Die Anschauungen von Staat und Kirche im Reich der Karolinger: ein Beitrag zur mittelalterlichen WeltanschauungC. Winter, 1902 - 155 sayfa |
Diğer baskılar - Tümünü görüntüle
Sık kullanılan terimler ve kelime öbekleri
Agobard Alcuin Anschauungen von Staat apostolischen Stuhls atque Autorität beiden bewußt Bischöfe Brief Christus dieſer Dümmler Ebendas ecclesiae Einfluß Einheit erst Erzbischof etiam Frankenkönig fränkische König fränkischen Reich Fürsten Gedanken geheftet geistlichen germanische Geschichte Gewalt Gottes Gottesstaat göttliche Gregor Gregor IV Hadrian Hauck Hierokratie Hincmar Ideal iſt Jahre Jahrhunderts jezt Johann VIII Kaiser Kaiserkrone Kaisertum Kapitel Karl der Kahle Karlmann Karls des Großen karolingische Kirchengut kirchlichen Königspriestertum Königtum konnte läßt lezten lichen ließ Lilienfein Lothar Lothringen Ludwig der Deutsche Ludwigs des Frommen Macht Mansi XV Metropoliten Mittelalter Mühlbacher muß neuen Nikolaus Noorden Papst päpstlichen Papsttum Person Petri Pippin politische Ponthion potestas Priester Priestertum quae quam quia Quierzy quod Recht reges regis regnum Rheims römischen sacerdotes Salbung sancta Scheidung Schluß Schriften ſein ſeine Simson Sohn sollte Staat und Kirche stand sunt Synode thatsächlich unsere Vertrag von Verdun Wala weltlichen westfränkischen Worten
Popüler pasajlar
Sayfa 34 - Memor esto ergo semper, rex mi, dei regis tui cum timore et amore, quod tu es in vice illius super omnia membra eius custodire et regere, et rationem reddere in die iudicii etiam per te. Et episcopus est in secundo loco, in vice Christi tantum est.
Sayfa 111 - Dei, qui cum in regno, quod suus pater illi dimisit, regem constituit, et, si voluerit, pro hac vel alia causa ibit ad placitum vel ad synodum, et si noluerit, libere et licenter dimittet; et sicut a suis episcopis quidquid egerit, non debet excommunicari, ita ab aliis episcopis non potest judicari, quoniam solius Dei principatui debet subjici, a quo solo potuit in principatu constitui; et quod facit, et qualis est in regimine, divino sit nutu, sicut scriptum est: 'Cor regis in manu Dei, quoCunque...
Sayfa 49 - Karolus serenissimus Augustus, a Deo coronatus, magnus, pacificus Imperator, Romanum gubernans imperium, qui et per misericordiam Dei rex Francorum et Langobardorum...
Sayfa 40 - Hoc mirabile et speciale in te pietatis Dei donum praedicamus, quod tanta devotione ecclesias Christi a perfidorum doctrinis intrinsecus purgare tuerique niteris quanta forinsecus a vastatione paganorum defendere vel propagare conaris. His duobus gladiis (Luc.
Sayfa 46 - Tertia est regalis dignitas, in qua vos domini nostri Jesu Christi dispensatio rectorem populi christiani disposuit, ceteris praefatis dignitatibus potentia excellentiorem, sapientia clariorem, regni dignitate subliraiorem. Ecce in te solo tota salus ecclesiarum Christi inclinata recumbit.
Sayfa 105 - A qua consecratione vel regni sublimitate subplantari vel proici a nullo debueram, saltem sine audientia et iudicio episcoporum, quorum ministerio in regem sum consecratus et qui throni Dei sunt dicti, in quibus Deus sedet et per quos sua decernit iudicia, quorum paternis correptionibus et castigatoriis iudiciis me subdere fui paratus et in praesenti sum subditus.
Sayfa 152 - Duo quippe sunt, imperator auguste, quibus principaliter mundus hic regitur: auctoritas sacrata pontificum et regalis potestas. In quibus tanto gravius est pondus sacerdotum, quanto etiam pro ipsis regibus hominum in divino reddituri sunt examine rationem.
Sayfa 153 - Non vos me elegistis in praelatione Ecclesiae, sed ego cum collegis meis et caeteris Dei ac progenitorum vestrorum fidelibus, vos elegi ad regimen regni, sub conditione debitas leges servandi.
Sayfa 101 - Non tibi sit curae, rex, quae tibl referunt illi fellones atque Ignobiles; hoc fac, quod tibi dicimus, quoniam cum nostris et non cum istorum parentibus tenuerunt parentes tui regnum. Auch diese Sfitze könnte man für die (hier abgelehnte) Gesinnung einer „Reichsaristokratie
Sayfa 121 - Videte si primum se bene regunt, deinde subditum populum, nam qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ? Videte si jure principantur : alioqui potius tyranni credendi sunt quam reges habendi ; quibus magis resistere et ex adverso ascendere, quam subdi debemus.