Cap. III. Qui per Christum erum, etsi ( ille pro Verùm omnibus mortuus est,non omnes tamen mortis ejus be- Q Cap. III. Quiénes se justifican To obstante, aunque Jesu- .conths. N° Cristo murió por todos, no se insinua la descripcion de gra cia (2) (2) Prosp. deVo28. 29 cat.gentium, 6.28. et Cap. V. De la necesidad que tienen los adultos de prepararse á la justificacion, y de donde provenga. Dcipio eclara ademas, que el principio de la misma justifi cacion en los adultos, se debe tomar de la gracia divina que se les anticipa por Jesu-Cristo: esto es, de su llamamiento, por el que son llamados sin mérito ninguno suyo; de suerte que los que eran enemigos de Dios por sus pecados, se dispongan por su gracia, que les excita y ayuda para convertirse á su propia jus tificacion, asintiendo y cooperando libremente á la misma. gracia ; de modo que tocando Dios el corazon del hombre por la iluminacion del Espíritu santo, ni el mismo hombre dexe de obrar alguna cosa, admitiendo aquella inspiracion, pues puede desechar la; ni sin embargo pueda moverse sin la gracia divina á la justi ficacion en la presencia de Dios por sola su libre voluntad. De aquí cundum AdamJesum Christum, Salvatorem nostrum: que quidem translatio post Evangelium promulgatum, sine lavacro regenerationis, aut ejus voto, fieri non potest; sicut scriptum est (1): Nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei. Cap. V. De necessitate preparationis ad justificationem Ꭰ in adultis, et unde sit. Declarat prætereà, ipsius justificationis exordium in adultis à Dei per Christum Jesum præveniente gratia sumendum esse, hoc est, ab ejus vocatione, qua nullis eorum existentibus meritis vocantur ; ut, qui per peccata à Deo aversi erant, per ejus excitantem, atque adjuvantem gratiam ad convertendum se ad suam ipsorum justificationem, eidem gratiæ liberè assentiendo, et cooperando, disponantur: ita ut, tangente Deo cor hominis per Spiritus sancti illuminationem,neque homo ipse nihil omninò agat, piens (2), quippe qui illam et inspirationem illam reciabjicere potest;neque tamen sine gratia Dei movere se ad justitiam coram illo libera sua voluntate possit. Unde in sacris litteris cum di dicitur (1): Convertimini ad me, et ego convertar ad vos; libertatis nostræ admonemur. Cùm respondemus : Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; Dei nos gratia præveniri ccafite mur. Cap. VI. Modus præparationis. Disponuntur autem ad ipsam justitiam, dum excitati divina gratia, et adjuti (2), fidem ex auditu concipientes, liberè moventur in Deum, credentes vera esse, quæ divinitùs revelata, et promissa sunt; atque il lud in primis, à Deo justificari impium per gratiam ejus, per redemptionem (3), que est in Christo Jesu: et dum peccatores se esse intelligentes, à divinæ justitiæ timore, quo utilitèr concu tiuntur, ad considerandam Dei misericordiam se convertendo, in spem erigun tur,fidentes Deum sibi propter Christum propitium fore; illumque tamquam omnis justitiæ fontem diligere incipiunt; ac proptereà moventur adversùs peccata per odium aliquod, et detesta tionem; hoc est, per eam pœnitentiam, quam ante baptismum agi oportet: denique, dum proponunt suscipere baptismum, inchoare no Zachar. r. aqui es, que quando se dice en (1) racion. Disponense pues para la jus (2) (3) Roman. 13, quando movidos y ayudados por la gracia divina , y concibiendo la fe por el oi- Roman, 10. do, se inclinan libremente á Dios, creyendo ser verdad lo que sobrenaturalmente ha revelado y prometido; y en primer lugar, que Dios justifica al pecador por su gracia adquirida en la redencion por Jesu-Cristo; y en quanto reconociéndose por pecadores, y pasando del temor de la divina justicia, que utilmente los contrista, á considerar la misericordia de Dios, conciben esperanzas, de que Dios les mirará con misericordia por la gracia de Jesu-Cristo, y comienzan á amarle como fuente de toda justicia; y por lo mismo se mueven contra sus pecados con cierto odio y detestacion; esto es, con aquel arrepentimiento que deben tener ántes del bautismo; y en fin, quando proponen recibir este sacramento, empezar una vida nueva, y observar los mandamien¬ H2 tos (1) Hebr.cor. 11. (3) tos de Dios. De esta disposicion es de la que habla la Escritura, quando dice: El que se acerca á Dios debe creer que le bay, y que es remunerador de los que le buscan. (2) Confia, bijo, tus pecados te son perMatth. 6.9. donados. Y el temor de Dios abuEcclesiast. 1. yenta al pecado. Y tambien : Ha(4) ced penitencia, y reciba cada uno Actor. 