50, 52, qui abfuit, 58, qui abfuit, 59, 61, 62, 63, 64, qui abfuit, 65, 66, 68, 69, 70, qui abfuit, 71, 72, 75, 76, qui abfuit, 77, 78, 80, 81, qui abfuit, 85, 86, 88, 92, 93, 94, 95, qui abfuit, 96, qui abfuit, 97, 98, qui abfuit, 101, 103, qui abfuit, 104, 105, 106, 108, 111, 113, 115, 116, 118, 119, 120, 122, 123, qui abfuit, 124, 126, 127, 130, 131, 132, 135, qui abfuit, 138, 141, 142, qui abfuit, 145, qui abfuit, 146, 148, 150, 151, 152, 153, qui abfuit, 154, 156, 157, qui abfuit, 158, 160, 161, 163, 164, 166, 167, 168, 170, 171, 172, 176, 177, qui abfuit, 178.

Ex Rmis Episcopis

179, qui abfuit, 190, 192, 193, 195, 197, 198, 199, 200, qui abfuit 201, 202, qui abfuit, 203, qui abfuit, 204, qui abfuit, 205, 213, qui abfuit, 215, 220, 225, 226, 227, 231, 233, 236, 237, 238, qui abfuit, 241, qui abfuit, 243, 245, 246, 248, 251, qui abfuit, 252, qui abfuit, 253, 254, 256, qui abfuit, 257, 258, 260, 261, 263, 266, 267, 268, 269, 274, 275, 276, 277, 278, 279, 281, qui abfuit, 282, 283, 285, 286, 287, 288, 289, 290, 291, 294, 295, 298, 303, 304, 306, 309, 312, 313, 314, 315, 316, 317, 319, 320, 321, 323, 324, qui abfuit, 325, 329, 330, qui abfuit, 331, 335, 336, 337, qui abfuit, 338, qui abfuit, 339, 344, 346, 347, 349, 352, 353, 354, 355, 356, 363, 364, 365, qui abfuit, 368, qui abfuit, 369, 370, qui abfuit, 371, 372, 373, 374, 375, qui abfuit, 376, 378, 381, 382, 383, 388, 390, 391, 393, 399, 400, 401, 403, 404, 405, qui abfuit, 408, 409, qui abfuit, 411, 414, 417, 418, qui abfuit, 419, 420, 421, 424, qui abfuit, 428, 430, 431, 432, 433, 434, 436, qui abfuit, 437, qui abfuit, 438, 439, 440, 442, 444, 445, 446, 447, 449, 451, 452, 453, 454, 455, 457, 459, 461, 463, 464, 465, 466, 467, 468, 469, 470, 473, 477, 478, 479, 480, 483, 484, 485, qui abfuit, 486. 487, 488, 489, 490, 492, 493, 494, 495, 500, 502, 504, 506, 507, qui abfuit, 508, qui abfuit, 509, qui abfuit, 510, qui abfuit, 511, 512, 514, 516, 517, 519, qui abfuit, 522, 524, 526, 532, qui abfuit, 533, 542, qui abfuit, 543, 544, 550, qui abfuit, 552, 553, 554, 555, 556, qui abfuit, 564, qui abfuit, 566, 567, 568, 571, 573, 574 (1), 575, 576, 577, 578,

(1) Hoc numero 574 indicatur Episcopus Caiacensis, qui appellatus reActa, tom. VI, fasc. LXI.

