vere a censura in quam propter hæresim incidit. Quinimo potest pœnitentem hæreticum, postquam suos ejuraverit errores, ad simplicem confessarium remittere ut ab eo absolvatur; eaque absolutio, licet a confessario data in foro sacramentali, prodest etiam pro foro externo a cujus jurisdictione promanat. (Benedictus XIV, ibid., cap. 1, num. 3.)

VIII

Docentes, aut defendentes, etiam disputative, opiniones a Sancta Sede damnatas.

Quod constat ex Constitutione Ex omnibus afflictionibus, S. Pii V, an. 1567; ex Constitutione Provisionis nostræ, Gregorii XIII, an. 1579; ex duplici decreto Alexandri VII, an. 1665; ex decreto Innocentii XI, an. 1679; ex duobus decretis Alexandri VIII, 1690; ex decretis Sacræ Congregationis S. Officii, an. 1655, 1666, 1679, 1690; ex Constitutione Unigenitus, Clementis XI, an. 1713; ex Constitutione Super soliditate Petræ, Pii VI, an. 1786; necnon ex Constitutione Detestabilem, Benedicti XIV, anni 1752, qui, enumeratis quinque propositionibus duello faventibus, vestigiis plurimorum ex dictis Summis Pontificibus inhærens, illas postquam damnaverit, non quidem ut hæreticas, sed solummodo ut falsas, scandalosas ac perniciosas, addit : « Quicumque illas aut conjunctim aut divisim docuerit, defenderit, ediderit, aut de iis, etiam disputandi gratia, publice aut privatim tractaverit, nisi forsan impugnando, ipso facto incidit in excommunica

tionem, a qua non possit (præterquam in mortis articulo) ab alio, quacumque etiam dignitate fulgente, nisi ab existente pro tempore Romano Pontifice absolvi. >>

IX

Eum qui Litteras Apostolicas falsas se habere cognoscens, eas non destruit aut non resignat, intra viginti dies. (Decretal., lib. V, tit. xx, cap. iv, Dura.)

X

Impedientes executionem Litterarum Sacræ Pœnitentiariæ. (Julius II, Constit. Ratione congruit.)

XI

Percutientes clericum vel monachum: ex hoc canone xx Concilii Lateranensis II, an. 1139 : « Si quis suadente diabolo hujus sacrilegii reatum incurrit, quod in clericum vel monachum violentas manus injecerit, anathematis vinculo subjaceat; et nullus Episcoporum præsumat absolvere, nisi mortis urgente periculo, donec Apostolico conspectui præsentetur, et ejus mandatum suscipiat.

XII

Conspirantes in personam aut statum Pontificis Romani. (Extravagant. Comm., lib. V, cap. ш, Et si Dominici, de Pœnit. et Remiss.)

XIII

Violantes interdictum Papale. (Clement., lib. V, tit. x, cap. Gravis. Extravag. Comm., Et si de pœnitentia.)

XIV

Absolutos ab excommunicatione sub conditione, si eam adimplere neglexerint.

Legitur enim in 6 Decretalium, lib. V, tit. xi, de Sentent. excommun., cap. xxii : « Eos qui a sententia canonis, vel hominis (cum ad illum a quo alias de jure fuerunt absolvendi nequeunt propter imminentis mortis periculum, aut aliud impedimentum legitimum, pro absolutionis beneficio habere recursum) ab alio absolvuntur : Si, cessante postea periculo vel impedimento hujusmodi, se illi a quo his cessantibus absolvi debebant, quam cito commode poterunt, contempserint præsentare, mandatum ipsius super illis, pro quibus excommunicati fuerunt, humiliter recepturi, et satisfacturi prout justitia suadebit : decernimus (ne sic censuræ illudant Ecclesiastica) in eamdem sententiam recidere ipso jure.

<< Idem statuimus de his, quibus (cum a Sede Apostolica vel a Legatis ipsius absolutionis beneficium a quibusvis sententiis consequuntur), injungitur ut Ordinariorum suorum vel aliorum 'quorumlibet, suscepturi pœnitentiam ab eisdem, se conspectui repræsentent, et passis injuriam, seu his quibus propter hoc

obligati existunt, satisfactionem exhibeant competentem; si hæc quam primum commode poterunt, non curaverint adimplere. >>

XV

Vexantes eos qui censuram in aliquos tulerunt. (Sext., lib. V, tit. xi, cap. 11, Quicumque de sentent. excom.)

XVI

Committentes simoniam realem aut confidentialem, circa Ordinem vel beneficium. (Extravag. Comm., lib. V, cap. 1, de Sim.; ex Constit. Pii IV LXXXVI; et Constit. S. Pii V Intolerabilis.)

XVII

Eum qui Sacerdotem innocentem falso insimulat de crimine sollicitationis apud judices Ecclesiasticos, sive per se impie calumniando, sive sceleste procurando ut ab aliis id fiat. (Ex Constitutione Sacramentum, Benedicti XIV.) Casus iste Summo Pontifici reservatur ratione sui.

XVIII

Sacrilegos qui Ecclesias violenter confregerunt easque spoliaverunt, dummodo juridice ut excommunicati denuntiati fuerint. (Decretal., lib. V, tit. xxxix, cap. XXII, Conquesti, de Sentent. excommun.)

XIX

Mulieres ingredientes monasteria Regularium. (Pius V, Constit. Regularium.)

XX

Violantes clausuram Monialium aut Religiosorum ad malum finem. (Decret. S. C. jussu Clementis VIII.)

XXI

Incendiarios, ex quo sunt per Ecclesiæ sententiam publicati. (Decretal., lib. V, tit. xxxix, cap.

Tua nos,

de

Sentent. excomm.)

XXII

Duellantes et eorum cooperatores. (Constit. Ea quæ, Pii IV, et Ad tollendum, Gregor. XIII; Concil. Trid. sess. xxv, cap. IX; Constit. Illius vices, Clementis VIII, an. 1592.)

XXIII

Adscriptos sectis occultis et clandestinis, vulgo des francs-maçons, eorumque fautores.

Legitur in Constitutione Providas, Benedicti XIV: « Sane felicis recordationis Prædecessor noster Clemens Papa XIII, per suas Apostolicas Litteras, anno