11. num. 70. & seqq. commaculat, multo magis ex meretrice natus 9. His quoque deficientibus, ad querelam admit- adultera, si propria virtute decoretur, parentum suotuntur fratres ac sorores germani & consanguinei; rum non dedecoratur opprobriis; non est omnino nec non uterini; quod cum illis communia nominis ac de virtute, nec de vitiis parentum aut laudandus familie jura sunt, non item cum his. Nec tamen aliquis, aut culpandus. Et, si non sit deneganda illi omni admittuntur casu, sed tum demum, cum aut impedienda in hos dignitatis aut sacerdotii colturpis persona, juris aut facti infamia laborans, iis- latio, quia nihil ipsi commiserunt, sed alieno ladem prelata fuit, atque ipsi fratres nulla sunt exi- borant vitio, . spurii 6. 1. gene aliter 3. §. spurios stimationis privatione notati; cum alioquin inique 2. ff. de decurion. junct. 1. legem 7. in med. C. de carpant in aliis morum pravitatem ac fame lasio-liberis naturalib. can. apostolica 12. & 13. distinct. nem, a qua ipsi non sunt immunes, 1. fratres 27. 55. cum tamen neque juris neque facti infamia laC. b. t. I. viro 39. ff. soluto matrimon. Nec his ,borantibus pateant dignitatum porte, . neque faque de uterinis non admittendis dicta, repugnat, mosis 2. C. de dignit. ratio quoque non est, cur tanquod sine dictione simpliciter dicitur, neminem eo- quam infames per inofficiosi querelam a delata terum, qui ex transversa linea veniunt, exceptis fra-stamento hæreditate expellerentur, quoties ipsi ex tre & sorore, ad inofficiosi querelam admitti, fra- suo capite prater nativitatis infelicitatem non alia zris 21. C. b. t. neminem ultra fratrem 1. 1. ff. b. laborant infamiæ nota. Carpzovius defin. forens. 7. cum receptissimum sit, minus limitatam seu in-part. 3. constit. 10. in fine. Palæotus tract. de nodefinitam unius legibus distinctionem adhibentibus,this spuriis cap. 55. Jacobus Thomingius decis. solere ac oportere restringi, adeoque in casu nostro 48. n. 19. & seqq. Thesaurus decis. 126. n. 6. 7. per d. 1. 27. Quod si honesta simul & turpis perso- Aug. Barbosa ad l. 27. C. b. t. n. 18. Gratianus na inveniatur instituta, querela pro ea parte præ- discept. forens, cap. 135. n. 27. & seqq. Neque funteritis fratribus accommodanda, ex qua scriptus est damento sat justo nititur quorundam distinctio, in infamia tentus, rata manente defuncti dispositione naturalibus quidem & vulgo quesitis, non vero in quantum ad reliquos institutos, nulla infamiæ ma- incestuosis, adulterinis, aut alio complexu damnacula notatos; adeoque pars jure intestati deferetur, to genitis, hanc sententiam admittentium; inter nec ea ratione absurdum est, ex post facto eundem quos est Gomezius variar. resolut. tom. 1. cap. 11. in paganis pro parte intestatum videri, 1. circa 24. num. 33. Barry de succession. lib. 10. tit. 7. n. fi. b. t. I. cum etsi 15. §. ult. ff. b. t. Gomezius lius Sacerdo. is 5. Nec turbare quemquam debet Calvariar, resolut. tom. 1. cap. 11. n. 57. vers. septi-lixti Pontificis rescriptum, infames declarans eos Barry JCtor. Holland. part. 3. vol. 2. consil. 75. num. 3. pag. 226.

mo.

