recursus ad S. Sedem fieri nequit opportuno tempore?

Dub. III. Utrum in iisdem circumstantiis habeat facultatem absolvendi sacerdotem qui non esset suæ diœcesis?

Dub. IV. Utrum absolvendo a præfata excommunicatione propter urgentem causam debeat imponere pœnitenti onus recurrendi, cessante impedimento, ad S. Sedem sub pœna reincidentiæ ?

Dub. V. Utrum facultatem præfatam valeat ad tempus præfixum casuum numerum, an tantum pro casu exposito delegare?

Tandem, Bme Pater, in eventu quod nullam habeat in præfatis facultatem orator, ne careat omni modo supra expositis scandali et infamiæ periculis obviandis, humillime et enixe supplicat, ut dignetur Benignitas vestra ei misericorditer impertire facultatem absolvendi a præfata excommunicatione sive per se, sive per delegatum specialem, quoties judicabit existere scandali aut alicujus lugendi mali periculum in dilatione absolutionis. Gravem anxietatem oratoris in securitatem commutabit Benignitas vestra dignando ejus humillimis precibus annuere. Et Deus, etc.

Feria IV, 18 junii 1860.

In congregatione generali S. Romanæ et universalis Inquisitionis habita in conventu S. Mariæ supra Minervam coram Emis et Rmis DD. S. R. R. Cardinalibus contra hærǝticam pravitatem generalibus Inquisitoribus, propositis suprascriptis dubiis, iidem Emi et Rmi DD. Cardinales mandaverunt rescribi.

Ad dubium I: Negative, et dentur decreta S. Congregationis Concilii Tridentini decretorum interpretis quorum unum sub anno 1589, videlicet «reservationes casuum de novo post Concilium non comprehenduntur in cap. 6 sess. XXIV, de Reform. et præsertim super clausura Monialium »; et alterum sub anno 1595, nempe nosse debet Episcopue facultatem absolvendi sibi tributam decreto c. 6, sess. XXIV, non extendi ad casus qui novis SS. PP. constitutionibus post Concilium Tridentinum fuerint Sedi Apostolicæ reservati. - Ad II, III, IV et v dubium: Consulat decretales Clementis III, relatas cap. 15. Cum desideres et cap. 26 quod de his, De Sentent. Excommunic. et probatos auctores inter quos S. Alphonsum de Ligorio lib. VII, c. 4, dub. 5, De Censuris,

n. 84 ad 92.

Pro D. Angelo Argenti S. R, et universalis inquis. notario VINCENTIUS SIMONETTI secretarius.

RESPONSIO CIRCA PROPOSITIONES SEPTEM QUÆ TUTO TRADI NON POSSUNT.

A Sanctæ Romanæ et universalis Inquisitionis postulatum est, utrum sequentes propositiones tuto tradi possint :

Propositio I. Immediata Dei cognitio, habitualis saltem, intellectui humano essentialis est, ita ut sine ea nihil cognoscere possit : Siquidem est ipsum lumen intellectuale.

Prop. II. Esse illud, quod in omnibus est. sine quo nihil intelligimus, est esse divinum. Prop. III. Universalia a parte rei considerato a Deo realiter non distinguuntur.

Prop. IV. Congenita Dei tanquam entis simpliciter notitia omnem aliam cognitionem eminenti modo involvit, ita ut per eam omne ens, sub quocumque respectu cognoscibile est, implicite cognitum habeamus.

Prop. V. Omnes aliæ ideæ non sunt nisi modificationes ideæ, qua Deus tanquam ens simpliciter intelligitur.

Prop. VI. Res creatæ sunt in Deo tanquam pars in toto, non quidem in toto formali, sed in toto infinito, simplicissimo, quod suas quasi partes absque ulla sui divisione et diminutione extra se ponit.

Prop. VII. Creatio sic explicari potest: Deus ipso actu speciali, quo se intelligit et vult tanquam distinctum a determinata creatura, homine v. g. creaturam producit.

