Sayfadaki görseller
PDF
ePub
[ocr errors]

Braut heimzuführen und wird über manches sich mit ihnen / versöhnen, wenn sie nur von jetzt an die Sache ihres Volkes für höher halten, als das Huldlächeln der römischen Kanzlei und als das Interesse einer von dem Jahrhunderte verworfenen Parthei.

Die bisherige Wirksamkeit des Erzbischoffs Bernard und seines Kapitels erregt freudige Hoffnungen, dass der Geist der Verfinsterung und der Zwietracht, des Jesuitismus und der In. toleranz niemals in die oberrheinische Kirchenprovinz sich einschleichen werde. Viele Einrichtungen der Wessenberg'schen Periode sind beibehalten, oder durch ähnliche ersetzt worden. Der Erzbischoff Bernard hat sich durch mehrere Züge und Thatsachen Anspruch auf bleibende Achtung aller seiner Glaubensgenossen erworben; und man wird sich stets mit Rührung erzählen, wie er den evangelischen Mitbürgern, beim Verfall ihres Gotteshauses, die ehemalige Jesuiter-Kirche einräumte; dieselbe Kirche, von der aus einst durch die Jünger Loyolas Hass und Verfolgung wider die Bekenner andern Glaubens erschollen; ferner, wie er den altehrwürdigen Tempel von Thennenbach ihnen zudachte und an der Spitze seiner Kapitularen der feierlichen Eröffnung der neuen evangelischen Kirche beiwohnte. Solche Dinge verstehen sich, den Grundsätzen des Christenthums gemäss, zwar von selbst; aber, verglichen mit dem Betragen anderer Seelenhirten und mit so vielen Urkunden von Unduldsamkeit in andern Staaten, erregen sie bei dem bessern Menschen bewunderungsvolle Theilnahme und die Zuversicht, dass in dem katholischen Süden Keime ächt-christlicher Kultur noch genug vorhanden sind und, gepflegt von Männern, wie Alexander Müller, Theiner, Carové, Amann, Zell u. A., selbst durch schlechte Konkordate, nicht ganz erstickt werden können.

I.

Urkunden über die Aufrichtung des Erzbisthums Regensburg und seines Kapitels. 1805 und 1806. *)

1.

Déclaration de S. A. Monseigneur l'Electeur Archichancellier de l'Empire Germanique, à Sa Majesté l'Empereur des Français.

Comblé des bontées de Votre Majesté Impériale, et sur le point de retourner en Allemagne je prens la liberté de lui exposer dans une confiance respectueuse ce qui va m'occuper relativement aux affaires Ecclésiastiques d'Allemagne.

Il s'agit d'obtenir par le concordat une dotation solide et convénable pour les Evèques et leur clergé dans les païs Ecclésiastiques données en dédommagement; Votre Majesté a declaré qu'elle ne se meloit pas des affaires internes de l'Allemagne; toutes fois l'expression bienveillante des sentimens justes et magnanimes qui caracterisent Votre Majesté, fera surement à cet égard une bonne impression sur l'esprit des Princes d'Allemagne qui lui sont devoués par la reconnaissance et la profonde vénération.

2) La formation du chapitre Metropolitain doit se faire selon le sistème de l'Eglise, et l'usage établie et selon la justice et l'equité par la réunion des deux chapitres; Il s'agit pour moi d'y mettre aussitôt la main en observant toute foi les formes légales et préscrites par les Canons pour que personne ne soit fondé de porter plainte ni réclamation fondées.

Transferer l'ancien chapitre Metropolitain a Ratisbonne, donner à celui de Ratisbonne les mêmes droits qu'avoit l'ancien chapitre Metropolitain, tel sera incessament mon ouvrage.

3) Dans une état élective il est utile que le successeur soit designé d'avance dans un tems calme. L'Archichancellier de l'Empire doit joindre aux autres qualités nécessaires à sa place l'avantage de posseder la confiance des grandes puissances

[ocr errors]

*) Zum erstenmale mitgetheilt von Vater: Anbau der neusten Kirchengeschichte.

qui peuvent influer sur le maintien et le salut de la Constitution germanique.

Des qu'il me sera possible d'obtenir avec certitude un tel Coadjuteur, et qui possède décidément la confiance de Votre Majesté, cette affaire sera faite, et ne se fera que dans un tel cas.

Tel est, Sire, l'expression fidèle des fermes resolutions que mon intime_conviction et l'amour des devoirs m'a dicté.

2.

Vorschlag zur Errichtung des Metropolitan-Kapitels zu Regensburg, eingereicht an Pabst Pius VII.

10. Capitulum antiquae metropoleos Moguntinae et capitulum antiquae cathedrae Ratisb. ad componendum novum capitulum metropol. Ratisbon, concurrunt.

[ocr errors]

2do. Sede metropolitan. in civitate Ratisbon. collocata templum antiquae cathedral. ecclesiae Ratisbon. nunc templum metropolitanum est,

gtio. Antiquae metropol. Mogunt. canonicis nullas Ratisbonae curias obtinentibus atque ad exiguas ex pristinae suae dotationis residuis praebendas reductis liberum erit in hac Urbe residere aut dispensatione sibi ab Archiepiscopo concedenda pro circumstantiarum suaeque positionis exigentia uti.