qui ex incestuosa conjunctione fuerint progeniti can. conjunctiones 1. causa 55. quæst. 2. 3. eo 10. Turpis autem persona censeri debet ratione quod illud se refert ad jus civile, infamesque jubet querele meretrix, etiamsi jam alteri nupta dereli- esse ita natos, quia leges seculi infames tales vocant querit meretriciam vivendi consuetudinem: neque ab hæreditate repellunt; cum vero de relato, (ut enim aboletur turpitudo, qua postea intermissa est, vulgo loquuntur) non constet, neque uspiam leges 1. palam. 23. §. non solum 4. ff. de ritu nup. Con- civiles incestuosum infamem dicant, nec in univercubina quoque, quippe que, si jus Romanum spe- sum a quorumvis, sed tantum parentum hæreditate tes, matrisfamilias honestatem non habuis e dici- repellant, non est, quod ei vel fides habeatur, vel 1. probrum 41. §. 1. ff. de ritu nupiar. & li- rescripti l'ontificii_tribuatur auctoritas arg. auth. eet concubinatus appelletur licha conjunctio 1.si quasi quis in aliquo C. de edendo, junct. I. ult. & tot. illustris 5. C. ad Senatusc. Orfi ian. quatenus per tit. C. si contra jus vel utilit, public. vel per menleges nomen assumpsit & extra legis poenam est, 1. dacium &c. 1. nec damnosa 3. 1. pen. C. de precibus 3. in fine ff. de concubinis; tamen quia non omne Imperat. offerend. Neque ex eo, quod tum jus civiquod licet honestum est, 1. non omne 144. ff. dele, tum mores gentium inter legitime & illegitime

tur,

Voet ad Pandect. Tom. II.

9

natos differentiam in nonnullis admittant, & vel in concursu legitime natos illegitimis anteponant, vel illegitimos ab omnibus officiis publicis atque civilibus repellant, 1. generaliter 5. §. spurios 2. ff. de decurion. Hugo Grotius manuduct. ad jurisprud. Holl. part. 1. cap. 12. n. 6. 7. recte concluseris, eos ergo infamia laborare: nam & fœminas a civilibus officiis remotas fuisse constat. 2. ff. de reg. juris, & peregrinos olim a dignitatibus & successionibus in Hollandia alibique fuisse exclusos, testis est Grotius d. lib. cap. 13. quos si quis ob id infamibus voluerit accensendos, toto profecto calo erraverit. Quid de aleatoribus lenonibus, aliisque multis statuant interpretes videri potest apud Aug. Barbosam ad 1. 27. C. b. t. n. 20. & seqq. suntque huc reducenda, quæ dixi tit. de his, qui not. infam.

