Sayfadaki görseller
PDF
ePub

nombrar,elegir y presentará ellos quando vacan; exceptuando los patronatos que competen sobre iglesias catedrales, así como los que pertenecen al Emperador y Reyes, ó á los que poseen reynos, y otros sublimes y supremos principes que tienen derecho de imperio en sus dominios, y los que estén concedidos á favor de estudios generales. Confieran pues los coladores estos beneficios como libres, y tengan estas provisiones todo su efecto. Ademas de esto, pueda el Obispo recusar las personas presentadas por los patronos, si no fueren suficientes. Y si perteneciere su institucion á personas inferiores, exâminelas no obstante el Obispo, segun lo que ya tie ne establecido este santo Concilio; y la institucion hecha por inferiores en otros términos, sea irrita y de ningun valor. Ni se entremetan por ninguna causa, ni motivo, los patronos de los beneficios de qualquier órden ,ni dignidad, aunque sean comunidades, universidades, colegios de qualquiera especie de clerigos ó legos, en la cobranza de los frutos, rentas, obvenciones de ningunos beneficios, aunque sean verdaderamente por su fundacion y dotacion de derecho de su patronato; sino dexen al cura ó al beneficiado la distribucion de ellos: sin que obste en contrario

COS

natibus, super cathedralibus ecclesiis competentibus, et exceptis aliis, quæ ad Imperatorem, et Reges, seu regna possidentes, aliosque sublimes, ac supremos principes, jura imperii in dominiis suis habentes, pertinent, et quæ in favorem studiorum generalium concessa sunt, in totum prorsus abrogata, et irrita cum quasi possessione inde secuta intelligandi, tamquam libera, à suis tur. Beneficiaque hujusmecollatoribus conferantur; ac provisiones hujusmodi plenum effectum consequantur. Ad hæc, liceat Episcopo, præsentatos à patronis, si idonei non fuerint, repellere. Quòd si ad inferiores institutio pertineat; ab Episcopo tamen, juxta aliàs státuta ab hac sancta Synodo, examinentur: alioquin institutio, ab inferioribus facta irrita sit, et inanis. Patroni autem beneficiorum, cujuscumque ordinis, et dignitatis, etiam si communitates, universitates, collegia quæcumque clericorum, vel laïcorum existant,in perceptione fructuum, proventuum, que beneficiorum, etiam si obventionum quorumcumverè de jure patronatus ipsorum ex fundatione, et dotatione essent, nullatenus, nul

la

lâve causa, vel occasione se ingerant; sed illos liberè rectori,seu beneficiato,non obstante etiam quacumque con

suetudine, distribuendos dimittant. Nec dictum juspatronatus, venditionis,aut alio quocumque titulo in alios

contra canonicas sanctiones transferre præsumant. Si secus fecerint; excommunica

tionis,et interdicti pœnis subjiciantur; et dicto jurepatronatus, ipso jure, privati existant. Insuper accessiones,per viam unionis factæ de beneficiis liberis,ad ecclesias jurispatronatuis etiam laïcorum, subjectas, tàm ad parochiales, quàm ad alia quæcumque beneficia,etiam simplicia,seu dignitates, vel hospitalia, ita ut prædicta beneficia libera ejusdem naturæ cum iis, quibuscum uniuatur, efficiantur,atque subjurepatronatus constituantur. Hæc si nondum plenarium sortitæ sunt effectum; vel deinceps ad cujusvis instantiam fient, quaetiam cumque auctoritate, Apostolica, concessæ fuerint, simul cum unionibus ipsis per subreptionem obtentæ intelligantur: non obstante quacumque in iis verborum forma, seu derogatione, quæ habeatur pro expressa: pec executioni ampliùs demandentur; sed be

ne

costumbre alguna. Ni presuman traspasar el derecho de patronato, por título de venta, ni por ninguno otro, á otras personas, contra lo dispuesto en los sagrados cánones. Si hicieren lo contrario, queden sujetos á la pena de excomunion, y entredicho, y privados ipso jure del mismo patronato. Ademas de esto, reputense obtenidas por subrepcion las agregaciones hechas por via de union de beneficios libres con iglesias sujetas á derecho de patronato, aunque sea de legos, sean con parroquiales, ó sean con otros qualesquicra beneficios