2. de vosotros el bautismo en el nombre de Jesu-Cristo para la remision de vuestros pecados, y lograreis el don del Espiritu santo. IgualmenMatth. et té: Id pues, y enseñad á todas las Alarc. ult. gentes, bautizándolas en el nombre del Padre, del Hijo y del Espiritu santo; enseñándolas á observar quanto os be encomendado. En fin: Preparad vuestros corazones para el (5) 1(6) 1. Reg. 7. Señor. A Cap. VII. Qué sea la justificacion. del pecador, y quáles sus causas. esta disposicion o preparacion se sigue la justificacion en sí misma, que no solo es el perdon de los pecados, sino tambien la santificacion y reno vacion del hombre interior. por la admision voluntaria de la gracia y dones que la siguen;de donT. 3. de resulta que el hombre de injus to pasa á ser justo,y de enemigo á amigo, para ser heredero en esperanza de la vida eterna. Las causas de esta justificacion son: la final, la gloria de Dios, y de 1.ad Corinth, Jesu-Cristo, y la vida eterna. La eficiente, es Dios misericordioso, (7) (8) 6. Tit. 3. ad Ephes. I. que novam vitam, et servare divina mandata. De hac dispositione scriptum est (1): Accedentem ad Deum oportet credere, quia est, et quòd inqui rentibus se remunerator sit. Et. (2), Confide, fili, remittuntur tibi peccata tua. Et (3), Timor Domini expellit peccatum. Et (4), Pænitentiam agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Jesu Christi, in remissionem peccatorum vestrorum, et accipietis donum Spiritus sancti. Et(5), Euntes ergo docete omnes gentes, bapizantes eos in nomine Patris,et Filii, et Spiritus sancti,docentes eos servare quacumque mandavi vobis. Denique(6); Praparate corda vestra Domino. Cap.VII. Quid sit justificatio impii, et quæ ejus cause. anc dispositionem, seu præparationem justificatio ipsa consequitur ; quæ non est sola peccatorum remissio, sed et sanctificatio, H et renovatio interioris hominis per voluntariam suscep tionem gratiæ, et donorum (7), unde homo ex in justo fit justus, et ex inimico amicus, ut sit heres secundùm spem vitæ æternæ. Hujus justificationis causæ sunt: finalis quidem, gloria Dei, et Christi,ac vita æterna (8); efficiens verò, misericors Deus, qui gratuitò abluit, abluit, et sanctificat,signans, et ungens Spiritu promissionis sancto, qui est pignus hereditatis nostra (1): meritoria autem, dilectissimus unigenitus suus, Dominus noster Jesus Christus, qui, cùm essemus inimici (2), propter nimiam caritatem, qua lexit nos,sua sanctissima passione in ligno crucis nobis justificationem meruit,et pro nobis Deo Patri satisfecit: instrumentalis item, sacra di Ephes.2.Ro Ephes.2. Ro 1.Corinth.12. que gratuitamente limpia y santifica, sellándonos y ungiéndonos con el Espiritu santo que nos está prometido, y que es prenda de la (1) herencia que hemos de recibir. La manor. 5. causa meritoria, es su muy amado unigenito Jesu-Cristo, nuestro señor, quien por la excesiva (2) caridad con que nos amó, siendo manor.4. nosotros enemigos, nos mereció con su santísima pasion en el arbol de la Cruz la justificacion, y satisfizo por nosotros á Dios Pamentum baptismi, quod est dre. La instrumental, ademas de sacramentum fidei, sine qua estas, es el sacramento del baunulli umquam contigit jus- tismo, que es sacramento de fe, tificatio (3); demùm unica sin la qual ninguno jamás ha lo- (3) formalis causa est justitia grado la justificacion. Ultima- Ephes. 4. Dei; non qua ipse justus mente la única causa formal es la est (4), sed qua nos justos santidad de Dios, no aquella con Philipp. 3. facit; qua videlicèt ab eo do- que él mismo es santo, sino con Roman. 5. nati, renovamur spiritu men- la que nos hace santos; es á satis nostra, et non modò repu ber, con la que dotados por él, tamur, sed vere justi nomi- somos renovados en lo interior de namur, et sumus, justitiam nuestras almas y no solo quedamos in nobis recipientes, unusquis- reputados justos, sino que con verque suam secundum mensu- dad se nos llama así, y lo somos, parram (5) quam Spiritus sanc- ticipando cada uno de nosotros la tus partitur singulis, prout santidad segun la medida que vult, et secundùm propriam cujusque dispositionem, et parte el Espiritu santo, como quiecooperationem. Quamquam re, y segun la propia disposicion enim nemo possit esse jus- y cooperacion de cada uno. Pues tus (6), nisi cui merita pas- aunque nadie se puede justificar, sionis Domini nostri Jesu sino aquel á quien se comunican Philipens. 3. Christi communicantur; id los méritos de la pasion de nuestamen in hac impii justifica- tro señor Jesu-Cristo; esto, no tione fit, dum ejusdem sanc- obstante, se logra en la justificatissimæ passionis merito per cion del pecador cion del pecador, quando por el , Spi (4) (5) 1.Corinth. 12. le re- Ephes. 4. mé (6) |