guna persona constituida en dignidad eclesiástica. No sea pues permitido absolutamente,por ningun caso, á persona alguna quebrantar, ú oponerse audaz y temerariamente á esta nuestra Bula de indiccion, estatuto, decreto, precepto, aviso y exôrtacion. Y si alguno tuviere la presuncion de caer en este atentado, sepa que incurrirá en la indignacion de Dios omnipotente,y de sus Após toles los bienaventurados san Pe dro y san Pablo. Expedida en Roma, en san Pedro, en 29 de noviembre del año de la Encarnacion del Señor 1560, el primero de nuestro Pontificado. Antonio Florebelli, Lavelino. Barengo. SESION XVII. Del sacrosanto, ecuménico y general Concilio de Trento, que es la I. celebrada en tiem. po del sumo Pontífice Pio IV. en 18 de enero de 1562. Decreto sobre la celebracion del Concilio. subscriptione alicujus personæ in dignitate ecclesiastica constitutæ, munita fuerint, ut sine dubitatione ulla fides habeatur, mandamus, atque decernimus. Nulli ergò om ninò hominum liceat hanc paginam nostræ indictionis, statuti, decreti, præcepti, admonitionis, et adhortationis infringere, vel ei ausu temehoc attentare præsumpserit, rario contraire. Si quis autem Dei, ac beatorum Petri, et indignationem omnipotentis Pauli, Apostolorum ejus, se noverit incursurum. Datum Romæ,apud s.Petrum, anno Incarnationis Dominica м. DLX. III.kal. decembris, Pontificatus nostri anno primo. Antonius Florebellus, Lavellinus. Barengus. = SESSIO XVII. Sacrosancti, œcumenici, et generalis Concilii Tridentini, quæ est 1. sub Pio IV. Pont. Max. celebrata die XVIII. januarii M. D.LXII. Decretum de celebrando Concilio. lacetne vobis, ad lau onvenis en que á honra y glo. Pacem, et gloriam sanc ria de la santa é individua Trinidad, Padre, Hijo y Espíritu santo, para aumento y exâltacion de la fe, y religion cristiana, se celebre el sagrado, ecuménico y ge tæ, et individuæ Trinitatis, Patris, et Filii, et Spiritus sancti,ad incrementum, exaltationem fidei, et religionis christianæ, sacrum, œcume ni nicum, et generale Concilium Tridentinum, in Spiritu sancto legitimè congregatum, ab hodierno die, qui est decimus octavus mensis januarii,anni à nativitate Domini millesimi quingentesi mi sexagesimi secundi, ca thedræ Romanæ B. Petri, Apostolorum Principis, consecrato, sublata quacumque suspensione, juxta formam, et tenorem litterarum sanctissimi Domini nostri Pii IV. Pont. Max. celebrari; et in eo ea, debito servato ordine, tractari, quæ, proponentibus Legatis, ac Præsidentibus, ad horum temporum levandas calamitates, sedandas de religione controversias,coërcendas linguas dolosas, depravatorum morum abusus corrigendos, Ecclesiæ veram, atque christianam pacem conciliandam,apta, et idonea ipsi sanctæ Synodo videbuntur ? Responderunt: Placet. Indictio futura Sessionis. Placetne vobis, proxibendam, et celebrandam esse feria quinta, post secundam Dominicam Quadragesimæ , quæ erit die vigesima sexta mensis februarii? Responderunt ; Pla mam futuram Sessionem ha cet. general Concilio de Trento, congregado legítimamente en el Espíritu santo, desde el dia de hoy, que es el 18 de enero del año del nacimiento del Señor 1562, dia consagrado á la cátedra en Roma del Principe de los Apóstoles san Pedro, removida toda suspension, la forma y tenor de la Bula de nuestro santísimo Padre Pio segun IV. sumo Pontifice; y que se traten en él con el debido órden las Cosas que á proposicion de los Legados y Presidentes parezcan conducentes y oportunas al mismo Concilio, para aliviar las calamidades de estos tiempos, apaciguar las disputas de religion, enfrenar las lenguas engañosas, corregir los abusos y depravacion de las costumbres, y conciliar la verdadera y cristiana paz de la Iglesia? Respondieron : Así lo que¬ remos. Asignacion de la Sesion siguiente. futura Sesion se haya de tener ¿Convenis en que la próxîma y celebrar en la feria quinta despues del segundo domingo de Quaresma, que será el dia 26 de febrero? Respondieron : Así lo queremos. (1) Luc, 21. SESION XVIII. Que es la II. celebrada en tiempo E' SESSIO XVIII. Quæ est 11. sub Pio IV. Pont. Max. celebrata die xxvi. februarii M.DLXII. Decretum de librorum delectu, et omnibus ad Concil umfide publica invitandis. acrosancta, œcumenica, 1 sacrosanto, ecumenico y ge- Sacro et generalis Tridentina Synodus, in Spiritu sancto legitimè congregata, præsi dentibus in ea eisdem Apos neral Concilio de Trento, congregado legítimamente en el Espíritu santo, y presidido de los mismos Legados de la sede Apostolicæ sedis Legatis, non hutólica, confiado no en las fuerzas humanas, sino en la virtud de nuestro señor Jesu-Cristo,que prometió habia de dará su Iglesia voz y sabiduría; entiende principalmente en restablecer yá á su pureza y explendor la doctrina de la fe católica, manchada y obscurecida en muchas provincias con las opiniones de tantos que entre sí discordan; en reducir á mejor órden de vida las costumbres que han decaido de su antiguo estado, y en convertir el corazon de los (2) padres á los hijos, y el de los hiLuc. 