etiam in querela exequatos debere censeri: impubes enim adrogatus, licet cum legitime natis ab intestato succedat, ad querelam tamen admissus non fuit, quarta D. Pii ipsi concessa, 1. Papinianus 8. §. si quis impubes 15. ff. b. 1. Et quamvis adoptati ab extraneo ab intestato succedere possint suo parenti adoptivo, una cum liberis aliis legitime natis; tamen si ab eo præteriti fuerint aut exheredati, nec querelam movere possunt, nec testamentum ob præteritionem nullum dicere, . pen. C. de adoption. §. sed ea omnia 14. Instit. de bereditatib. que ab intestato, §. tam autem 2. instit. b. t. Jacobus Coren observ. 10. num. 12. 13. 14. & seqq. Zoesius ad Pand. b. t. num. 45. & seqq. Adde D. Joh. a Someren de repræsentatione cap. 3. sect. 1. n. ult. Ne dicam, admissa sententia contraria, (quod nempe rescisso per querelam testamento admittendi essent 11. Aliis ultra jam enumeratos querela non da- ad successionem illi, quibus non data querela) eventur, melius quippe facturis, si se sumptibus inani- turum, ut melioris conditionis futuri essent, quibus bus nihil profuturis non divexent, l. 1. ff. b. t. denegata, quam quibus data querela est: dum paadeoque non fratrum sororumve filiis, 1. fratris 21. rentes soli incertum subituri essent litis ac sumtuum C. b. t. Neque quicquam per jus novum hac in par- de inofficioso periculum, vincentes autem partum te mutatum existimo. Quamvis enim id in confes- suo labore suoque periculo commodum, defuncti so sit, fratres germanos una cum parentibus ad in- etiam fratribus fratrumque filiis essent quesituri: testati fratris successionem viritim accedere: uteri- atque insuper futurum, ut, quibus denegarunt lenos quoque fratres ab intestato una cum consangui- ges querele facultatem, his tamen omnis querela neis fråterne hæreditatis ex æquo reddi participes: utilitas ac effectus quæreretur, atque ita tribueretur fratrum denique filios una cum suis patruis ac avo alia via, quod una manifeste ademtum apparet, in aviaque jure repræsentationis ad patrui defuncti pa- legis, inofficiosi actionem denegantis, fraudem, & trimonium admitti, novell. 118. cap. 2. & 3. novell. contra ratiocinium Jurisconsulti in . quæritur ́38. 127. cap. 1. non tamen inde recte concluseris, pa- ff. de bon. libert. Eoque facit 1. si post mortem 10. rentum exemplo fratribus præteritis omni casu, etiam S. liberi 4. & §. exhæredati 5. ff. de bon. poss. concum turpis persona non est prælata, querelam esse: tra tab. Et hxc multo magis admittenda eorum moaut uterinos fratres iisdem casibus, quibus consan- ribus, qui ultra juris Romani dictamen jus repræguinei vel germani, de inofficioso posse queri: aut sentationis in linea collaterali ad quartum aut sexfratrum predefunctorum filiis ex jure quodam re- tum extendunt gradum; de quo nos latius in matepræsentationis permitti inofficiosi actionem; aut de- ria successionis ab intestato: ne alioquin & fratrum nique post impetratam a parente ex causa inofficio- nepotibus in quarto gradu positis, aut remotioribus si rescissionem, causamque testati redactam ad cau- sexti gradus cognatis querelam tribuamus, atque ita sam intestati, fratres germanos ac prædefunctorum durum hoc ac plenum invidie remedium nimiam recialiorum fratrum filios fraternæ hæreditatis partem piat extensionem. Nec immerito propter fundamenta laturos, aut concursuros cum consanguineis uteri- superiora dubitaveris de eo, quod Simon van Leeuwen nos, postquam consanguinei per querelam obtinue- cens. for. part. 1. libr. 3. cap. 4. n. 9. tradidit, rint fraterni testamenti rescissionem. Neque enim a cum hodie fratres uterini cum consanguineis consuccessione ab intestato, quæ ab initio defertur, (de currant, consequens esse, ut etiam concurrant in qua sola agit d. nov. 118. & 127.) & quam mo- inofficiosi querela; quod & Hugo Grotius videtur riens sponte videtur reliquisse his, quos lex desi- innuere dum generaliter querelam fratribus & gnavit, I. conficiuntur 8. §. sed ideo 1. ff. de jure utrimque, & ex uno latere conjunctis tribuit, codicill. argumentum procedit ad inducendam que-manuduct. ad jurisprud. Holl. lib. 2. cap. 18. n. rela contra testamentum movende licentiam, aut 24. & Brunnemanus ad 1. posthumus 6. ff. b. t. n. faciendam exæquationem personarum in successione 5. et 6. fratres uterinos saltem post rescissum quecontra defuncti voluntatem obtenta per inofficiosi rela testamentum admittens cum consanguineis. Nec actionem: tum quia jus novum strictam recipere de- pro hac sententia facit d. I. posthumus 6. §. si quis bet interpretationem, ut quam minimum juri veteri ex 1. ff. b. t. quippe quæ de illis agit, qui queredecedat, nec stare prohibendum, quod non inveni- la movendæ jus non habebant; qui, si de facto tur expresse correctum, ut dictum tit. de legibus eandem intentaverint, ac casu obtinuerint, victoria tum quia res inter alios acta aliis non prodest, adeo- ipsis haud profutura est, sed evacuato per sentenque nec obtenta per unius querelam non habenti- tiam testamento, hæreditatem ab intestato vindicabus, & injuria exhæredationis non affectis, ac ex bunt hæredes legitimi. Quo tamen casu si actor sinecessitate juris haud instituendis, viam sternere mul proximus ab intestato hæres sit, per accidens potuit ad legitimam hæreditatem: tum denique quia erit, quod querela movende jure carens, hæreliberorum adoptivorum, uti & impuberum adroga-ditatem nihilominus sibi retineat. Minus refratorum conditio abunde monstrat, a successione com- gatur, quod, non facto testamento, aut ob non apetente non recte inferri querele movende faculta-ditam ex eo hæreditatem irrito, parentes non totam tem, aut exaquatos in jure succedendi ab intestato, fuissent habituri hæreditatem, sed magis eum suis