4to. Quando metropolitani ejusque coadjutoris electio per agenda erit, omnes canonici Ratisbonae convenient. Praecedentiam inter eos determinabit tempus, quo quisque in suo antiquo capitulo receptus aut ad dignitatem promotus est.

510. Quisque iisdem, quibus nunc fruitur, reditibus frui perget.

6to. Canonici domicellares in alterutraque antiqua ecclesia actu iam investiti ad capitulum metropolitanum successive admittantur, prout cuique per mortem antiquae suae ecclesiae capitularis locus vacaverit. Novi domicellares non amplius recipientur.

70. Dotatio capituli metropolitani consistit in reditibus. bonorum antiqui capituli Moguntini, quae Electoris Archican

cellarii dispositioni adhuc relicta fuerunt, atque ex reditibus bonorum, quae antiquum Ratisbonense capitulum possidebat.

Elector Archicancellarius sibi suisque successoribus conservat ius, haec omnia bona administrandi, eorumque redituum partem decimam piis fundationibus beneficiisque, ecclesiae impendendi.

a). In futurum non amplius quam viginti quatuor canonici existent, duodecim dinastae et duodecim doctores.

b) In electione metropolitani omnes quidem dabunt votum; eligi vero non poterunt, nisi dinastae.

c) Duodecim hi dinastae sic dictas probationes in antiquo capitulo Moguntino usitatas facient. In classe comitum reguantium aut imperii nobilium ad hucdum immediatorum nati sint oportet, neque igitur principes erunt nec subditi etc.

d) Duodecim doctores constituent consistorium metropolitanum.

e) Ad canonicatus intra sex menses capitulis hactenus assignatos vacantes Metropolita jure novae dotationis nominabit; quoad sex alios menses vi antiqui concordati ad Sam Sedem pertinentes omnino confidit, fore ut Sua Sanclitas consuetum indultum pro continua observantia inde ab isto concordato vigente sibi ac suis successoribus gratiose impertiri pergat.

[ocr errors]

f) Archiepiscopus facultatem sibi reservat in prima capituli sui formatione viros aliquos pro ecclesia bene meritos aut sorte tetra saecularisationum omni auctoritate privatos absque detrimento redituum ceterorum canonicorum adoptandi etc.

Electio coadjutoris proxima videtur.

Ob difficultates innumeras vero compromissum in personam Metropolitani, cum Sanctitas Sua vix se hujusmodi negotio subducere vellet, exoptando etc.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Nos Joannes Baptista Tituli Sancti Honuphrii, S. R. E. Presbyter Cardinalis Caprara, Archiepiscopus Mediolanensis.

Universis fidem facimus atque testamur, Ssmum Dnum No

struin Pium Divina Providentia Papam VII. in Consistorio se creto habito Lutetiae Parisiorum in Archiepiscopali Palatio die prima Februarii 1805. Cathedralem Ecclesiam Ratisbonensem in Metropolitanam erexisse, deque illa providisse Emmum et Rum Daum Carolum Theodorum de Dalberg, Archiepiscopum Epi→ scopum Constantiensem S. R. I. Principem Electorem et Archi cancellarium, prout fusius constat ex Schedula Consistoriali, tenoris sequentis videlicet:

Cum per Apostolicas Nostras sub Plumbo Litteras sub Datum Romae III Calendas Decembris MDCCCI. quarum initium ,,Qui Christi Domini" ob gravissimas causas in iisdem expressas novam fieri jusserimus Dioecesium Circumscriptionem, non in veteri Galliarum Territorio tantum, sed in ea etiam Regionum parte, quae Francorum accesserat Dominationi, factum inde est, ut Moguntina Ecclesia, quae antea honorem Metropolis et jura habebat, Cathedralis evaserit Suffraganea Archiepi scopi Mecliniensis, ex antiqua Dioecesi sua eam tantum retinens partem, quae ad sinistram Rheni ripam jacens, Gallorum Imperiis in Temporalibus paret. Hujusmodi Ecclesia in novum licet statum erecta, suoque Episcopo ac Pastore donata, nihil tamen detractum est juri Venerabilis Fratris Caroli Theodori de Dalberg, nuper Archiepiscopi Moguntini, nec non antiqui suppressae illius Ecclesiae Capituli, quoad eam Dioecesis partem, quae ad dexteram Rheni ripam manet, siquidem in praecitatis Litteris nostris constituimus, ut firma remanerent jura, privile gia, ac jurisdictiones Archiepiscoporum, Capitulorum, et Ordi. nariorum in ea parte Territoriorum, quae Dominationi Gallicanae non subjacent. Haec ipsa vero Dioecesis Moguntinae pars, etsi per hujusmodi ordinationem nostram suo in Spiritualibus Rectore minime destituta sit, caret tamen sede, Titulo, ac Residentia proprii Pastoris. Quoniam igitur in praedictis sub Plumbo Litteris curam Nobis reservavimus prospiciendi in posterum partibus illarum Dioecesium, quae in aliorum Principum ditione constitutae sunt, muneris ac solicitudinis nostrae esse duximus, providere, ut illa veteris Moguntinae Dioecesis pars, quae a tam praeclara atque antiqua sede a Sancto ipso Bouifacio, Germaniae Apostolo, illustrata antea pendebat, aliam in posterum sedem Antistitis sui agnoscat, in quam jura, honores,

« ÖncekiDevam »