Feria IV, die 18 septembris 1861.

In congregatione Generali habita in conventu S. M. supra Minervam coram EE. et RR. DD. S. R. E. Cardinalibus contra hæreticam pravitatem in tota republica christiana Inquisitoribus Generalibus, iidem EE. et RR. DD. præhabito voto DD. consultorum, omnibus et singulis propositionibus superius enunciatis mature perpensis, proposito dubio responderunt : Negative.

Angelus Argenti S. R. et U. I. notarius.

PROPOSITIONES QUAS ANNO 1855, s. INDICIS CONGREGATIO, PIO IX APPROBANTE, SUBSCRIBENDAS EMISIT.

I. Etsi fides sit supra rationem, nulla tamen vera dissensio, nullum dissidium inter ipsas. inveniri unquam potest, cum ambæ ab uno, eodemque immutabili veritatis fonte. Deo optimo maximo, oriantur, atque ita sibi mutuam opem ferant.

2. Ratiocinatio Dei existentiam, animæ spiritualitatem hominis libertatem cum certitudine probare potest. Fides posterior est revelatione, proindeque ad probandum Dei existentiam contra atheum, ad probandum animæ rationalis spiritualitatem, ac libertatem contra naturalismi ac totalismi sectatorem allegari convenienter nequit.

3. Rationis usus fidem præcedit et ad eam hominem ope revelationis et gratiæ conducit.

4. Methodus, qua usi sunt D. Thomas, D. Bonaventura et alii post ipsos non ad rationalismum ducit, neque causa fuit, cur apud scholas hodiernas philosophia in naturalismum et pantheismum impingeret. Proinde non licet in crimen doctoribus et magistris vertere, quod methodum hane, præsertim approbante vel saltem tacente Ecclesia usurpaverint.

MANDATUM

S M. Leonis XII additum Decreto S. C. indicis die sabbati XXVI martii 1825.

Sanctitas Sua mandavit in memoriam revo

canda esse universis patriarchis, archiepiscopis, aliisque in Ecclesiarum regimen præpositis ea, quæ in Regulis Indicis sacrosanctæ synodi Tridentinæ jussu editis atque in observationibus, instructione, additione et generalibus decretis Summorum Pontificem Clementis VIII, Alexandri VII et Benedicti XIV auctoritate ad pravos libros proscribendos abolendosque, Indici librorum prohibitorum præposita sunt, ut nimirum, quia prorsus impossibile est libros omnes noxios incessanter prodeuntes in indicem referre, propria auctorite illos e manibus fidelium evellere studeant, ac per cos ipsimet fideles evoceantur, quod pabuli genus sibi salutare, quod noxium ac mortiferum ducere debeant, ne ulla in eo suscipiendo capiantur specie ac pervertantur illecebra.

Mandatum vero istud, in memoriam revocatum fuit omnium episcoporum sequenti S. Indicis Cong. epistola.

Illme ac Rme Dne !

Inter multiplices calamitates, quibus Ecclesia Dei luctuosis hisce temporibus undique premitur, recensenda profecto est pravorum librorum colluvies universum pene orbem inundans qua per nefarios ac perditos homines divina Christi religio, quæ ab omnibus in honore est habenda, despicitur, boni mores,

incautæ præsertim juventutis, penitus labefactantur et socialis quoque consuetudinis jura et ordo sus deque vertitur et omnimode perturbatur. Neque ut vetus ipsorum mos erat, id præstare tantum nititur libris magno apparatu scientiæ elaboratis, sed et parvis, qui minimi veneunt, libellis et per publicas, atque ad hoc confectas ephemerides, ut non litteratis modo et scientibus viris illud insinuent, sed rudioris cujusque et infimi populi fidem, simplicitatemque corrumpant.