aun simples, ó dignidades, ú hospitales, siendo en términos que los beneficios libres referidos hayan pasado á ser de la misma naturaleza de los otros beneficios á quienes se unen, y queden constituidos baxo el derecho de patronato. Si todavía no han tenido pleno cumplimiento estas agregaciones, ó en adelante se hicieren á Instancia de qualquier persona que sea, reputense por obtenidas por subrepcion, así como las mismas uniones; aunque se hayan concedido por qualquiera autoridad, aunque sea la Apostólica ; sin que obste fórmula alguna de palabras que haya en ellas, ni derogacion que se repute por expresa; ni en adelante se vuelvan a poner en execuçion, sino que los mismos Eee 2

be

neficia ipsa unita, cùm vacaverint, liberè, ut anteà, conferantur. Quæ verò à quadraginta annis citra factæ, effectuum, et plenam incorporationem sunt consecutasha Bihilominus ab Ordinariis, tamquam à sede Apostolica delegatis, revideantur, et examinentur; ac quæ per subreptionem, vel rint, simul cum unionibus obreptionem obtentæ fueirrita declarentur; ac beneficia ipsa separentur, et aliis conferantur. Similiter quoque patronatus quicumque in ecclesiis, et quibuscumque aliis beneficiis, etiam dignitatibus anteà liberis, acquisiti à quadraginta annis citra, et in futurum acquirendi, seu ex augmento dotis, seu ex nova constructione, vel alia simili causa, etiam auctoritate sedis Apostolicæ, ab iisdem Ordinariis, uti delegatis, ut suprà, qui nullius in his facultatibus,aut privilegiis impediantur,diligenter cognos rint, ob maximè evidentem ecclesiæ, vel beneficii, seu dignitatis necessitatem legitimè constitutos esse, in totum revocent; atque bencfi

beneficios unidos se han de conferir libremente como antes quando lleguen á vacar. Las agregaciones empero hechas ártes de quarenta años, y que han tenido efecto y completa incorporacion; reveanse no obstante y exâminense por los Ordinarios, como delegados de la sede Apostólica; y las que se hayan obtenido por subrepcion ú obrepcion, declarense irritas, así como las uniones; y separense los mismos beneficios, y confieranse á otros. Igualmente exâminen con exactitud los mismos Ordinarios, como delegados, segun queda dicho, todos los patronatos que haya en las iglesias, y qualesquiera otros beneficios, aunque sean dignidades que antes fueron libres, adquiridos despues. de quarenta años, ó que se adquiefan en adelante, ya sea por aumento de dotacion, ya por nuevo establecimiento, ú otra semejante causa, aun con autoridad de la sede Apostólica; sin que les impidan en esto facultades o privilegios de ninguna persona; y revoquen enteramente los que no hallaren legitimamente establecidos por muy evidente necesidad de la iglesia, del beneficio, ó de la dignidad; y restablezcan dichos beneficios á su antiguo estado de libertad, sin perjuicio de los poseedores, rescia hujusmodi sine damno iltituyendo á los patronos lo que habian dado por esta causa: sin

que

cantur: et quos non repere

la possidentium, et restituto patronis eo, quod ab eis id

cir

circò datum est, in pristinum -libertatis statum reducant: non obstantibus privilegiis, constitutionibus, et consuetudinibus, etiam immemo-rabilibus..

Cap. X. Judices à synodo de-signandi, quibus causa à sede -Apostolica committantur. Judices omnes breviter causas.

terminent.

malitiosam

[ocr errors]

que obsten privilegios, constituciones, ni costumbres, aunque sean inmemoriales.

Cap. X. La sinodo ba de señalar jueces á quienes la sede Apostólica cometa las causas. Todos los jueces finalicen brevemente las

causas.