1. jos a los padres. Y habiendo reconocido ante todas cosas, que se ha ,y aumentado excesivamente en es- ha en manis quidem viribus confisa, sed Domini nostri Jesu Christi, qui os,et sapientiam Ecclesiæ suæ daturum se promisit (1), ope, et auxilio freta, illud præcipuè cogitat, ut catholicæ fidei doctrinam, multorum inter se dissidentium opinionibus, pluribus locis inquinatam, et obscu ratam, in suam puritatem, et splendorem aliquando res tituat; et mores, qui à veteri instituto deflexerunt,ad meliorem vitæ rationem revo cet; corque (2) patrum ad filios, et cor filiorum ad patres convertat. Cùm itaque omnium primum animadver terit, hoc tempore,suspectorum, ac perniciosorum librorum, quibus doctrina impu ra continetur, et longè, latèque diffunditur, numerum nimis excrevisse ; quod quidem in causa fuit, ut multæ cen censuræ in variis provinciis, et præsertim in alma urbe Roma,pio quodam zelo editæ fuerint; neque tamen huic tàm magno, ac pernicioso morbo salutarem ullam profuisse medicinam; censuit, ut delecti ad hanc disquisitionem Patres de censuris, librisque quid facto opus esset, diligenter considerarent; atque etiam ad eandem sanctam Synodum suo tempore referrent: quo faciliùs ipsa possit varias, et peregrinas doctrinas, tamquam zizania (1), à christianæ veritatis tritico separare, deque his commodiùs deliberare, et statuere, quæ ad scrupulum ex complurium animis eximendum,et tollendas multarum querclarum causas, magis oportuna videbuntur. Hæc autem omnia ad notitiam quorumcumque deducta esse vult,prout etiam præsenti decreto deducit; ut si quis ad se pertinere aliquo modo putaverit, quæ vel de hoc librorum,et censurarum negotio, vel de aliis, quæ in hoc generali Concilio tractanda prædixit, non dubitet à sancta Synodo se benignè auditum iri. Quoniam verò eadem sancta Synodus ex corde optat, Deumque enixè rogat (2), quæ ad pacem sunt Ecclesiæ, ut universi com mu en especial en la santa ciudad de Roma, sin que no obstante haya servido de provecho alguno medicina tan saludable á tan grande y perniciosa enfermedad; ha tenido por conveniente, que destinados varios Prelados para este exámen, considerasen con el mayor cuidado qué medios se deban poner en execucion respecto de dichos libros y censuras; é igualmente que diesen cuenta desto á su tiempo al mismo santo Concilio (1) , para que éste pueda con mas facilidad separar las várias y peregrinas doctrinas, como cizaña,del Matth, 13. trigo de la verdad cristiana, y deliberar y decretar mas cómodamente en esta materia lo que le pareciese mas oportuno, para quitar escrupulos de las conciencias de muchas personas, y extirpar las causas de muchas quejas. Quiere pues, que todas estas cosas lleguen á noticia de todos, como en efecto las pone por medio del presente decreto, para que si alguno creyese tener algun interes, ya sea en las materias respectivas á los libros y censuras, ya en las demas que ha manifestado se han de tratar en este Concilio general, no dude que el santo Concilio le es cuchará benignamente. Y por quanto el mismo santo Concilio desea íntimamente, y pide con eficacia á Dios todo quanto conduce á la paz de la Iglesia, para que (2) Psalm. 121. (2) (3) que reconociendo todos esta ma(1) Isa. 49. dre comun en la tierra, que no puede olvidar los que ha parido, glorifiquemos unánimes, y á una Roman. 15. voz á Dios, Padre de nuestro señor Jesu-Cristo; convida y exôrta por las entrañas de misericordia del mismo Dios y señor nuestro, á todos los que no son de nuestra comunion à la reconciliaá cion y concordia, y á que concurran á este santo Concilio, abrazen la caridad, que es el vínculo de la perfeccion, y presenten rebosando en sus corazones la paz de Jesu-Cristo, á la que han sido llamados como miembros de un mismo cuerpo. Oyendo pues, esta voz, no de hombres, sino del Espíritu santo, no endurezcan su Psalm 4. et Corazon, sino abandonando sus opiniones, y no adulándose á sí Ephes.4.Ro mismos, recuerden, y se convierman. 15. tan con tan piadosa y saludable reconvencion de su madre; pues así como el santo Concilio les convida con todos los obsequios de la caridad, con los mismos les recibirá en sus brazos. Colossens. 3. (4) Hebr. 3. 94. (5) munem matrem in terris agnoscentes, quæ (1), quos peperit, oblivisci non potest, unanimes uno ore glorificemus Deum(2),et Patrem Domininostri Jesu Christi; per viscera misericordiæ ejusdem Dei, et Domini nostri, omnes, qui nobiscum communionem non habent, ad concordiam et reconciliationem, et ut ad hanc sanctam Synodum veniant, invitat, atque hortatur; utque caritatem (3), quod est vinculum perfectionis, amplectantur, pacemque Christi, exultantem in cordibus suis, præ se ferant, in quam vocati sunt, in uno corpore. Hanc ergo non humanam, non humanam, sed Spiritus sancti vocem audientes (4) ne obdurent corda sua(5),sed in suo sensu non ambulantes, neque sibi placentes, ad tam piam, et salutarem matris suæ admonitionem excitentur,et convertantur.Omnibus enim caritatis officiis sancta Synodus eos, ut invitat, ita complectetur. nodus decrevit, Insuper eadem sancta Sypu fidem blicam in congregatione generali concedi posse,ct eandem vim habituram, ejusdemque roboris, et momenti futuram, ac si in publica Sessione data, et decreta fuisset. In |