,

12. Instituenda est querela adversus hæredes testamento, sive scripto, sive nuncupativo vocatos, cujuscumque dignitatis, atque adeo contra Imperatorem quoque, qui, licet legibus solutus sit, hac tamen parte legibus vult vivere, I. Fapinianus 8. S. si Imperator 2. ff, b. t. nec refert, extranei instituti fuerint, an vinculo sanguinis juncti testatori: qua ratione filiis quibusdam exhæredatis adversus suos fratres reliquos; nepotibus adversus suos patruos, defuncti filios, ac institutos, inofficiosi accusatio competit, !. pen. §. quantum 1. ff. b. t. & filius defuncti exhæredatis adversus suos liberos, ab avo defuncto ad successionem vocatos, . si ponas 13. ff. b. t. filiis etiam a matre præteritis, contra suum patrem ab uxore institutum, l. filius non 22. ff. b. t. denique parentibus defuncti præteritis adversus suos filios superstites, fratris sui prædefunEti ex testamento hæredes, I. eum filium 17. C. b. t. eo quod non tam conditio vocatorum in testamento, quam potius injuria præteritorum aut exhæredatorum spectanda est. Quid? quod et adversus omnes competit, qui in hæredis instituti locum subintrarunt, eundemque repræsentant; quales hæredis haredes, & fiscus, qui in hæredis bona successit, . si bæredum 10. C. b. t. & is, cui ex causa fideicommissi per institutum hæreditas est restituta, l. 1. C. b. t.

liberis, defuncti fratribus germanis divisuri (idem- no odio atque adeo hæredis, prægravari alios, puta, que de consanguineis fratribus ratione uterinorum) legatarios nulla turpitudine laborantes, arg. l. si cui consequens videri posset, etiam parem paren- quis suo 33. in fine C. b. t. regul. non debet 22. de tum fratrumque germanorum debuisse causam cense-reg. jur. in 6. Quibus non recte objicitur 1. Pacori, ubi per querelam causa testati ad causam inte- nius 3. ff. si a parente qui manumiss. sit, tum quia stati redacta est. Non enim absurdum, ut plus per- ibi non de fratribus agitur sed patre, cui meretrix cipiant, qui exhæredationis injuria affecti sunt, filiali testamento prælata proponebatur; frustra vequam fuissent habituri, si nulla fuissent exhæreda- ro ab iis, que disposita circa personas parentum tionis nota læsi: sic namque plus quam legitimam patronorumque, maximis & inestimabilibus benefihabent, institutione tota per querelam subversa, qui ciis sibi liberos libertosque devinctos habentium, ad legitima sola honorati nullam habuissent portionis fratres nullis beneficiis, saltem non tantis notos, majoris petenda causam: cum contra absurdum es- argumentum producitur. Tum etiam, quia patri in set, illos, qui lege permittente sunt præteriti, atque casu d. 1. etiam honesta persona per filium instituita non lesi, paris fore conditionis cum illis, qui ta, querela ad totius testamenti subversionem comlege refragante per exhæredationem læsi, in lasio- petebat, l. 1. S. ult. ff. d. si a parente quis monunis solatium ad hæreditatem erant adınittendi. miss. hoc vero jure novo mutatum esse, jam monitum. Quin tamen totam institutionem, etiam supra legitimam, fratres quærendo infirmaturi sint, haud videtur dubitandum, cum hac in parte neque mutatio juris veteris appareat, neque diversum quid ab iis, quæ in parentibus liberisque obtinent, inveniatur constitutum, licet hic varii varie sentiant. Vid. Aug. Barbosam ad 1. 27. C. b. t. num. 9. 