IURIS PONTIFICII DE PROPAGANDA FIDE PARS PRIMA BENEDICTUS XIV. Facta et gesta in electione patriarchae Maronitarum nulla et irrita declarat; iure devolutionis Simonem Evodium in patriarcham eligit, excitata dissidia eliminanda curat (1). Dilectis filiis universis christifidelibus cleri saecularis ac regularis et laicis nationis Maronitarum, Botri, Beryti, Cypri, Tyri ac Tripolis respective dioecesum, BENEDICTUS PP. XIV. Dilecti filii, salutem et apostolicam benedictionem. Praeclara de constanti nationis vestrae Maronita- Maronitarum catholicae fidei professione, laudabili christianae pietatis cultu, et eximio vestri erga Apostolicam hanc Sanctam Sedem obsequii, venerationis et adhaesionis zelo, tot luculentis vestrae alacritatis et obedientiae exemplis semper confirmata opinio nos inducit, ut omnes amantissimi potius patris quam severi iudicis partes in praesentia adhibeamus cum venerabilibus Antistitum fratribus Antistitibus vestris praesertim, sphisma. Hortatio ad concordiam. cum laudum praeconio et plauso excepti, An. C. 1740 iurisdictione praestitaque illi obedientia sese subduxerunt, et per suas circulares epistolas praeter alia vobis denuntiarunt, ut, nomine tantum Patriarcham Simonem Evodium appellantes, nullam de illius dignitate et auctoritate rationem haberetis. Fore enim in Domino confidimus, ut iidem venerabiles fratres Antistites vestri, quos per alias nostras in simili forma brevis literas (2) hac de re absona et per sacros canones tantopere improbata admonuimus, saniora consilia amplectentes, et de commissis delictis dolentes, ad communionem in unitate spiritus, et debitae obedientiae obsequio cum eodem Patriarcha quamprimum redeant. Pluries ipsos Antistites vestros hortati sumus, ac quamplurima praescripsimus, et apostolica auctoritate indulsimus, ut omnia partium studia, dissidia et schismata penitus eliminarentur, et omnia vestra in caritate fierent. Ea propter vobis, dilecti filii, non soluin notum esse volumus, tuma quod nos omnia et singula in negotio huiusmodi ab iisdem Antistitibus vestris, ut a laudati Patriarchae Simonis Evodii iurisdictione se subducerent, facta et gesta annullaverimus, irritaverimusque, et nulla atque irrita et nullius momenti ac roboris esse ac fore declaraverimus; verum etiam vobis apostolica auctoritate nostra iniungimus et mandamus, ut eadem, ut praefati sumus, facta ac gesta omnino nulla atque Concilii Tridentini doctrinam declarent et adfirment. (2) Has literas haud potuimus colligere, cum in Vat. Arch. desint prima quatuor vol. epist. ad principes et alios. Adest vol. V. quod incipit a die XVI. augusti MDCCXLIII. Si a patriarchali Armenorum tabulario eas habebimus, lector in Appendice inveniet. Irritantur an tistitum illegi tas confessariis Datur facul- irrita habeatis ac teneatis. Praeterea, si quis legitime appro- Vestrum, consiliis mandatisque eorumdem di schismati ad- vestrorum Antistitum obsequutus, noverit hærentes a poe- se in quamcumque ecclesiasticam censuram batis absolven nis. les ad obedien tentiam. ac poenam incurrisse, imo etiam irregularitatem ob quamcumque hac occasione causam se contraxisse, vobis significamus nos paterna benignitate et apostolica auctoritate tribuisse et elargitos esse quibuscumque confessariis, ad sacramentales confessiones excipiendas per uniuscuiusque legitimum non intrusum Ordinarium approbatis, facultatem, in actu sacramentalis confessionis tantum, a quibuscumque ecclesiasticis censuris et poenis absolvendi, atque etiam super quacumque irregularitate ob praemissa Hortatur fide- quomodolibet contracta dispensandi. Itaque, tiam et poeni- dilecti filii, quos paterna caritate complectimur, hortamur vos, ut unusquisque sui officii et debitae erga suum Patriarcham, Dei et apostolicae huius Sanctae Sedis gratia vobis datum, obedientiae memor ad hasce nostras, qui tamquam amantissimus pater a supremo pastorum principe Iesu Christo constituti sumus, admonemus et rogamus vos veluti e somno excitatos, ut ad cor redire festinet unusquisque, atque, nulla interposita