Qui autem super gregem Christi vigilias agunt legitimi pastores, ut hanc perniciem a populis sibi commissis avertant, ad sacram Indicis congregationem quoscumque ex iis libris de more deferunt, zelo adlaborantes, ut Romana sedis habito judicio et proscriptione a vetita talium librorum fideles deterreant. Neque iis difficilem se præbuit et præbet S. Congregatio, quæ quotidianam operam studiumque impendit, ut officio sibi a Romanis Pontificibus demandato satisfaciat. Quia tamen ex toto christiano orbe increscentibus denuntiationibus prægravatur, non id præstare perpetuo valet, ut promptum et expeditum super quavis causa ferat judicium; ex quo fit, ut aliquando serotina nimis sit provisio, et inefficax remedium, cum jam ex lectione istorum librorum enormia damna processere.

Ad hoc incommodum avertendum non semel Romani Pontifices prospexerunt, et ut aliarum ælatum exempla taceamus, ævo nostro per S. M. Leonem XII mandatum editum est, sub die 26 Martii 1825, ad calcem Regularum indicis insertum, et hisce litteris adjunctum, vi cujus ordinariis locorum præci pitur, ut libros omnes noxios in sua diœcesi editos vel diffusos, propria auctoritate proscribere et e manibus fidelium avellere studeant.

Cum autem hujus apostolici mandati provida constitutio parentibus fidelium necessitatibus, et tuendæ doctrinæ morumque incolumitati optime respondeat, SSmo D. N. Pio Papæ IX placuit ejus memoriam essc_recolendam, tenorem iterum vulgandum et ab ordinariis locorum observantiam exigendam, quod excitatoriis hisce nostris litteris, nomine et auctoritate Apostolicæ Sedis sollicite præstamus. Queis si debita obedientia respondeat (sicuti pro certo habemus), gravissima mala removentur in iis præsertim diœcesibus, in quibus promptæ coercitionis urgeat necessitas. Ne vero quis pratextu defectus jurisdictionis, aut alio quæsito colore ordinariorum

sententias et proscriptiones ausu temerario spernere, vel pro non latis habere præsumat, eis Sanctitas Sua concessit, sicut nomine et auctoritate ejus præsentibus conceditur, ut in hac re, etiam tanquam apostolicæ Sedis delegati, contrariis quibuscumque non obstantibus, procedant.

Ad apostolicum autem judicium ca deferantur opera vel scripta, quæ profundius examen exigant, vel in quibus ad salutarem effectum consequendum supremæ auctoritatis sententia requiratur.

Interim Tibi Illme et Rme Domine copiosa divinarum charismatum incrementa ex animo precamur et ad pergrata quæque officia nos paratissimos exhibemus.

Datum Romæ, die 24 Augusti 1864.
Amplitudinis Tuæ addictissimus

Ludovicus Card. de Altieris

S. I. Cong, præfectus

Fr. Angelus Vincentius Modena Ord. Præd. Sacr. Ind. Cong. a Secretis. Loco † sigilli.

Eo quoque loco indicandam habemus Suprema Sanctæ Romanæ et universalis Inquisitionis epistolam ad omnes Angliæ episcopos 16 septembris 1864 directam, in qua agitur de societate quadam ad procurandam Christianitatis unitatem, anno 1857 apud Anglos instituta. Cujus membra expresse profitentur a tres christianas communiones RomanoCatholicam, Græco-Schismaticam et Anglicanam, quamvis invicem separatas ac divisas æquo tamen jure catholicum nomen sibi vindicare. Principium istud divinam Ecclesiæ constitutionem susque deque vertit. Unica etenim existit vera Christi Ecclesia, Ecclesia videlicet Catholica que Romanum Pontificem ut Patrem et Doctorem ac Pastorem Supremum habet et sequitur IN OMNIBUS Sedem Apostolicam. Hæretico pariter nititur placito fusio illa quam multi hodie prædicant in religionis materia instituendam qua sectæ omnes, separatæ licet ac divisa, conjurarent amice. Inter Catholicos quidam non desunt qui toti sunt, ut Ecclesiam Catholicam cum societate moderna, prout ipsi loquuntur, reconcilient. Vox illa reconciliatio, aliqua licet ex parte pulchra, eo loci neque nitida satis est neque accurata aut periculi expers, imo quid minus decens sonat. Ecclesia catholica omnia quæ

Abbates quid possint circa Ordines Minores* lib. 6 p. 2 n. 2190, 2191. Vide Ordines Minores litteræ dimissoriales.