spondit non placet; sed quum suffragiorum Repetitor, id non recte audiens, decla

581, 582, 583, 584, 586, 588, 589, 590, 591, 593, 594, 596, 598, qui abfuit, 599, 600, 601, 602, 603, 604, qui abfuit, 605, 606, 607, qui abfuit, 608, 609, 611, 612, 613, 614, 616, 617, qui abfuit, 622, qui abfuit, 623, 624, 625, 626, 628, 630, qui abfuit, 631, 632, 633, 635, qui abfuit, 636, 641, 643, 644, qui abfuit, 649, 650, qui abfuit, 652, 658, 659, 660, 661, 663, 664, 666, 668, 669, 670, 672, 674, 679, 680, 681, 682, qui abfuit, 685, 686, 687, qui abfuit, 690, 691, 692, 693, 695, 696, 697, 698, 701, 703, 705, qui abfuit, 706, qui abfuit, 707, qui abfuit, 708, qui abfuit, 709, 711, 712, 714, qui abfuit, 715, 716, 720, qui abfuit, 723, 727, 728, 730, 731, 732, 733, 735, 738, 741, 743, 744, 748, 749, 752, 754 (1), 755, 756, 757, qui abfuit, 758, 760, qui abfuit, 761, qui abfuit, 762, 763, 764, 765, 766, 767, 768, 772, 775, 776, 777, 778, 779, 780, 781, 782, 783, 784, 785, 785, 787, 788, qui abfuit, 789, qui abfuit, 790, 791, qui abfuit, 792, 793, 794, 795, 796, 797, 798, 799, 800, 801, 802, 803, 804, qui abfuit, 805, qui abfuit, 806, qui abfuit, 808, qui abfuit, 809, 810, 811, 813, qui abfuit, 816, qui abfuit, 819, 820, 822, 823, qui abfuit, 824, 825, qui abfuit, 828, 829, 830, 832, 833, 835, 837, qui abfuit, 838, 840, qui abfuit, 841, 842, 845, qui abfuit, 846, 849, 850, 851, 852, 853, 854, 855, 859, 865, qui abfuit, 866, 867, 869, 871, 872, 874, qui abfuit, 877, 878, 879, 880, 881, 882, qui abfuit, 883, 885, qui abfuit, 889, 893, 894, 895, 897, qui abfuit, 900, qui abfuit, 901, 903, 906, 909, 911, qui abfuit, 912, 913, 914, 915, 916, 917, 918.

Ex RR. Abbatibus nullius Dioecesis.

920, 921, 922, 923.

Ex RR. Abbatibus Generalibus Ordinum Monasticorum.

924, 925, 928, 929, qui abfuit, 930, 931, 932, 934, 935, 936, 937, qui abfuit, 942, qui abfuit,

masset placet, ille suo iure libere utens elatiore voce iterum dixit non placet; quod fuit recte repetitum ab eodem officiali.

(1) Episcopus hoc numero 754 designatus idest Petriculanus, non fuerat appellatus, propterea quod a Secretario petierat ut in appellatione praetermit

943, 944, 945.

teretur, quamquam synodo interesse vellet: at postea in ipsa aula Concilii, passus non est eiusmodi praeteritionem, petiitque, ut appellaretur: quare appellatus fuit post expletam Episcoporum appellationem, idest post numerum 918, atque respondit: non placet.

Ex RR. Generalibus et Vicariis Generalibus Congregationum Clericorum Regularium.

947, 948, 949, 950, 951, 952, 953, 954.

Ordinum Monasticorum.

956, 957.

Ordinum Mendicantium.

960, 962, 963, 964, 966, 967, 968, 969, 970, 971, 972, 973, 974, 975.

Adfuerunt itaque hac in Sessione Patres numero 535, ex quibus 533 responderunt, placet; duo autem, idest Episcopus Caiacensis, et Episcopus Petriculanus responderunt, non placet. Ex numero Patrum qui appellati fuerunt, aberant 112. Haec actio synodalis appellandi ferendique suffragia absoluta est prope meridiem; deerant enim octo horae momenta.

Inde relatio de latis suffragiis coram Romano Pontifice in Solio sedente deducta est a Rmo D. Secretario comitantibus Scrutatoribus. Tum Pontifex, relatione audita, surgens, Constitutionem Auctoritate Apostolica his verbis confirmavit:

. Decreta et Canones, qui in Constitutione modo » lecta continentur, placuerunt Patribus omnibus, duobus exceptis Nosque, sacro adprobante Concilio, » illa et illos, prout in Constitutione modo lecta conti» nentur, definimus et Apostolica Auctoritate confir

» mamus. »

His prolatis, talis facta est rerum mutatio, ut describi vix possit: describi enim deberet intimum animorum omnium excitatissimum gaudium. Illico Patres effusi sunt in plausus. Populus, nec

infimi subsellii (1), qui, neglecta molestia pluviae ad S. Petri frequentissimus cucurrerat, vix ac eiusmodi plausus audivit, suos adeo coniunxit, ut ex inopinata rei novitate nescires eo temporis momento ubi esses: templum enim ipsum Principum Apostolorum, posthabita quavis consuetudinis ratione, ex universo plausu reboans gestire videbatur. Ea enim veneranda consuetudo Romae viget, ut eiusmodi plausus in sacro templo scandalum crearent.

Non erant illi plausus, qui studio aut furore ciuntur, quos hisce ultimis horis, dum haec scribimus, perpeti iterum Romae debuimus, a desperatis perditisque hominibus, pacatissimam Urbem pervadentibus, concitatos: sed plausus erant ex gaudio sponte effluentes, quo fruuntur, non quidem filii hominum, qui servi sunt, sed filii Dei in veram libertatem vocati, quam illi nec intelligere valent.

Illi duo Episcopi, qui responderant, non placet, ambo se nunc credere Patribus prope considentibus professi sunt; atque adeo, ut verba illis deesse viderentur ad exprimendam ex animo firmam adhaesionem suam, postquam Petrus est locutus.