mora, non solum salutari poenitentia malum, quod fortasse commiserit, expiare studeat, sed debita etiam cum veneratione et obedientia suum agnoscens Patriarcham, eidem sese subiiciat, atque ipsius edita mandata et praecepta alacri promptoque animo exequi curet. Ita enim et nostram atque huius Sanctae Sedis gratiam ac benevolentiam magis magisque vobis polliceri, et uberiorem a misericordiarum patre et totius consolationis Deo caelestium munerum copiam vobis promereri potestis. Interea ad prosperi successus auspicium vobis, dilecti filii, apostolicam beFides adhiben- nedictionem peramanter impertimur. Voda transump- lumus autem ut earumdem praesentium literarum transumptis, seu exemplis, manu alicuius notarii publici subscriptis, et sigillo personae in dignitate ecclesiasticâ constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae adhiberetur eisdem praesentibus, si forent exhibitae vel ostensae. tis. Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die xx. sept. MDCCXL., pontificatus nostri anno 1. (1) Ex App. Bull. de Prop. Fide vol. II., pag. 82. II. Borbonicas Insulas Parisiensis Archiepi- Venerabili fratri Archiepiscopo Parisiensi, Cum pro imposita tenuitati nostrae Apostolici ministerii servitute providendum sit, ne in domo Supremi Patrisfamilias queri ac lamentari quisquam possit, se panem petiisse, nec fuisse repertum, qui eum frangeret, cura nobis suscipienda est habitantium in Borboniis olim Mascaregniis Insulis, ubi sine certo proprioque Pastore vagantur oves; et metus adest, ne incustoditae in praeceps ruant. De ipsis igitur diligentius ad aeternam felicitatem dirigendis, postquam deliberavimus cum hac S. Congregatione ad fidei propagationem instituta, ea tandem nobis verior visa sententia est, ut vigilantiae tuae committeremus eorumdem incolarum procurationem. Quamquam enim ab iis longius distas, praesens tamen adesse potes tui consilii praestantia, tui nominis auctoritate, tui Archiepiscopatus veneratione. Nec tibi novus iste reformidandus est labor; quippe qui moderandi gregis pietate, atque industria polles, ut istiusmodi munere tibi non lacessendi materies, sed tua in Sanctissimam Religionem augendi merita praeberi videatur. Igitur per decem proximos annos rem illic sacram, et quidquid ad ecclesiasticam disciplinam, ad animarum salutem pertinet, damus tibi Sedis Apostolicae nomine administrandam, totamque illam Dioecesim, ut ei cum imperio pastorali praesis, in tui tutelam tribuimus. Quo cum plurimum conferre possint Evangelicorum Missionariorum probitas, sedulitasque, eos, qui nunc. ibi degunt, et postmodum adventuri sunt, praecipuo studio abs te gubernandos iurisdictioni tuae per idem tempus subiicimus, quo istud suscepisti gerendum munus. Hos autem Evangelii praecones tibi suppeditare debet Supremus Congregationis, ad Sanctum isthic Lazarum constitutae, vulgo Mis Prooemium. sionis Praefectus: prius tamen a te probandos, atque expendendos, an tanto Ministerio sint idonei, adhibitâ normâ, quam cum his litteris accepisti. Aggredere, venerabilis frater, magno, ut soles, animo saluberrimum opus, spe ductus immortalis praemii, quod ab aeterno Pastore numquam deest vineae suae cultoribus, et ingentem a nobis gratiam initurus, cuius pignus apostolicam benedictionem fraternitati tuae peramanter impertimur. Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die vi. octobris MDCCXL., pontificatus nostri anno 1. (1) Ex Bull. Rom. Romae MDCCXLIX. Instructionem S. C. Concilii super modo conficiendi relationes statuum ecclesiarum, quas eidem S. Cong., occasione Visitationis Sacror. Liminum, exhibere debent Archiep. etc. in Appendice ad calcem huius primae partis dabimus; instructionem vero S. C. de Prop. Fide super Visitatione SS. Liminum in secunda parte huius iuris suo loco inveniet lector: hic tantum transcribimus constitutionem Sixti V. SIXTUS EPISCOPUS Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam. Romanus Pontifex, Beatissimi Petri Apostolorum Principis Successor, in altissima militantis Ecclesiae specula, divina dispositione