Theologi: DD. LOISSON DE GUINAUMONT, canonicus Ecclesiæ Catalaunensis. AUBRY, rector Seminarii Remensis. In ultima Congregatione gene rali die vigesima quarta Novembris, Decreta procla mata sunt, qualia in sessione solemni, proxima die, subscribenda erant, eo fine ut omitti posset eorum lectio, quæ fidelibus linguam latinam ignorantibus tædiu m forsan generasset. SESSIO SECUNDA. Die vigesima quinta novembris, in Ecclesia Metropolitana, servatis omnibus quæ in Pontificali Romano præscribuntur, solemniter habita est sessio secunda, cui interfuere omnes Concilii Patres, canonici et theologi, capitulum Ecclesiæ Remensis, parochi Civitatis, aliique permulti tum Ecclesiastici viri, tum laici fideles. Post missam ab Eminentissimo Archiepiscopo celebratam, secretarius ad ipsum et ad unumquemque Episcoporum accedens ab illis singulatim quæsivit utrum decreta placerent, et singuli responderunt : Placent. Tunc Metropolitanus dixit: Decreta placuerunt Patribus; Deo reddantur gratiæ. Assistentes responderunt: Deo gratias. Postea lecta sunt Decreta de Promulgatione hujus Concilii Provincia Remensis, et de Indictione futuri Concilii Provincialis; quod in Ecclesia cathedrali Bellovacensi celebrandum denuntiatum est. Tandem, designatis testibus synodalibus, et postquam Patres Concilii Decreta ab ipsis sancita super altare majus subscripserint, solemnes, ut de more, acclamationes factæ sunt, cunctique ad ædes Archiepiscopales, in cantu hymni Te Deum, processionaliter redierunt. DECRETA CONCILII PROVINCIA REMENSIS. CAPUT PRIMUM. DECRETUM DE APERIENDA SYNODO. In nomine Sanctissimæ et Individuæ Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus sancti. NOS THOMAS MARIA-JOSEPHUS, Sanctæ Romanæ Ecclesiæ tituli S. Callixti Presbyter Cardinalis GOUSSET, Archiepiscopus Remensis, ad laudem et gloriam Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi; ad honorem Beatissimæ et Immaculatæ semperque Virginis Mariæ Dei Genitricis, sanctorumque Angelorum, necnon sancti Petri Apostolorum principis, omniumque Sanctorum qui Provinciam hanc illustrarunt, ad Remensis, Catalaunensis, Bellovacensis, Suessionensis et Ambianensis Ecclesiarum decorem, statuimus ac decernimus, de consilio et consensu Reverendissimorum Episcoporum nostrorum Comprovincialium, hac ipsa die de cima octava novembris inchoari, atque adeo inchoatum esse Concilium provinciale, quod nostra metropolitana auctoritate indiximus, et convocavimus; Jesum Christum Dominum et Salvatorem nostrum humiliter deprecantes, ut quod cœpit et ipse perficiat, ac quæcumque ad nostram, clerique et populi ædificationem stabilienda recognovimus, ab omnibus et singulis, Deo adjuvante, observentur. CAPUT II. DECRETUM DE MODO VIVENDI IN CONCILIO. Cum omne datum optimum et omne donum perfectum desursum sit, descendens a Patre luminum, qui postulantibus a se sapientiam dat omnibus affluenter, hæc Synodus provincialis statuit Christi fideles hujusce Civitatis Remensis exhortandos esse, prout exhortatur, ut quotidie pro Episcopis et sacerdotibus ibidem legitime congregatis orare velint, istos autem Episcopos et sacerdotes ut assidue incumbant in laudibus Dei, atque singulis diebus, in quantum fieri poterit, sanct issimum Missæ sacrificium peragant aut saltem sacrorum m ysteriorum celebrationi devote intersint; facientes obsecrationes, or ationes et postulationes, pro unitate et libertate Ecclesiæ, pro sanctissimo Patre nostro Papa, pro gubernatoribus et cæteris qui in sublimitate constituti sunt, ut tranquillam et quietam vitam agamus, pace fruamur, et fidei augmentum videamus. Præterea hortatur illos, ut jejunent singulis sextis feriis, in memoriam Passionis Domini, omnibusque diebus mensa communi et frugali utantur. Et quoniam oportet Episcopos esse irreprehensibiles, ne refectio det locum sermocinationibus otiosis, intra prandium et cœnam quotidie fiat lectio spiritualis; familiares vero suos quisque dirigat, ita ut in omnibus honestatem præ se ferant, sicut decet ministros ministrorum Dei. Quoniam autem Synodi provincialis scopus est ut sacra Conciliorum Summorumque Pontificum decreta renoventur custodianturque, summopere curandum erit ut accurate referantur, adjunctis quibusdam, si opus est, explicationibus; modo tamem non recedatur unquam a mente Ecclesiæ Romanæ, cæterarum Ecclesiarum matris ac magistræ. In sententiis vero dicendis, nullus, cujuscumque sit dignitatis, debet aut immodestis vocibus perstrepere, aut tumultibus perturbare, nullis etiam falsis vanisve aut obstinatis disceptationibus contendere; sed quidquid dicatur, sic mitissima verborum prolatione temperetur ut nec audientes offendantur, nec recti judicii acies perturbato animo inflectatur. Insuper declaramus ac decernimus quod, si forte contigerit aliquos, durante Synodo, debito in loco non sedere, nulli propterea præjudicium generetur, nullique novum jus acquiratur. (Conc. Trid., sess. 11.) In qualicumque enim ordine quisque compareat et sedeat, jura illius salva esse volumus., Demum universis qui ad hanc Synodum convene |