Absolutio a casibus Bullæ Coenæ lib. 6 p. 2 n. 1618 a censuris quando privatim danda? lib. 9 n. 163 a casibus Episcopo reservatis. V. Regulares.

Absolutus a censuris in foro Conscientiæ non censetur absolutus etiam in foro externo, lib. 7 n. 162.

Acatholicus V. Matrimonium.

Alienatio Bonorum Ecclesiasticorum V. Bona Ecclesiastica.

Anni gratiæ, lib. 4 n. 673.

Applicatio Missæ* lib. 4 n. 833; a Parocho facienda lib. 6 p. 2 n. 175.

Approbatio Confessariorum lib. 6 p. 2 n. 1516 et n. 1312. Pro Monialibus lib. 6 p. 2 n. 1529.

Asylum lib. 4 n. 1392 et 1395.

B

Baptismus quibus sub conditione impertiendus lib. 6 p. A n. 310, 318, 322.

Beatorum cultus. V cultus.

Beneficium, prærequisita ad Beneficium lib. 4 n. 744. Beneficium requirens Sacerdotium lib. n. 818, 819, 820. Beneficii collatio* lib. 4 n. 597. Beneficiorum incompatibilitas lib. 4 n. 899, 901, 922*, lib. eodem n. 924.

Beneficiorum permutatio lib. 4 n. 1091. Resignatio lib. 4 n. 1012 unio lib. 4 n. 281.

Bonorum Ecclesiasticorum alienatio* lb. 4 n. 1366. Bona fidelium injusto bello a piratis. capta. Vide Emptio,

C

Canonici lib. 4 n. 878.

Cappellani Castrenses, V. Missionarii Cas

trenses.

Capitulum sede vacante V. Ordinatio litteræ dimissoriæ.

Casus Bullæ Cœnæ, Vide absolutio a casibus Bullæ Cænæ.

Censuræ, an ab Episcopo possint in alium Episcopum ferri, aut etiam Archiepiscopum suum in sua diocesi delinquentem? lib. 7 n. 23. Potestas absolvendi a Censuris, lib. 7 n. 141. Vide, absolutio a Censuris.

Clandestinitas lib. 6 p.3 n. 52.

Clausura Monialium lib. 4 n. 70, 76, 81. Puellarum Convictricium lib. 4 n. 73. Clericus non incedens in habitu, et tonsura lib. 7 n. 313. Clerici percussio lib. 7 n. 318. Vide usus vestis talaris.

Cognatio Spiritualis per Baptismum lib. 6 p. 1 n. 360 per Confirmationem* lib. 6 n. 364 et lib. 6 p. 3 n. 599.

p. 1

Communio Paschalis in Parochia facienda lib. 6 p. 1 n. 720, 624. Famulorum in Societatis Jesu Collegiis deservientium * lib. 6 p. n. 635. Quotidiani lib. 6 p. 1 n. 653. V. Ministratio Eucharistiæ.

Concursus lib. 4 n. 610, 618 et* lib. 4 n. 610, 612, 614, 622, 623, 626, 631.

Confessariorum approbatio, Vide Approbatio Confessariorum.

Confessio ante Missæ Sacrificium, Vide Quamprimum particula.

Consensus Sponsi. V. Sponsus.
Contractus Draghetto. V. Draghetto.
Cultus Beatorum lib. 3 p. 1 n. 18, 19.

D

Dimissoriæ. V. Litteræ Dimissoriæ. Dispensatio in jejunio. V. Jejunium. Doctor juris, vel Theologiæ. V. Titulus Ordinationis.