collocatus, ex credito sibi apostolicae servitutis officio omnium ecclesiarum solicitudinem habere, totiusque Dominici Gregis, qui unius Sanctae Catholicae et Apostolicae Ecclesiae per universum Orb. terrarum diffusae, sacro ovili concluditur, curam gerere tenetur. Huius vero tam gravis et ingentis oneris, angelicis plane humeris formidandi, magnitudinem ut facilius ferre posset, venerabiles fratres suos catholicos Episcopos in partem suae solicitudinis advocavit; qui tamquam seniores in populo Dei, pleni sapientiae spiritu, in sua quisque pastorali vigilia excubantes, illius supremi in terris pastoris immensos labores sublevarent, in quo uno, Deo auctore, plenitudo residet potestatis. Nimirum, ut Episcoporum opere et adiumento, ubique locorum gregis sibi commissi vultum agnosceret, et spiritualium ovium morbos intelligeret, curationesque adhiberet: atque ex sui muneris officio, perdita requireret, abiecta reduceret, confracta alligaret, infirma consolidaret, pinguia et fortia custodiret: denique assiduis pastorum vocibus admonitus, de toto ecclesiarum singularum statu certior redderetur, ne quicquam omnino illum lateret earum rerum, quas ad Dei gloriam augendam, ad christianam religionem propagandam, ad animarum salutem procurandam necessario eumdem scire atque intelligere oportet, ut, omnibus cognitis et examinatis, pro ea, quae sibi a Christo Domino tributa est, summa potestate, alia in vinea Domini Sabaoth evellat, alia plantet, alia aedificet, alia destruat, quemadmodum ex rerum et temporum conditione salubrius in Domino viderit expedire. Episcopi etc. § 1. Ob quas sane causas iure optimo et Spiritus ez antiquo in- Sancti instinctu, a sanctissimis Pontificibus praestituto certis decessoribus nostris iam ab antiquissimis temporiimporibus libus institutum est, et per multas aetates magno mina Apostolorisitare cu Ecclesiae Dei commodo observatum, ut singuli Epirabant. scopi, Archiepiscopi, Primates et Patriarchae, certis praescriptis temporibus, per se ipsos, vel per Sed variis ex § 2. Ceterum haec tam salutaris, atque necessaria constitutio, partim antiqui humani generis ho- causis hoc instis astutia, variis etiam insurgentibus temporum stitutum refriguit. calamitatibus, valde refriguit, aliis alia atque alia impedimenta praetexentibus, in grave animarum suarum periculum et, quibus praesunt, ecclesiarum detrimentum. Nec vero dubitandum est, quod sine maximo animi moerore commemorare non possumus, perniciosissimas haereses, quibus multis iam annis, hominum peccatis ita promoventibus, Ecclesia vexatur, et Christi Domini vestis dilaceratur, ex eiusmodi saluberrimae visitationis intermissione partim ortas esse, partim latenti progressione magnum incrementum accepisse. Nam si celeriter in ipso nascentis mali initio, ab ipsis Episcopis pro rei gravitate ad Romanum Pontificem relatum esset, sane illius providentia et auctoritate, statim venenatae stirpes ex agro Domini avulsae essent, et diabolici ignis scintillae subito oppressae, atque restinctae, in tot flammas et luctuosa incendia non erupissent. Hic ideo Pontifex praecipit omnibus praelatis ad ecclesiam promoven. § 3. Haec, atque alia gravissima incommoda, cum primum ad summi apostolatus apicem, meritis licet imparib. Deo ita volente, vocati sumus, attentius considerantes, non solum ex intimis animi sensibus indoluimus, sed statim de adhibendo remedio, dis, aut transdivina gratia adiutrice, cogitare coepimus. Urget ferendis, quod enim nos Dei timor, et acres animo nostro stimu- limina Apostolorum statutis los, dies noctesq. subiicit, quemadmodum in tre- hic temporibus mendo illius iudicio, administrationis nostrae ra- visitare iurent, tionem reddamus. Nam si huic tanto malo, quod et etiam Pontifici de Pastoramagis quotidie ingravescit, non occurramus, non li eorum officio possumus nobis ipsis non valde timere, cum crebro rationem redin mentem veniant, et quasi aures nostras perso- dere, et mannent sacrae illae voces comminationis et terroris data apostoliplenae: Filii hominis, speculatorem