10. 11. 12. Častillo de Sotomaior libr. 2. quotid. quastion. cap. 19. num. 25. & seqq. et n. 52. et seqq. Gomezius variar. resolut. tom. I. cap. 11. num. 57. 14. Quod si clausula codicillaris inofficioso testamento adjecta fuerit, (quam etiam in testamento parentum ratione liberorum subintelligi ex multorum opinione, dicetur tit. de codicillis) id operabitur, ut illud vim codicilli retineat, & inofficiosa institutio sustineatur jure fideicommissi; ac rogati videantur illi, qui querela causam testati redegerunt ad causam intestati, ut institutis hæreditatem restituant, deducta ac reservata sibi sola ex legibus debita portione, arg. §. sed et si 3. Instit. quib. mod. testam, infirm. I. 1. 1. illud. 13. §. 1. ff. de jure co dicill. I. ex ea scriptura 29. §. 1. ff. qui testam. fae. possunt. Ut tamen ex jure canonico ac moribus prope gentium omnium moratiorum in liberis detra&io duplicis quartæ tam legitime, quam Trebellianicæ, recepta sit, sive pure, sive sub conditione vel ex die gravatos concipiamus, cap. Raynutius 16. et 13. Effectus querela recte intentata olim erat, cap. Raynaldus 18. extra, de testamentis, Hugo quod totum infirmaretur testamentum, sic ut nec Grotius manud. ad Jurisprud. Holl. libr. 2. cap. 20. legata nec libertates nec quicquam ex eo deberetur, num. 19. Neostadius Curie Holl. decis. 17. & plu1. Papinianus 8. §. pen. ff. b. t. exceptis quibusdam res alii relati apud parent. p. mem. Paulum Voet casibus, quibus libertates manebant rate, d. 1. 8. ad S. 9. Instit. de fideicommiss. hæred. num. 4. liI. ult. ff. b. t. I. cum ducb. 15. C. b. t. quandoque cet alii in solis pure non sub conditione gravatis & legata, . qui, repudiantis 17. §. 1. 1. cum. ma- hanc quartæ duplicis detractionem admittant, Andr. ter 28. ff. b. t. cum filius 76. ff. de legatis 2. Sed Gayl. lib. 2. observ. 121 Quæ duæ quartæ quo mojure novo sola infirmatur institutio, non tantum do computande sint, variant usus. In Frisia quiusque ad legitimam, sed in solidum, ceteri testa- dem si plures essent quam quatuor, præter semissem menti capitibus, sive legatum, sive libertatem, sive legitima nomine debitum, insuper alterius semissis substitutionem contineant, firmis manentibus, no quartam velut ex senatusconsulto Trebelliano curia vell. 115. cap. aliud quoque 3. in fine et cap. 4. in adjudicavit, teste Sandio decis. Frisic. lib. 4. tit. 7. fine. Quod non tantum admittendum, si liberi aut defin. 7. secuta probabiliorem Anton. Fabri Cod. libr. parentes, sed & si fratres instituerint inofficiosi ac-6. tit. 27. defin. 4. Cujacii, Fachinei, Petri Heigii, cusationem: perquam enim absurdum fuerit, colla- & aliorum illic recensitorum opinionem, quam & terales non nisi certis in casibus, & non nisi in Deckerus probat lib. 2. dissert. 14. num. 21. & UIodium institutæ turpis personæ ad querelam admis- trajecti receptam testatur D. Joh. a Someren de resos, melioris esse conditionis & plus percipere, representatione cap. 6. num. 21. Contra vero in Holtinendo penes se legata infirmata, quam qui proxi- landia, sive plures fuerint liberi quam quatuor, sive mo descendentium vel ascendentium gradu sunt jun- pauciores, non amplius quam semissem portionis ab Eti defuncto: neque regulariter æquitas patitur, alie-intestato debitæ unicuique pro legitima cessurum ob

