Sayfadaki görseller
PDF
ePub

II. Maisons et bâtiments.

Trois refuges, savoir un à Mons, un à Binche, Florins. Sous. Deniers.

et l'autre à Jumet servant uniquement pour l'habi

tation des religieux de ce monastère, avec leurs domestiques

[ocr errors]

Item, une maison en la ville de Mons, dans la rue du Cul-du-Sac, ayant produit, année commune.

III. Biens-fonds non seigneuriaux.

Plusieurs fermes, terres labourables, prairies, etc., ayant produit par année commune de dix, outre toutes charges, réparations, restaurations, etc. Plusieurs bois situés en divers villages

IV. Capitaux de fondation places à intérêls.

Un cartulaire de rentes au village de Gilliers, diocèse et province de Namur, fondées par diverses personnes pour rétribution de plusieurs obits et

[merged small][ocr errors]

Item, un registre contenant plusieurs rentes fondées par divers particuliers pour rétribution de 8 obits, et autres legs en la chapelle du refuge d'Heigne, à Jumet.

V. Capitaux placés à intérêts qui ne sont chargés d'aucune fondation.

Plusieurs rentes rédimibles en divers endroits dont l'intérêt annuel porte ensemble

[ocr errors]
[blocks in formation]
[blocks in formation]

921 16 2

[blocks in formation]

Nous certifions que ce qui est dit ci-dessus est ainsi et non autrement; en foi de quoi, notre signature et cachet, ce quatre avril 1787.

Joseph Simon, abbé de Lobbes.

ARCHIVES DU ROYAUME. Chambre des comptes, no 46,680.

XXXIV.

Narratio Fr. Fortunati Khunt, prioris monasterii Brevnoviensis, prope Pragam, de commoratione abbatis de Vignron in Germania morteque ejus in monasterio praedicto, anno 1864.

Ex diario archisterii Brevnoviensis, ordinis S. Benedicti, vulgo ad S. Margaritam, prope Pragam dicti, et ex traditione in monasterio adhuc vigente de abbate Lobbiensi P. Ulgiso (etiam Vulgiso) de Vignron sequentia referre licet.

Seculo decimo octavo ad finem vergente, in bello illo quod Gallia revolutione exagitata contra Austriam et Germaniam gessit, memoratus abbas Lobbiensis copiis Austriacis amicum se praebuit, illasque suppeditatione annonae, lignorum, aliorumque adminiculorum juvabat. Proin vitae suae periculum. timens adpropinquante inimico Gallorum exercitu monasterium deseruit et cum pluribus fratribus in Austriam emigravit. Ab aula imperatoris Austriaci benigne exceptus et subsidio pecuniario sufficienti provisus est. Monasterio a Gallis Lobbiensi diruto abbas exul partim Viennae partim Pragae in monasterio Emautino degebat, usque dum mense septembri 1798 in monasterium Brevnoviense ad S. Margaritam transmigrasset stabile ibidem habitaculum fixurus. In hoc confratrum conventu sua pietate, humanitate et disciplinari rigorositate omnium sibi aestimationem conciliavit. Cum abbate ex monasterio Lobbiensi adhuc unus confrater P. Adrianus Haillez et unus servus nomine Petrus ad S. Margaritam degebant. Omnes intra clausuram conventûs habitabant, ordinem domesticum severe observabant, chorum cum conventualibus persolvebant, et ad mensam communem cibos sumebant.

Die 2 octobris 1802, abbas Ulgisus cum confratre P. Adriano, Viennam pergebat, ut pro auro et argento, quod dum adhuc Austria in Belgia imperium exercebat, mandato regiminis

obtemperans monetae tradiderat, promissum pretium reciperet, aut saltem stabilem pensionem evinceret. Concessa ipsi est annua pensio 800 florenorum, cui (ut fertur) serius etiam ex Belgia 3-500 francs accesserunt. Ceterum ex parte regiminis libero ejus arbitrio commissum est, ut sibi ad dies vitae habitaculum in quodam Austriae monasterio eligeret; ille vero 6ta julii 1804 sponte ad S. Margaritam redux ast sine P. Adriano advenit, de quo non constat, an fors in aliud monasterium transmeaverit, aut vita decesserit. Abbas ad S. Margaritam cum famulo suo degens pro sua et famuli sustentatione annue 400 florenos solvebat.

"

Abbas praefatus confratres suos Lobbienses in dispersione viventes, qui opem ejus implorabant, pro modulo virium suarum lubenter sublevabat, quem in finem praetiosa sua residua uti cruces, pectoralia, annulos, horologia vendebat, aut cum vilioribus commutabat, nonnisi necessaria sibi relinquens, quod ex traditione et inventario post mortem relicto sat constat. Pragae etiam plures ex Belgia aufugae degebant, ast non constat, an laici aut confratres fuerint, quibuscum frequenti utebatur commercio eosdem visitans. Die 29a junii 1812, in festo SS. Petri et Pauli celebravit praefatus abbas suam jubilarem professionem; schedula professionis, in qua se subscripsit: "Vulgisius De Vignron, abbas monasterii sancti Petri Lobbiensis, hodiedum in archivio ad S. Margaritam reservatur In hac solemnitate ipse missam pontificalem celebravit. Quando jubilarem ordinationis sacrae memoriam celebraverit, non constat; tantum ad annum 1818 jubelaei hujus jam elapsi mentio fit. Ita fere per 25 annos (brevi Viennae commoratione interruptos) in monasterio Brevnoviensi degebat ceu exemplar pietatis, fraternae charitatis et regularis disciplinae in diario celebratus.

Annum aetatis 83 agens et senio debilis die prima augusti 1823 in ambitu monasterii infelici lapsu mortem suam acce

leravit, ita ut undecima augusti 1823 vespere apoplexia nervosa tactus exspiraverit. Die 13 augusti persoluto a confratribus officio defunctorum et peractis a reverendissimo ordinis abbate Placido Bènes precibus ad cryptam ordinis communem delatus ibique sepultus est, in grata ac pia confratrum seniorum memoria hodiedum vivens.

Tempore suae in monasterio ad S. Margaritam commorationis nullo officio domestico functus est; proin nec prior hujus monasterii nominari potest; quippe quum per hos 25 annos teste historia P. Bonaventura Müller prior monasterii fuit.

Datum Brevnovii 12 novbr. 1864.

FR. FORTUNATUS KHUNT, prior.

Vos. Lobbes, son abbaye et son chapitre, t. II, p. 590.

FIN DES PIÈCES JUSTIFICATIVES.

« ÖncekiDevam »