Sayfadaki görseller
PDF
ePub
[graphic][merged small]

Vorwort.

Indem der Verwaltungs-Ausschuss hiermit den zweiten Band des Urkundenbuches des Landes ob der Enns der Oeffentlichkeit übergibt, erübrigt ihm nur, die denselben benützenden Geschichtsforscher in Betreff der Entstehung, Anlage und Ausdehnung der Urkunden-Sammlung, deren Abdruck mit diesem Bande beginnt, auf die dem ersten Bande beigegebene Vorrede zu verweisen und zu bemerken, dass aus dem während des Druckes desselben erschienenen Urkunden-Buche des Stiftes Kremsmünster die bisher noch ungedruckten Urkunden theils, so weit dies noch thunlich war, eingereiht, theils im Anhange nachgetragen worden sind.

379601

Möge die Benützung eine möglichst fruchtbar

werden.

Linz, im December 1855.

Johann Freiherr von Stiebar, Präses des Verwaltungs-Ausschusses des Museu Francisco-Carolinum.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

777. 10. Juli. Ostermitting.

I.

Machelm schenkt der Kirche des heiligen Emeram in Regensburg Ort und Gebiet Askituna.

Regnante Domino nostro Jesu Christo in perpetuum ego igitur Machelm conpunctus divina misericordia seu æterna retributione trado et transfundo a die præsente locum nuncupantem Askituna, simul et omnia ad illa loca pertinentia ad Ecclesiam, ubi corpus sacratum Sancti Emmerammi jacet, pro remedio animæ meæ cum consensu Tassilonis. Hæc sunt confinia donationis hujus: a loco, qui dicitur Elinpoga, hoc est in ripa vocante Aschaha tendente usque ad fluenta Antalanga, deinde usque ad rivulum nuncupantem Auuinpah, Inde protenditur in summitate montis Hegiperc et mediante illo monte usque ad Chezinhaha, Hoc usque ad Danubium protenditur et inde usque ad rivulum Heihinpah indeque derivatur usque ad Cnagapah admanente Suleginpah et finitur ad jam dictum locum Elinpoga, conventione facta cum Engilbaldo, simul cum fratribus meis, ut in locis supradictis quisquis ad supradictum Sanctum potestatem habuerit, Ergo et in his locis similiter a die præsente principatum teneat nec non et servum ibidem commanentem nomine Adalolf cum familia sua numero X trado et confirmo ad Sanctum Emmerammum a die presente nemine prohibente. Isti sunt testes: Leodro, Megilo, Amo, Reginolf, Farut, Aso, Vuicpot, Cotaperht, Engilpald, Antraat, Ellenhart. Actum est hoc in vico Aostarmuntinga VI: Id. Julii anno XXIX: ducatus Tassilonis. Ego Kerhelmus presbyter scripsi.

[ocr errors]

Pez, Thesaur. I. III. 82. Ried, Cod. diplom. ratispon. I. 3. ex cod. tradit. s. Emmerami Tassilo's Vater, Otilo, starb im Jahre 748 zwischen dem 12. Februar und 10. Juli. (Siehe die Geschlechtstafel in Rudhart's ältester Geschichte von Baiern.) Noch im selben Jahre 748 erhielt Tassilo Baiern als Lehen von Pipin. Sein XXIX. Regierungsjahr geht daher erst nach dem 10. Juli 777 zu Ende. (Conf. Notizenblatt f. 1851, pag. 265-203.)

Urkundenbuch des Landes ob d. Enns.

1

777. (778.) Kremsmünster.

II.

Thassilo, Herzog von Baiern, stiftet das Kloster
Kremsmünster.

Regnante in perpetuum domino nostro Jesu Christo, qui ab arce poli descendere dignatus est in aluum uirginis ac deinde in presepio, de presepio in Crucem, de Cruce in sepulchro, de sepulchro ad Tartara, de Tartaro rediit ad ethera binis uiris albis indulis astantibus ad postremum reuersurus ad iudicium, in quo Iudicio unusquisque quod gessit, retributionem accipiet, deputantur iniusti ad suplicia, iusti autem ad uitam eternam, que retributio nullum habet terminum nec in malo nec in bono. Quam ob rem propter amorem eternum et timorem horribilem, ut deuitare ualeam mansionem diaboli et habere merear mansionem cum Christo, Ego Tassilo uir inluster Dux Baioariorum anno ducatui mei (sic) tricesimo indictione prima mente tractaui, ut de hoc, quod mihi dominus dignatus est concedere, pro metipso deo aliquid conferre. Nam bone memorie antecessores mei, in quantum potuerunt, res suas deo deuouerunt, ecclesias dei construxerunt easque suis opibus ditauerunt, monasteria quoque studuerunt construere et non modicas ad easdem pecunias tradere; qua de re statui quoque et ego in animo meo, vt cum summa opitulatione Jesu Christi domini in ipsius nomine monasterium edificare, qui ipso adiuuante ita factum est. Nam monasterium construxi iuxta fluenta nuncupante Chremsa in honore sancti saluatoris, quem et deo dicaui et in dedicatione tradidi, quod potui, quod super adnotamus, qui etiam Abbatem constitui nuncupante Fater cum monachis sibi deputatis, ut in predicto uenerabili loco uita ibi commorantium regulariter ducatur. Nunc ergo ea, que tradidimus, intimabo. ego igitur Tassilo uir inluster dux, ut supra adnotatum est, anno tricesimo ducatui mei simulque dilectissimus filius meus Deoto anno etiam ducatui eius primo tradimus atque confirmamus ad predictum monasterium saneti saluatoris inprimis namque eos homines, qui in ipso loco habitant, et ea cuncta, que ibidem culta uidebantur, de incultis uero ex omni parte, quantum uoluerint, cultum faciant. Tradimus quoque et salinam, que ad Sulzibach est, et tres homines ibi habitantes salem coquentes, simili modo etiam ibi in circuitu cultum faciant, quantum

« ÖncekiDevam »