Qpetentium suggestio- por quanto las sugestiones ma

nem, et quandoque ob locorum longinquitatem, personarum notitia, quibus causæ mandantur, usqueadeo haberi non potest; hincque interdum judicibus, non un dequaque idoneis, causæ in partibus delegantur; statuit sancta Synodus, in singulis conciliis provincialibus, aut dioecesanis aliquot personas, quæ qualitatis habeant, jux ta constitutionem Bonifacii. VIII. quæ incipit: Statutum, et alioquin ad id aptas de

signari, ut præter Ordina rios locorum iis etiam post hac causæ ecclesiasticæ, ac spirituales, et ad forum ecclesiasticum pertinentes, in partibus delegandæ committantur. Et, si aliquem interim ex designatis mori conti gerit; substituat Ordinarius loci cum consilio capituli alium in ejus locum usque ad futuram provincialem,

aut

liciosas de los pretendientes, y alguna vez la distancia de los lu gares, hace que no se pueda tener noticia de las personas á quienes se cometen las causas; y por este motivo se delegan en algunas oca→ siones á jueces, que aunque están en los lugares, no son bastantemente idoneos; establece el santo Concilio, que se señalen en cada. concilio provincial, ó diocesano, algunas personas que tengan las circunstancias requeridas en la constitucion de Bonifacio VIII. que principia: Statutum; y que para que ademas de los Ordinarios por otra parte sean tambien aptas; de los lugares, se cometan tam

bien à ellas en adelante las causas eclesiásticas y espirituales pertes. necientes al foro eclesiástico que se hayan de delegar en los mismos lugares. Y si sucediese que alguno de los señalados muriese en el intermedios substituya otro el Ordinario del lugar, con el parecer

del

del Cabildo, hasta el tiempo del concilio provincial ó diocesano; de suerte que cada diócesis tenga á lo menos quatro, ó mas personas aprobadas y calificadas, como arriba queda dicho, á quienes cometa semejantes causas qualquier Legado ó Nuncio, y aun la sede Apostólica: á no hacerse así, despues de evacuado el nombramiento, que inmediatamente remitirán los Obispos al sumo Pontifice,tenganse por subrepticias todas las delegaciones hechas en otros jueces que no sean estos. Ultimamen te el santo Concilio amonesta así á los Ordinarios, como á otros jueces, qualesquiera que sean, que procuren finalizar las causas con la brevedad posible, y frustrar de todos modos, ya sea fixando el término, ya por otro medio competente, los artificios de los litigantes, tanto en la contestacion del pleyto, como en las dilaciones que pusieren en qualquiera otro estado de él.

Cap. XI. Prohibense ciertos arren damientos de bienes, 6 derechos eclesiásticos, y se anulan algunos de

los arrendamientos hechos.

uele seguirse mucho daño á las Suel iglesias quando se arriendan sus bienes á otros con perjuicio de los sucesores, por presentarles en dinero los réditos, ó anticipándolos. En conseqüencia no se reputen por válidos de ningun modo

es

aut diocesanam synodum: ita ut habeat quæque diœcesis quatuor saltem, aut etiam plures probatas personas, ac ut suprà qualificatas; quibus hujusmodi causæ à quolibet Legato, vel Nuntio, atque etiam à sede Apostolica committantur: alioquin post designationem factam, quam staRomanum Pontificem transtim Episcopi ad summum mittant, delegationes quæcumque aliorum judicum aliis, quàm his, factæ, subreptitia censeantur. Admonet dehinc sancta Synodus tàm Ordinarios, quàm alios quoscumque judices, ut terminandis causis, quanta fieri poterit brevitate studeant; ac litigatorum artibus, seu in litis contestatione, seu alia parte judicii dif ferenda, modis omnibus, aut termini præfixione, aut competentialia ratione occurrant. Cap. XI. Locationes quedam bonorum, vel jurium ecclesiasticorum prohibentur: quadam

facta irritantur.

[ocr errors]
[blocks in formation]
« ÖncekiDevam »