tinuit; ita ut alter semis in totum veniat jure fideicommissi restituendus; quæ & plurium aliorum extra Hollandiam sententia ac praxis est; Crivellus decis. 107. num. 10. Deckrus libr. 1. dissert. 14. in fine defin. 4. Groenewegen ad Grotii manduct. ad Jurisprud. Holl. lib. 2. cap. 20. num. 19. Paulus Voet ad §. 9. Instit. de fideicomm. hæred. num. 5. Simon van Leeuwen cens, forens. part. 1. lib. 3. cap. 9.

num 11.

so expresse,

tra jus Romanum quarta deductionem decreverunt, ita etiam adscendentibus ac fratribus idem constituere; ut & hi tanquam parentes aut fratres legiti mam perciperent, iterumque separatim Trebellianicam tanquam fideicommisso gravati hæredes. Sed cum id non appareat factum esse, perperam illa, qua de liberis tantum inveniuntur cauta, ad parentes fratresque traducuntur: licet enim in eo tertio inter liberos ac parentes conveniat, quod legitima non 15. An vero nepotes quoque neptesve fideicommis-minus pie parentibus, quam liberis relinquenda sit, vel cum injuste præteriti aut exhære-1. nam etsi 15. ff. b. t. in ceteris tamen ratio di dati, essent tacite vi clausule codicillaris gravati versa est, longeque deterior in aliis juris partibus duas possint quartas deducere, non satis in aperto quantum ad ipsam successionem parentum, quam est. Nepotibus tamen etiam duas quartas usus tri- liberorum causa: nam & liberis tum in successione buit: cum tam in successione ab intestato, quam ab intestato, tum in ipsa querela, fuerunt postpositi, in querele movende facultate, filiis nepotes exe-1. pater filium 14. ff. b. i. novell. 118. c. 1. 2. & quati sint ac pariter concurrant; ut proinde nec in preteriti non potuerunt testamentum dicere nullum, quarte duplicis detractione in dubio videantur sepa- atque ita a legatorum prestatione liberari; sed sorandi. Et licet permi sum sit avo, nepotes gra-lam institutionem querela infirmabant. Ut proinde vanti onere restitutionis, nominatim prohibere Tre- a disparatis (ut loquuntur) male fiat illatio. bellianice detractionem, in eoque deterior sit con- 17. Que vero de liberis præteritis vi clausule coditio nepotum, quam filiorum, in quibus prohibitio dicillaris ad semissis restitutionem, velut ex causa admissa non est tamen, cum expressa requiratur fideicommissi obligatis, & legatorum relictorum vaistius quarta prohibitio, nec tacite sufficiat, novell. liditate, dicta sunt, non semper adimittenda in casu, 1. cap. 2. in fine; concipi vero nequeat expressa quo parentes ignoranter posthumos præterierunt, aut prohibitio, quoties exheredatos ponimus aut præte- liberos tales, quos mortuos crediderunt; aut quasi ritos silentio nepotes, consequens est, ut vi clau- posthumos, cum tempore testamenti conditi ignorasule codicillaris restituere ob tricti duas jure quar-rent eos in utero esse, non diu post eorumdem natas deducant, Ant. Faber Cod. lib. 6. tit. 27. defin. 4. Neostadius, Curie Holland. decis. 17. in fine. Respons. Juriscons. Holl. part. 5. vol. 2. consil. 193. num. 5. 6. et part. 2. consil. 20. pag. 42. in fine, et part. lib. 3. cap. 9. numer. 12. Peregrinus de fideicom. art. 3. numer. 54.