dedi te domui ca diligentissime exequi. Israel, et sanguinem eius de manibus tuis requiram. Et quod Petro a Domino dictum est: Confirma fratres tuos. Et illud Apostoli Pauli, quod tanto magis ad nos pertinet, quanto maiorem praeter ceteros pastoralis officii curam sortiti sumus: Attendite vobis et universo gregi, in quo vos Spiritus Sanctus posuit Episcopos regere Ecclesiam Dei, quam acquisivit sanguine suo. Quocirca eorumdem praedecessorum nostrorum vestigiis inhaerentes, simulque modum et temporum spatia ecclesiarum earumdem praesulibus, pro cuiusque intervallo et locorum distantia moderantes, hac perpetua Con relationibus A- de congruentissimum esse, si ad caput, postolicae Sedi faciendis. idest ad Petri Apostoli Sedem, de singulis quibusque provinciis Domini referant Sacerdotes, attenta animi consideratione revolventes; ubi primum Nos, licet imme stitutione sancimus, decernimus et mandamus, ut omnes Patriarchae, Primates, Archiepiscopi, Episcopi, per universum terrarum orbem constituti a nobis deinceps ordinandi, etiamsi Cardinalatus honore praefulgeant, antequam manus consecrationis suscipiant, seu eis consecratis Pallium Beati Petri corpore sumptum tradatur, aut si ad aliam ecclesiam transferantur, antequam illius regimini et administrationi se immisceant, siquidem praesentes in Curia fuerint, in manibus S. R. E. Diaconi Cardinalis ordine prioris, si vero absentes in manibus Antistitis, qui ad impendendum munus praedictum, aut ad tradendum Pallium huiusmodi a Sede Apostolica delegabitur, iurent iuxta formulam in libro Cancellariae Apost., quinterno appellato, nuper descriptam, se beatissimorum Apostolorum Petri et Pauli limina, statutis in hac nostra Constitutione temporibus, personaliter ac per se ipsos visitaturos, ac nobis, et successoribus nostris pro tempore existentibus Romanis Pontificibus, rationem reddituros de toto eorum pastorali officio, deque rebus omnibus ad ipsarum, quibus praesunt, ecclesiarum statum, ad cleri et populi disciplinam, animarum denique, quae illorum fidei creditae sunt, salutem quovis modo pertinentibus, et vicissim mandata apostolica recepturos, et quam diligentissime executuros. Et legitime im- § 4. Quod si legitimo impedimento detenti fuepediti, per cer- rint, iurent se praedicta omnia adimpleturos per tum Nuncium certum nuncium ad id speciale mandatum habenhaec adimple- tem, de gremio suorum capitulorum, aut alium in bunt. Idem Ponti dignitate ecclesiastica constitutum, seu alias personatum habentem, aut si huiusmodi hominem ecclesiastica dignitate et personatu praeditum non habeant, per dioecesanum sacerdotem, et si clero careant, omnino per aliquem alium presbyterum, saecularem vel regularem, spectatae probitatis et religionis, de supradictis omnibus plene instructum. De huiusmodi autem impedimento docere debeant per legitimas probationes, ad dictum primum Diaconum Cardinalem per supradictum Nuncium transmittendas. § 5. Quin etiam Principes temporales, si quid pro fex hortatur, ut eorum pietate et erga hanc Apostolicam Sedem obopera ipsorum servantia Romano Pontifici voluerint significare, Episcoporum aut aliorum, a eosdem, sive Episcopos, sive alios, qui ab eis mitSede Apostolica tentur, fidos habebunt nuncios, ac relatores, quoauxilia, et sub- rum opera, ab eadem Sede pro illorum dominiis, sidia petant. ditionibus, et rebus firmandis ac stabiliendis, et cum Dei et sanctae religionis causa, sine qua tuto consistere haud possunt, coniungendis, opportuna sincerae caritatis officia, consilia, atque subsidia expectare certo poterunt. Tempus prae § 6. Ad hoc autem debitum visitationis officium finitur omnibus commode explendum supradicti omnes Patriarchae, praelatis ad ex- Primates, Archiepiscopi et Episcopi, Itali videlicet plendum hoc visitationis offivel ex Italicis Insulis, unde in Italiam commodius cium. traiici potest, veluti Siculi, Sardi, Cursi et alii adiacentium Provinciarum Italiae, ac etiam Dalmatiae et Graecarum, quae e regione ipsius Italiae et Siciliae oris sunt, tertio auno; Germani