Domicilium requisitum ad Ordines * lib. 6. p. 2. n. 2178. 2180. V. Juramentum.

Contractus Draghetto* lib. 3. p. 2. n. 893.

E

Emptio bonorum Fidelium injusto bello a piratis raptorum lib. 3. p. 2. n. 972.

Eucharistiæ Ministratio, V. Ministratio.

F

Famuli. V. Communio Paschalis. Fidei Professio, V. Professio fidei.

M

Matrimonium, Acatholici sub conditione, quod mulier maneat fidelis * 7. 6. p. 3. n. 235. ficte contractum 1. 6. p. 3. n. 237. infidelis conversi* l. 6. p. 3. n. 407. 408. clandestinum lib. 6. p. 3. numer. 712. 713. 714. in locis Acatholicorum, lib. 6. p. 3. n. 768. sub conditione, si sponsa sit Virgo lib. 6. p. 3. n. 242. post sponsalia, alterutro reluctante sponso* l. 6. p. 3. n. 62. Libertas requisita ad Matrimonium 7. 6. p. 3. n. 648. 664. et lib. 6. p. 3. n. 653. 664. Matrimonii celebrandi locus, lib. 6. p. 3. n. 506. Vide Clandestinitas, Parochus, Proclamationes, Raptus. Vicarius Generalis Episcopi, Vitricus.

Metus. V. Libertas requisita ad Matrimonium, Ordo, Professio Religiosa.

Ministratio Eucharistiæ infectis l. 6. p. 1. n. 474. in Ecclesiis, Regularium prohibita die Paschatis lib. 6. p. 1. n. 626. et * l. 6. p. 1.

n. 637.

Ordinatio, quid Capitulum possit sede vacante circa Ordinationes? lib. 6. p. 2. n. 2257. 2259. 2266. Ordinationis titulus l. 6. p. 2. n. 2275. lib. 6. p. 2. 2187. 2269. 2280. 2281. confictus* lib. 6. p. 2. n. 2283. ejus tituli alienatio* l. 6. p. 2. n. 2286. Ordinationis tempus lib. 6. p. 2. n. 2290. V. Indulta, Interstitia, Societas Jesu.

Ordines Minores, eorum collatio, lib. 6. p. 2. n. 2190. V. Abbates.

Ordo metu susceptus* lib. 6. p. 2. n. 2163.

Professio Religiosa lib. 4. n. 17. 21. 24. et* 1. 4. n. 52.

Q

Quamprimum particula a Tridentino appobent Sacerdotes præmittendæ Sacrificio Missæ sita ad explicandam necessitatem, quam haconfessionis lib. 6. p. 1. n. 533.

R. * Raptus non invitæ lib. 6. p. 3. n. 638. Regulares, an obligati ad menstruas collationes Casuum?* lib. 6. p. 2. n. 1520. an possint injuste vexati invitis Superioribus a Conventibus discedere? lib. 7. n. 117. an possint superiores Regulares dispensare cum suis subditis circa interstitia? lib. 6. p. 2. n. 2300. Vide Absolutio. Capitulum sede vacante, Potestas absolvendi a censuris, Societas Jesu.

Religiosi dimissio ad alium ordinem, lib. 4. n. 195.

Residentia lib. 3. p. 1. n. 739. l. 4. n. 727. 873. et lib. 3. p. 1. n. 739. 740. 742.

Sponsus, unde ejus consensus innotescat?* lib. 6. p. 3. n. 759.

Superiores Regulares, Vide Abbates, Regulares.

Suspensio lib. 7. n. 407.

T

Tactus libri Epistolarum in Ordinatione omissus an supplendus?* lib. 6. p. 2. n. 2149.

Talaris Vestis, V. Usus vestis talaris. Testimoniales litteræ, V. litteræ Testimo

Titulus Ordinationis, V. Ordinatio.

V