tivitatem fato functi sunt. Aut enim præter illos ex ignorantia præteritos nullam aliam reliquerunt sobolem, atque adeo extraneum instituerunt heredem; aut alios jam natos suo testamento scripserunt h redes. Priore casu eum, qui præteritus est, usque adeo parentis testamentum infirmaturum existimo, ut neque legata sint firma mansura, (exceptis forte minutis quibusdam arbitrio judicis, quæ & institutis liberis morigeris ac spem successionis obsequio perpetuo sibi conservantibus, per parentes relinqui frequens ac vulgatum est) neque vi clausule codicillaris obligandus sit ad hereditatem reliquam, retento semisse, institutis restituendam: tum quia prasumendum est ex pietatis ratione ac conjectura, testatorem, si de liberis cogitasset, prudenti consilio

16. Aliter sese res habet in parentibus per liberos, aut fratribus per fratres personam turpem instituentes, præteritis, quippe qui per querelam infirmantes testamentum, & vi clausule codicillaris rogati restituere scriptis in inofficioso heredibus, non duas quartas, sed solam legitimam salvam sunt habituri. Cum enim secundum Romani juris principia verius sit, illos, quibus legitima est debita, fideicommisso gravatos solam deducere legitimam, eamque ipsam imputari quoque in quartam ex sena-proprias successiones extraneis fuisse prelaturum in tusconsulto Trebelliano detrahendam, ut latius tit. suis bonis, adeoque liberos legatariis extraneis, usde Senatusc. Trebell. neque quantum ad parentes que adeo, ut & expressum fideicommissum a testafratresque, sed tantum descendentium intuitu, jus tore relictum, ob liberos postea ex fili gravato nacivile per canones mutatum sit, duplicis quart in- tos evanescat, licet nulla liberorum mentio esser dulta detractione; ac denique haud improbabile sit, habita, arg. l. cum acutissimi 3. C. de fideicommishanc ipsam juris canonici circa liberos gravatos sis, 1. cum avus 102. ff. de condit.& demonstrat. I, dispositionem ex perperam intellecto Quiritum jure generaliter 6. C. de instit. & substit. I. Lucius Titius profluxisse: rationis certe est, ut non ascendentes aut 5. in fine ff. de hered. instit. 1. si is, qui ducenta collaterales sine lege aut canone aut constanti consue- 13. S. ult. ff. de reaus dub. Tum quia in ipsis mitudine transferamus id, quod liberorum solorum pro- litibus jure militari testantibus id fuit receptum, ut, videntia invenitur sive ex æquitate sive ex quodam er- licet ex certa scientia liberos impune præterire po rore inductum, arg. 1. quad vero 14. 1. quod non ratione tuerint; tamen si preterissent quos in utero vel in 39. ff. de legibus. Hugo Grotius inter responsa JCtor. rerum natura esse ignorabant, testamentum liberis Holl. part. 3. vol. 2. consil. _193. num. 5. 6. Pere- præteritis nullum inferret præjudicium; sed non obgrinus de fideicommiss. art. 3. num. 53. frustra dis- stante militari privilegio esset invalidum, nec lesentiente post alios Fachineo controvers. libr. 12. cap. gata, eo data, prestarentur, 1. miliis codicillis 36. 8o. quod enim ait, ea, que recepta sunt in descen- . miles in 2. ff. de testam. milit. I. sicut certi 9. dentibus, ad ascendentes debere extendi, nulla ra-1. si cum 10. C. de testam. militis, adde 1. qui jure tione vel jure firmatur. Illud quidem expeditum & 7. ff. eod. tit. Tum denique, quia videri non potest ultro diffidentibus largiendum, potuisse juris canoni- ullo gravatus sive fideicommisso sive legate is, de çi autores, uti descendentium intuitu duplicem con- quo, cum testamentum conderet, ne cogitavit quidem