vero, Galli, Hispani, Belgae, Bohemi, Ungari, Angli, Scoti, Iberni et ceteri omnes, qui in Europa sunt citra mare Germanicum et Balticum, ac omnium insularum Maris Mediterranei, quarto anno; et qui intra Europae fines sunt, his Provinciis remotiores, ac etiam Africani littoribus nostris adversi, ac insularum Maris Oceani Septentrionalis et Occidentalis Europae et Africae citra continentem novi Orbis, tam qui nunc sunt, quam qui ad catholicam fidem per misericordiam Dei aliquando rediverint, quinto an ritos, Dominus gratiae suae praecipuo munere in eadem Sede collocavit, ea subiit cogitatio, ut cunctarum totius Orbis Ecclesiarum ad parvitatem nostram status et negotia referrentur, quibus necessitatem no; Asiatici vero, et qui extra Asiam et in aliis novis terris Orientalibus, Meridionalibus, Occidentalibus et Septemtrionalibus, tam in Insulis quam in continentibus, et denique in quibuslibet mundi partibus decimo anno iter suscipiant, et Deo concedente perficiant. Idemque institutum tertio quoque, quarto, quinto et decimo anno repetant et observent. Haec autem annorum spatia tempore suscepti muneris consecrationis, vel pallii traditionis, aut translationis, ut praefertur, incipiant. Quae ne longius differatur, volumus quod tempus qualecumque excursum alicui ex supradictis Praesulibus, qui sive morte praeventus, sive alia quacumque de causa ob non finitum tempus ei praescriptum dicta limina non visitaverit, ita illius successori effluxisse et excurrisse intelligatur, ut termino ipso iuxta Praedecessoris sui iusiurandum completo debitam tunc visitationem quamprimum conficere teneatur. § 7. Hi vero ex supradictis Antistitibus, qui hac- Obedientiam tenus ab hac Sancta Sede ordinati sunt, aut dictum praelatis iredipallium ab ea susceperunt, aut ad aliam Ecclesiam cit. translati sunt, prout cuique distantia locorum et temporum intervalla praescripta sunt, ad supradicta omnia observanda a die publicationis praesentis Constitutionis omnino teneantur. Iubemus igitur in virtute sanctae obedientiae supradictis omnibus Antistitibus praesentibus et futuris, ut visitationem praedictam, sibi suisque Ecclesiis adeo utilem ac necessariam, iuxta praescriptam formulam omnino conficiant. § 8. Si vero, quod absit, non egerint, eos ab inInobedientigressu Ecclesiae, ac etiam ab administratione, tam bus poenas imspiritualium quam temporalium, necnon a per- ponit. ceptione fructuum suarum ecclesiarum, a capitulis eorum, omni exceptione et mora cessante, interim libere exigendorum et in opus fabricae, seu ornamentorum Ecclesiae emptionem, prout maior exegerit necessitas, insumendorum, ipso facto tamdiu suspensos esse volumus, donec a contumacia resipiscentes relaxationem suspensionis huiusmodi a Sede praedicta meruerint obtinere. § 9. Non obstantibus privilegiis, absolutionibus, Clausulas conindulgentiis et aliis concessionibus de non visitan- trariorum dedis liminibus eiusmodi quibuscumque ecclesiarum rogatorias apPraelatis et per quoscumque Rom. Pont., ac etiam ponit. nos et dictam Sedem ex quibusvis causis, perpetuo, vel ad tempus, concessis, extensis et innovatis, quae omnia contra praemissa quicquam nolumus suffragari, aliisque contrariis quibuscumque. Ceterum nos saluti et conscientiae securitati eorum praesulum, qui, ad huiusmodi visitationem obligati, eam contra iusiurandum hucusque distulerunt, consulere volentes, eos singulos a periurii reatu et a canonicis apostolicisque omnibus sententiis, quas propterea incurrerint, auctoritate praesentium absolvimus; quos tamen pro excessu huiusmodi eleemosynam, quantam, et cui, vel quibus eorum Confessarius statuerit applicandam, volumus erogare. § 10. Quia vero difficile nimis esset praesentes Exemplis creliteras quocumque illis opus perferri, volumus quo- di iubet. que, ut earum exemplis, etiam impressis, manu notarii publici, et sigillo personae in dignitate ecclesiastica constitutae obsignatis, eadem prorsus adhibeatur fides, quae eisdem praesentibus, etiam in dicto quinterno describendis haberetur, si essent exhibitae, vel ostensae. |