Quod quidem pari modo, haud dubitamus, contigisset ceteris Episcopis a sententia Congregationis generalis discrepantibus, si sessioni interfuissent. Re quidem vera, si id iam praestiterunt plerique omnes extra synodum per praeclaras fidei professiones, sive apud Pontificem, sive apud populos sibi concreditos; quid, confirmante Petro, non fecissent in synodo?

Itaque, gestientibus ex gaudio Patribus et fidelibus, Pontifex perstitit; atque manu silentium pacatissime indicens in has sententias synodum est allocutus.

(1) Non erat popellus, qui accurrerat, quum dies esset ferialis: non comptae mulieres, quum eas pluvia impediret: maxima populi pars non erant alienigenae, quum hi, tempore vehementis aestatis, nec Romam conveniant, nec Romae maneant: non erant exteri vel vicini, qui forte accurrerint habita notitia sessionis, quum haec notitia primo data fuerit in aula post Congregationem generalem diei 16 pro sessione habenda die proxima 18: neque sessionis celebratio tam proxima praevideri poterat, quum notum esset quot Patres veniam

loquendi petierint. Et veluti prodigio adscribendum est id quod contigit (dum prosequebantur solemnia Principum Apostolorum) in Congregatione generali 81 et 82, in quibus multi Patres veniae loquendi obtentae praeter communem expectationem sponte sua renuntiarunt: si id enim non contigisset, haec sessio adhuc expectaretur.

Maxima itaque populi pars erant ex nostratibus, qui plane intelligerent, rem ea in sessioue agi maximi momenti pro universa christiana republica.

«Summa ista Romani Pontificis auctoritas, Venerabiles Fratres, non opprimit sed adiuvat, non destruit sed aedificat, et saepissime confirmat in dignitate, unit in charitate, et Fratrum, scilicet Episcoporum, iura firmat atque tuetur. Ideoque illi, qui nunc iudicant in commotione, sciant non esse in commotione Dominum. Meminerint, quod paucis abhinc annis, oppositam tenentes sententiam abundaverunt in sensu Nostro et in sensu maioris partis huius amplissimi Consessus (1); sed tunc iudicaverunt in spiritu aurae lenis. Numquid in eodem iudicio iudicando duae oppositae possunt existere conscientiae? Absit. Illuminet ergo Deus sensus et corda; et quoniam Ipse facit mirabilia magna solus, illuminet sensus et corda, ut omnes accedere possint ad sinum Patris, Christi Iesu in terris indigni Vicarii, qui eos amat, eos diligit, et exoptat unum esse cum illis. Et ita simul in vinculo charitatis coniuncti proeliare possimus proelia Domini, ut non solum non irrideant nos inimici nostri, sed timeant potius, et aliquando arma malitiae cedant in conspectu veritatis, sicque omnes cum D. Augustino dicere valeant: Tu vocasti me in admi rabile lumen tuum et ecce video. Deus vos benedicat.»

Hinc novi plausus illico editi sunt. Accedentibus inde ad Pontificis solium Protonotariis et Concilii Promotoribus, hi illos rogarunt, ut Instrumenta conficerent ex omnibus in sessione gestis; illique, testibus nuncupatis, facturos spoponderunt.

(1) Romanus Pontifex alludere hic videtur ad doctrinam alias palam signi ficatam et traditam ab Episcopis iisdem sive in innumeris realis obsequii protestationibus ad eundem missis, sive in solemnibus litteris communi Episcoporum suffragio subscriptis, sive in propositionibus ex animo prolatis quum definiendum erat Dogma de Immaculata Conceptione, sive in doctrina in synodis provincialibus tradita, sive in pastoralibus epistolis. Haec omnia, quae tradebantur pacato animo, continere solebant catholicam doctrinam de infallibilitate Romani Pontificis, ita ut iure merito credi debebat, eiusmodi doctrinam, si iu synodo oecumenica definienda

proponeretur ad solemniorem eiusdem promulgationem in fidelium utilitatem, nullam prorsus ex parte Episcoporum excitaturam esse difficultatem: erat enim communis Ecclesiae catholicae doctrina per Episcopatum hac aetate nostra palam expressa. Inde apparet, quam immerito nonnulli acriter redarguerint ca tholicos scriptores, qui hanc doctrinam et definitionem promoverunt; quasi vero id effecissent animo contradicendi Episcopis. Vix enim id in mentem venire poterat, quum ex publicis documentis abunde constaret, non esse aetate nostra ecclesiarum Angelos, qui adversam erroneam doctrinam animo nutrirent.