testator, arg. l. illud enim 13. 1. pen. ff. de jure co- emendanda sit, & ob id filio, cui nihil præter madicillorum. Neque hunc voluntatis defectum clausula ternum vel paternum fatum imputari potuit; perinde codicillaris supplet: quippe tralatitium est, & tit. de virilis portio tribuenda sit, ac si omnes filios hærerodicillis plenius demonstrandum, clausula illa su- des instituisset. Quibus consequens erat, ut cum ex stineri tantum testamenta imperfecta ratione solemni- testamento omnes succederent, quasi ex testamento tatis, at nequaquam ea, que laborant voluntatis de- onnes vocati, legata quoque in suo perdurarent vifectu. Quibus insuper accedere potest ex jure nunc gore; cessante hic ulla pietatis presumtione, quod passim recepto, quod, si inter vivos donatio facta parens non fuisset legaturus, si filium superesse aut ab eo, qui liberos non habebat, in totum infirme- sperari scivisset; eo quod reliquos jam natos, ejustur propter liberos postea susceptos, licet non sola dem cum præterito gradus & affectionis probabilis, donantis voluntate, sed & donatarii acceptione ro- declaraverat obnoxios legatorum prestationi. Atque boretur, ut dicetur tit. de donation multo magis præ- hoc ipsum est, qund puto Paulum JCtum velle in sumi debeat, clausulam codicillarem non imponere. cum mater 28 ff. b. t. cujus verba paucis explain dubio onus fideicommissi liberis ignorante testa- nata, ita habent: Cum mater militem filium falso tore postea nascituris. Vid. Fachineus controvers. lib. audisset decessisse, et testamento baredes alios, (sub4. cap. 14. Andr. Gayl. lib. 2. observ. 114. num. 9. audi, filios, non extraneos, quos nempe præter fr et seqq. Ant. Faber Cod. lib. 6. tit. 16. defin. 2. Jul. lium militem habebat) instituisset: D. Hadrianus Clarus .testamentum quæst. 46. n. 2. Mich. Gras- decrevit, bæreditatem ad filium pertinere (id est, sus.testamentum quest.. 36. n. 21. Respons. JCtor. non tantum ad reliquos liberos institutos, sed etiam Holl. par. 3. consil. 21. dissentit post alios Brunne- ad filium illum opinione falsa pro defuncto habitum; mannus ad l. cum mater 21. ff. b. t. motus potis- ita ut ille reliquis fratribus institutis accresceret, simum rescripto Hadriani in d. 1. 29. proposito, sed virilem partem laturus: & quia hac ratione testacujus neque rationem satis perspectam habuit, ut in mentum per querelam non rescindebatur, sed in suo seqq. monstrabitur. Ac de eo casu, quo non alii ex- statu conservabatur, congruum rationi juris erat, tabant liberi, accipiendum, quod dicitur, soluta le- illum filium cum ceteris institutis succedere) ita ut gata condici posse, si testamentum infirmum sit ex libertates et legata præstentur. Hic illud adnotatum, eo, quod ab hostibus reversus, quem pater mortuum quod de libertatibus et legatis adjicitur; videlicet, presumpserat, /. idem est 3.1. 4. 1. 5. ff. de condict. ut quid singulare ex ratione, quod hæc præteritio indeb.. Neque contra hanc sententiam facere potest, non ab animo maligno & lædendi consilio profici1. ult. ff. de hered. instit. cum non de filio testa-sceretur, sed a solo errore facti satis probabili, as toris, sed extraneo instituto, & per errorem pro mor- facile excusando; neque, juxta superius dicta, cirtuo habito, agat, in quo non militant superiores ra- cumstantia ceterorum fratrum legatis gravatorum tiones. Quod si ex adverso parentes, prætereuntes pateretur præsumtionem, quod mater filium ilignoranter posthumum, quemve mortuum esse falsolum, quem mortuum credebat, fuisset legatis non crediderunt, alios insuper liberos reliquerint, eosque gravatura; ut proinde æquum etiam fuerit instituerint atque in ea herentes ignorantia secun- ci testamento materno, eique tanquam injuriam dum ante dicta in fata concesserint; verius existi- nullam continenti, effectum plenum attribui; fimem, infirmandum haud esse eo casu testamentum; lio nempe sic considerato, ac si non conquestus sed illum præteritum sive posthumum sive errore pro fuisset, sed a matre institutus; nam alioquin cum mortuo habitum fratribus ceteris in eo testamento inefficiosum testamentum arguitur, nihil ex eo te institutis sic accreturum esse, & successurum, atque stamento valet. Hactenus Paulus, qui sic explicasi & ipse una cum ceteris fuisset institutus; cum tus, non pugnabit cum Papiniano, legatorum soenim id ita in matre jure Romana constitutum sit, lutorum, tanquam indebitorum, condictionem dan& testamento liberos reliquos hæredes scripserat, & te, l. 3. junct. 1. 5. ff. de condict. indeb. Nec hic posthumo preterito in puerperio decesserat, ante- que de præterito per ignorantiam ceteris accreturo quam commode potuisset voluntatem mutare, si fratribus institutis dicta, adversatur, quod is, qui mater 3. C. b. t. que queso diversitatis ratio erit, ignoravit, se filium Titium habere, si filiis tutorem cur non in patre idem admiserimus, ex quo passim dederit, solis illis dedisse videatur, quos sciebat in jure obtinuit, inter paternum maternumque testa- potestate sua esse, at non ei, quem ignorabat se mentum ratione preteritionis aut exheredationis nihil habere, quia de ipso non sensisset 1. si quis ita_16. interesse? Cum utique non modo pater æque ac ma- §. si quis, cum 3. et 4 ff. de testament. tut. Eteter falsis de morte filii rumoribus labi possit, & fa- nim, quod præteritus per ignorantiam posthumus, cilius ipse quam uxor propter absentiam aliasque aut falso rumore pro mortuo habitus filius, fratricausas plures ignorare, posthumum nasciturum. Ubi bus ceteris hæredibus scriptis accrescit, id ideo obergo a tempore conditi testamenti usque ad mortem tinuit, ne testamentum, quod non ex malo animo, filium præteritum superesse in vivis, aut posthumum aut lædendi proposito, sed ex facti probabilis ignosperari, ignoraverint, aut post conditum testamen-rantia, etiam prudentissimos fallente, præteritione tum sperare quasi posthumum incipientes, testamen- laborat, adeoque vere inofficiosum non erat, per queretum prius (forte ob incertitudinem partus, dum lam subverteretur, atque ita testator poenam quandam monstrum nasci vel abortus fieri potest) mutare, subiret, qui contra pietatis officia nihil molitus erat. posthumumque adscribere distulerint, eodem autem Contra vero, cum testamentum nulla sui parte inedito, repente humanis rebus exemti fuerint; in firmaretur, etsi non omnibus sed quibusdam tantum patrem æque ac matrem quadrat ratio d. legis ter- liberis tutores eo dati essent; ac proinde cessaret tie C. b. t. quod nempe repentini casus iniquitas perilla testamenti a rescissione vindicandi ratio, conconjecturam materna (adde & paternæ pietatis sequens erat, ut secundum jus commune definiretur,

par